Liderlik Tablosu

Anlıyorum...

Nedir bu geceyle gelen birsam?? Duyuyorum serzenişlerini. Karanlıkta ağzının yerini Arıyor deli gibi hafızam. "Yanıyor unutulmuş buhurdan Yine gecenin içinde sessiz" Hatıralarla kabaran deniz, Doluyor ruhun oluklarından Işık yağıyor doğan geceden; Nasıl diriliş bu, neden sonra? Bu rüya gibi geceden sonra Gidecek mi o maziden gelen? Seziyorum senelerce susan Ruhumda taptaze bir geriniş. Sonuna vardığım çölden geniş Ayaklarıma açılan umman. Bütün mevsimlerimin üstüne Geriliyor bembeyaz bir kanat. Gelip durdu artık işte hayat Bana hep onu vadeden güne. Artık ebedi huzur deminin İçebilirim sırlı taşından Girmek üzereyim dar kapısından O eski rüyalar aleminin. Orhan Veli Kanık

Muhterem Kadın Taş oldu baştaki saygın kişi, Geleceğinden aydınlatıyor krallığını şimdi. Alay edildi en büyüğüyle: Değerli taşlarla donatılı iken, Değersiz bir işe aracı olasın diye, Bak gökyüzüne gecelerinde, Gör geleceğini... Yıkıldı imparatorluklar, Viraneden komiklik topluyor şimdi, İnsandan bilgelikler. Ama hiç işitilmedi gibi yapıldı hep değişmez söz; Şurasına burasına konuşlanalım da Olabilecek en çirkine çevirelim diye Çalışmaktan yıkım hazlarını, Yüzünü ekşitiverdi güne Gökteki taşın budala hizmetkarları. Gururun dumanı kaldı sadece geriye, Bilgeliğini göremeden ölen Tırışkadan yokluğun gururu, O'nun dumanı; O'nun oranızdan, buranızdan tanrılığı, ötede ve pek acı bir sessizlikte, Oranızın, buranızın özenle egemenlik sürdürülmüş saygınlığı Kalır gibi olmuş doğanın sonsuz altında Yeri hiç merak edilmeyen bi çukurda... En zavallı doğalın/en zavallı kadınsılığın, Hiç başarılmadan taştan krallığı bekleyeninden, Sesi çıkamaz halde bir umutsuzlukta Bir zamanların devasa kadınının... Hani gözkapakları sefile boyanmışınından, Bir zamanlar benzerlerinden önce gökte, sonra neredeyse tüm yerde Bolca bulunanının. Saklanacak neyse ki hikayesi, Tütecek yine dumanı. Herkes bilecek, Benim bildiğim gibi, korkunun küçük serüvenini. Anlamsızlıkta nasıl ilerisi olmayan Sessiz bir acıyla dağılan bir duman olduğunu bileceğiz, bileceksiniz. "En iyisi" diye alay edecek kalıntı, "En iyisi buydu kardeşler"; "Buydu tüten anlamsızlığı dışında unutulmaya yazgılı ateşi buydu; hem de saygınınından beyimizin, hatta hanımımızın!" Sonra eğlenmeye koyulacaklar, hazza, sevince, Üstelik gerçek varoluşta hem de. Ama kimse bilemeyecek kalıntının sonsuz iyiliğini, Sadece sızdırılacak ama asla bildirilmeyecek çünkü Her ruhun istediğini, korkuya tutsak olduğu için zayıflığından başaramadığı istekleri her ruhun istediğini... İçeride olanlar bilinmeyecek, O sadece tek bir ırka sızdırılacak -tıpkı dün oduğu gibi, başlangıçtan bu yana tek gerçek olan Logos'ta olduğu gibi. Bir de geceleri aydınlatan en zavallı kadınsılıktan bir ölüm olmayacak, kimsenin eksikliğini hissetmediği. DR. Jonathan Oga Mura