matyas Oluşturma zamanı: Temmuz 23, 2006 Paylaş Oluşturma zamanı: Temmuz 23, 2006 Ölüm sizler için ne ifade ediyor?Ölümden korkuyormusunuz yoksa ölümü seviyormusunuz? Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
deniss85 Yanıtlama zamanı: Temmuz 23, 2006 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 23, 2006 sanırım ben korkuyorum.. daha doğrusu yaşayamamaktan dünyadaki güzelliklerden dostlarımdan kopmaktan korkuyorum.. :unsure: Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
matyas Yanıtlama zamanı: Temmuz 23, 2006 Yazar Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 23, 2006 insanın öleceğini bilmesine rağmen korkması biraz saçma olsa gerek.Ama bu duygu birçoğumuzda var.Bunun kaynağıda insanda var olan yaşama duygusu olmalı. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
kaan Yanıtlama zamanı: Temmuz 23, 2006 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 23, 2006 kaçınılmaz son ama korkmamak elde değil gibi.. yok olmaktan korkuyorum ben hemen hemen aynı şey yaşayamamakla.. korkmuyorum diyene de inanmam öte dünyaların varlığına inanmak biraz olsun bu korkuyu hafifletiyor ama Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
ErSt_QuEr Yanıtlama zamanı: Temmuz 23, 2006 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 23, 2006 valla kaan ında dedigi gibi korkmuyorum diyeni anlamıyorum anlamıcamda ölene kadar birgun butun bu güzelliklerin bitecegi ve kim ne derse desin sonunun ne oldugunu, ölumden sonra nereye gidilecegini(eger gidilecekse tabii) bilmeden hayattan kopmaktan sevdiklerinden ayrılmaktan korkmayan insan kendini dinin guzel vecizeleriyle avutan insandır... Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Sol_Invecta Yanıtlama zamanı: Temmuz 23, 2006 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 23, 2006 Ben Ölmekten deil Ölüm seklinden korkuyorum ve en buyuk korkum BOGULMAK En turk Teyment Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
deniss85 Yanıtlama zamanı: Temmuz 23, 2006 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 23, 2006 yanmaktan iyidir yine.. ölümü düşünerk de yaşanmaz ki:) Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
matyas Yanıtlama zamanı: Temmuz 23, 2006 Yazar Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 23, 2006 bence ölümü düşünmek gerekir.yoksa bizim hayvanlardan ne farkımız kalır? yemek ye,su iç,işe git,okula git,tekrar eve gel vs..... insanoğlunu belirli kalıpların içine sıkıştırmak insanın kendine yapabileceği en büyük hakarettir kaldı ki insanın hayvandan tek farkı akıl veya düşünme yeteneği değildir Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Guest white_lion Yanıtlama zamanı: Temmuz 27, 2006 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 27, 2006 Ben Ölmekten korkmuyorum geride hiçbirşey bırakmadan gitmekten korkuyorum yani insanın geride hatırlanacak birşeyler bırakması gerekir benim fikrim bu hepimiz öleceğiz ama önemli olan nasıl öldüğümüz değil ölmeden önce neler yaptığımızdır çünkü herkes bunların hesaplarını öldükten sonra verecek... Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
rocio Yanıtlama zamanı: Temmuz 28, 2006 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 28, 2006 bilmediğin bir şeyi nasıl seversin? ölüm benden korksun. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
genius Yanıtlama zamanı: Temmuz 28, 2006 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 28, 2006 ölümden korkmam kızlardan korktuğum kadar evet arkadaş haklı olabilir:) ölümden korkmamak mümkün mü yaa.. düşünsene aileni kardeşini falan bırakıyosun bidaha görmemek üzere, en sevdiğin yemeği, köpeğini vs.. umarım hepimzin ki gecinden olur.. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
rocio Yanıtlama zamanı: Temmuz 28, 2006 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 28, 2006 o yüzden şimdiden başla insanlara o kadar bağlanmamaya. kimseye bağlanmayın bence ailenize bile. hep yanınızda olmıcaklar ya. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
genius Yanıtlama zamanı: Temmuz 28, 2006 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 28, 2006 kimseye bağlanmadan yaşanır mı, yalnızlık allaha mahsustur:) ne yapabilirsin ki yapayalnız, ailen arkadaşların şuan olduğu için bağlanmadım diyebilirsin ama kaybedince çok yakınındakileri öyle olmadığını anlıyosun Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
