ArchangeL Oluşturma zamanı: Ağustos 6, 2008 Paylaş Oluşturma zamanı: Ağustos 6, 2008 [Troisieme Repons] I am the eyes of the Basilisk. As you enter the forest of my sleep, Drawing aside the bushes of glimmering light, You will remember the prayer of Orion. Drifted in me, you are alone. The hour approaches and the Moon, dim as clay, Pours a sea of tears into our swollen eyes. Kill the dying in my soul, my love, For Death once dead bears no more dying then, And you'll be dead to strike the dead. I have written your name so often On the chiselled vault. But my writing hands are the roots of my misery. Now everything stands still in the wake of the Angel... Ben Basiliskin gözleriyim Benim uykumun ormanına girdiğinde Parıldayan ışık çalıların arasında dikkatini çektiğinde Orionun duasını hatırlayacaksın Benim içimde sürüklenirken yalnızsın Vakit yaklaşırken ve Ay kil kadar donukken Bizim çökmüş gözlerimize Bir deniz dolusu gözyaşı döker Ruhumda ölmekte olanı sen öldür. Sevgimi Çünkü ölüm bir kez öldüğünde Daha çok ölmesine gerek kalmaz Ve sende ölmüş olacaksın Ölüme isyan etmek için İsmini o kadar çok yazdım ki Bir tonozun üzerine yontarak Ama benim yazı yazan ellerim Benim sefaletimin kökleriydi Şimdi her şey Meleğin uyanışında hazır bekliyor. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Önerilen Mesajlar
Sohbete katıl
Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.