phobosORbia Oluşturma zamanı: Eylül 11, 2008 Paylaş Oluşturma zamanı: Eylül 11, 2008 http://img204.imageshack.us/img204/130/palyacobycaspellrv9.jpg Palyaço deyince aklınıza ne gelir? Düşünün ne gelir meselâ? Enine çizgili uzun çoraplar... Renkli koca bir şapka... Burunda domatese benzeyen bir mandal... Yüze hünerlice çizilmiş, hüznü örtmesi için epey uğraşılmış, neredeyse tabaka denilecebilecek ağdalı makyaj... Pantalonu görev aşkıyla yukarıya çeken kalın bir askı... Puantiyeli gömleğin düğmelerini neredeyse patlatacak kadar kocaman yapay bir göbek... Paçası kısa, bol bir pantalon... Sandviç ekmeğini anımsatan pabuçlar... Yani oldukça komik, Yani oldukça eğlendiren, Yani...yani... Ben palyaçoları sevmem! Belki onlarda beni sevmedi...Sevemezlerdi. Gözlerindeki hüznü görmüştüm çünki...Hemde her seferinde... Her el çırpışta daha ürkek, Her seferinde daha korkak, Daha ağlamaklı, Daha hassas, Daha kaçamak bakan palyaço gözleri... Farkedilmişliğin mahcubiyetiyle, koca eldivenleriyle, kendilerine ait olmayan elleri ile gözlerini gizleyişleri... Ağlıyordu palyaço... Ağlamak sana yasak! Ağlama... Ağlarken güldürmeye çalışmak! Etraf gülerken, gizli saklı ağlamak.Hatta ağlayamamak! İşin bitti.Sıra aynanın karşısına geçip o kalın tabakadan kurtulmada... "Merhaba.İşte ben!" Yüzüm bana yabancı, ben yüzüme yabancı! Kafam ne kadar da kocaman olmuş böyle...Ya içi? Labirentler, labirentler..."Tamam" dediğim anda, adına labirent dedikleri, toslamaktan yorulduğum ama karşıma çıkmaktan yorulmayan duvarlar...Nasılda yosun tutmuşlar...Tıpkı ben...Acı bir tat, acı bir koku, korkunç bir yığın... İçimi çekiyorum.Her çekişte bir alev yükseliyor bedenimden göğe doğru... Dokunmayın yakarım! Her defasında aynı melodi...Saçlarımı yoluyorum, kafamı duvarlara vuruyorum ama nafile! Kulaklarımı da tıkasam, çığlık çığlığa da bağırsam olmuyor...Yok! Yok! Yok! Ne ben benden kurtulabiliyorum nede ben senden nede sen benden... Söyle kim kime tutsak? Duvarlar sen, sesler sen...Peki sen kimsin? Sen mi ben? Ben mi sen? Neredesin bilemedim? Yoksa nerede miyim? Ama yok! Ben ki uslanmaz bir palyaço! Kaybolmaktı derdim.Al işte kayboldum... Gülmeyin! Güldürmek istedim fakat ağlayabileceğimi hesap edemedim. Gülmeyin! Sönsün balonlarınız. Herşey sizin içindi.Hiçbir şeyse benim! Gülmeyin! Sökün süsleri duvarlarınızdan. Süsleriniz gözleriniz olsun... Acıkın! İnsan olmaya acıkın! Ne o ağlamaklı oldunuz birden! Maskemi çıkartınca buyum ben! Hayat uçsuz bucaksız bir serüven madem, Yolcuysak hepimiz ezelden... Bakma bana! Gerçekten bakarsan gülemezsin ki... Çünkü ben palyaçoyum! Bakılmak için olsam da... Gözlerini kamaştırsam da... Uslanmaz bir palyaçoyum. İşte yeni bir iş daha... "Merhaba.İşte palyaço!" Alıntıdır... 2 Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
pr0gressive Yanıtlama zamanı: Eylül 11, 2008 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 11, 2008 avatarındaki palyaçonun da resmini koysaydın teşekkürler. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Spr_Mnyk Yanıtlama zamanı: Haziran 11, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Haziran 11, 2009 Biz Sadece Bir PaLyaço'yuz Herkesin Bize Bakıp Güldüğü Birşeyden ibaretiz.. Yaptığımız şey hiç bi karşılık bekLemeden insanLarı mutLu etmek onLara yaRdım etmek.. Kimse Yanımıza geLip niye BöyLe oLduk die Sormayacak kadar aciz Sorsada Sölemeyecek kadar Saf insanlarız biz... Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Soprano Yanıtlama zamanı: Haziran 11, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Haziran 11, 2009 Bugun cok karsıma cıktı palyaçoları severım tesekkurler guzeldı Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
raskolnikov Yanıtlama zamanı: Haziran 11, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Haziran 11, 2009 ben palyaço değilim! olmadım da! olmak gibi bir derdim de olmadı. üzüntülüyken mutlu gözükmek gibi bir sorunum olmadı. bir şey hissetmediğim zamanlarda hissetmiş gibi davranmadım. ben palyaço değilim! gözlerinde ki hüzün gibi edebiyat yapanları da sevmedim. benim gördüğüm palyaçolar ya da o kıyafeti giyenler, günlük bilmem kaç tl için çalışan insanlardı. hiçbirinin umrunda bile değildi etrafındakiler. yani öyle isteyerek yapmadılar hiçbir işlerini ama hiçbiri de "çok dertliyiz aslında oğlum ama siz gülesiniz diye göstermiyoruz biz" gibisinden gerzekçe bir bahane söylemediler. sorsanıza yolda gördüğünüz bir palyaço kıyafetli kişiye, ne diyecek size? yukarıda ki cümleyi mi, yoksa; "açız be abla, çalışmasak kim verecek ekmek parasını" gibi bir cümle mi? korkmayın sorun. sizi ısırmazlar, size küfür edemezler, sizi tersleyemezler. bunlara hakları yoktur. yoksa işlerinden olurlar ve bu onlar için düşünülecek bir durum değildir. ben palyaço değilim! umarım kimse de olmaz! Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
theangelofdeath Yanıtlama zamanı: Haziran 12, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Haziran 12, 2009 dünyanın sirkten bir farkı olmadığını düşünürsek hepimiz birer palyaçoyuz ne kadar inkar etsekte... anca ölüm paklar bizi 1 Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
HypnoZ Yanıtlama zamanı: Haziran 12, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Haziran 12, 2009 Tam beklenen kişiden beklenildiği kadar müthiş bir konu... Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Yuuki Yanıtlama zamanı: Haziran 12, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Haziran 12, 2009 çok güzeldi paylaşım için tesekkürler Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
blueboy Yanıtlama zamanı: Haziran 12, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Haziran 12, 2009 Paylaçoları hep sevmişimdir aslında:)Onların eğlenceli ama içten içe hüzünlü tavırları bana ço ksempatik gelir:) Paylaşım için teşekkürler:) Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Önerilen Mesajlar
Sohbete katıl
Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.