Liderlik Tablosu

Dün sabah sabah saçma bir şekilde elimi paslı bir şeyle kestim. İki saat bekledikten sonra tetanoz aşısı oldum. sol kolumu yukarı bıle kaldıramıyorum dünden beri :d. Stabil hayat seviyorum, bir iki de arkadaşım ve sevgilim yanımda olsun yılları tatminkar bir şekilde devirebilirim. Birisi emekli hayatı demişti , aynen öyle abicim and wtf is your problem with this?

kendimi asla sevemedim ve kabullenemedim.. her geçen gün daha da çöküyorum son bir yıl benim için hem manevi hem fiziksel bir işkenceydi...nasıl iyi hissederim fikrim yok bu şekilde yaşayıp gitmekte yoruldum... her gün her hafta bu sefer daha iyi olacak diye uyanıyorum ancak asla olmadı umudum tükeniyor.. amacım yok varsa da ben keşfetmedim.. varlığımın yokluğumdan farkı yok ,sevgimin değeri yok , sevilmem için sebep yok..

yaşlanmıs

Önce kimde ne var? Malzemesi ne ve o güçler ya da o güç ne görüyor. Yani birşeyi elde etmek için zorla yakasına mı yapışılıyor yoksa verilen izlermi takip ediliyor ?... neyse! sonuç da iş önce zihinsel terbiyeyle başlıyor 🙂 Peki ilk maksat nedir? Cinsellik mi? Bu, ya bundan tamamen yoksunluktan doğan problem hırsa dönüşüyor sonun ise iş sarpa sağıyor; cinsel güç ona takma bir ödül oluyor ve kafayı yiyiyor. Zaten bu istekle başlayan bir hırs, önce her yol mübah deyip para peşine düşüp onu elde ediyor ve sonra yaradılışta eksik olan yanlarını elde etmenin çılgınlığına düşüyor.... aslında acınası bir durumda tanrılığını da ilan ediyor! Zor, gerçekten çok zor ve kafayı yemeye ve öyle yaşamaya devam etmeye değer olan şeyi de insan merak ediyor.... Ama gençlere dürüstce gerçeği yazmanız taktire şayan. Geleyim Şeytan yada bazı kesimlerce Lucifer'a; son iki yıldır çok ca aklıma gelir oldu. Işin enteresan tarafı, sanki ilk hamle ondan geldi. Ne lucifer ne de şeytan hiçmi hiç ilgi alanım değildi; ne oldu da böyle oldu? Ve ona karşı bir sevgi de oluştu. Yıllar önce neyin ne olduğunu bilmezken, müzik dinlerken (sanatı severim) içimde bir iki kez canlanan o fosfor mavisini izler oldum ve içimi, yüreğimi bir huşu sarar oldu....ve bu günlerde onu arar oldum. Neydi? Bilmeliydim, tanımalıydım , çünkü hoşluk vardı ama bir yandan kötü tanımı da vardı; acaba o tanımı hakmı ediyordu yoksa kişinin kendi suretleri ilemi karşılarına çıkıyordu? Bence böyle. Eh, ayni zaman da adil de davranıyordu ve karşıma işaya 14: 12 'yi çıkardı; ne tesadüf değil mi!? ( tesadüf diye birsey varmı?) Ve, sanki o ayetin çürültüleceğini biliyormuş gibi bu kez Vaiz 22: 16'yla karşıma çıktı ? Ben birşey yapmadım, o geldi; üzerine destanlar yazılan ve bazılarının üzerine, pislendiği için pisleyen... Bu enerjiye hayranım, böyle hissediyorum ne diyebilirim ki! ⚘

Gece uykuya dalarken “gamadan deltaya” beyin dalgalarını dinleyeceksin kulaklıkla , sabah ilk kalktığın zaman da “deltadan gamaya” beyin dalgasını dinlemeni tavsiye ederim. Bunu bir beyin ve ruh senkronizasyonu olarak görebilirsin. 1 hafta kadar bu işlemi yaptıktan sonra ise birkaç nefes egzersizi içerikli meditasyon yaparsan depresyonu yok etmiş olacaksın.. En önemlisi de tüm bunları yaparken o depresyonun yok olacağı inancıyla hareket etmek. Soyutsal , Anti-madde içerikli düşüncelere inanmakta zorluk çekiyorsansa depresyonu küçücük bir varlığa benzetebilirsin , küçücük bir komik fare gibi düşün depresyonu , tam kalbinin ortasın da küçücük bir fare , onu küçük bir varlık olarak görmen çok önemli , 2. Dönem yani meditasyon döneminin sonun da o fareye bir tekme salladığıbı hayal edeceksin , tam kalbinin ortasından bir tekmeyle fırladığını hayal edebilirsin , eğer düşüncelerine inanma konusun da sıkıntı ediyorsansa bunu söyledim sadece.. Düşüncesel boyutta ki manevi verilere inanabilme kabiliyetine yardımcı bir eleman olarak görebilirsin bu nesnel içerikli hayal evrenin de ki kurmacayı..