rocio Yanıtlama zamanı: Temmuz 28, 2006 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 28, 2006 ben sana yalnız yasa demiyorum ki kimseye bel bağlama diyorum. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
mescalin Yanıtlama zamanı: Temmuz 29, 2006 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 29, 2006 rocio diosa bi bildiği vardır gerçi bel bağlamak ayrı sevmek ayrı ama neyse Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
yagmur12 Yanıtlama zamanı: Temmuz 29, 2006 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 29, 2006 ölümden sonra yaşanacak hayatın daha güzel olduğunu düşündüğüm için ölümden hiç korkmuyorum ama sevdiklerinden kopmak zor olacağı için düşündürebilir bu yüzden rocio ya katılıyorum bir gün gidebilme ihtimalini göz önünde bulundırarak kimseyi hayatımın merkezine koymuyorum hep bir gün çıkıp gidecekelrini kabullenmeye çalışı yorum acı ama gerçek Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
gölge Yanıtlama zamanı: Temmuz 29, 2006 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 29, 2006 bu karamsarlıkla da yaşanmaz ki, herkes bir gün gidecek ama sürekli bu da düşünülerek yaşanmaz yani, yaşarken ölümü düşünmek pasta yerken pastanın bittiğini düşünmek gibi bişe buarada obez falan diilim aklıma bu geldi Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
rocio Yanıtlama zamanı: Temmuz 29, 2006 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 29, 2006 bilinmeyen ürkütücüdür. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
matyas Yanıtlama zamanı: Temmuz 29, 2006 Yazar Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 29, 2006 yunus emre şöyle der:aşıklar ölmez ölen hayvandır yine yunus emre hayatı şöyle tanımlar:ana rahminden çıktık pazara,bir kefen alıp döndük mezara mevlana ise:ölüm,aşıkların gerdek gecesidir peki buna rağmen insan neden ölümden korkar? veya ölümden biz değilde insan nefsi mi korkar? Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
seth Yanıtlama zamanı: Temmuz 29, 2006 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 29, 2006 korkmak değil de ölmek de istemem yani,, istemediğin bişeyin olması da korkutucu sayılabilir.. sonuçta kim ister ki ölmeyi.. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
quaresma Yanıtlama zamanı: Temmuz 30, 2006 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 30, 2006 yok birine bel baglamamk yok hayatın merkezine koymamak arkadaslar bunlar sadece kendini avutmak için sarfedilen laflar.. kimse yasamadan bilemez ölumden korkmama gibi birşey yoktur kendinizi avutmayın.. doktor size dese 1 ay ömrunuz kaldı ne diceksin doktor bey ben ölumden korkmuyorum gel sunu 15gune indirelim erkenden hazırlıklara baslıyayım mı yoksa kurtuluş yolum yok mu doktor bey mi?? rahmetli dedem su ana kadar benim hayatta tattıgım en buyuk acıdır hayatımda bana tek kotu söz bile soylemeyen bir insandı ve akciger kanserinden vefat etti... siz burda böyle konusurken dunyada hayatta kalmak, 2-3 nefes fazla almak için bile ne çabalar harcayan sevdiklerinden ayrı kalacak diye gece gunduz nları dusunen hayatınızın merkezindeki insanlardan birinin bu halde gördunuz mu? ölüm kacınılmaz sondur ama acı bir son belirsizlik dolu bir son... insana acı veren ve belirsiz olan çogu şey gibi ölum korkusu vardır... Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
ErSt_QuEr Yanıtlama zamanı: Temmuz 30, 2006 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 30, 2006 ALINTI(quaresma @ 30 07 2006, 10:54 ) 1398[/snapback] yok birine bel baglamamk yok hayatın merkezine koymamak arkadaslar bunlar sadece kendini avutmak için sarfedilen laflar.. kimse yasamadan bilemez ölumden korkmama gibi birşey yoktur kendinizi avutmayın.. doktor size dese 1 ay ömrunuz kaldı ne diceksin doktor bey ben ölumden korkmuyorum gel sunu 15gune indirelim erkenden hazırlıklara baslıyayım mı yoksa kurtuluş yolum yok mu doktor bey mi?? rahmetli dedem su ana kadar benim hayatta tattıgım en buyuk acıdır hayatımda bana tek kotu söz bile soylemeyen bir insandı ve akciger kanserinden vefat etti... siz burda böyle konusurken dunyada hayatta kalmak, 2-3 nefes fazla almak için bile ne çabalar harcayan sevdiklerinden ayrı kalacak diye gece gunduz nları dusunen hayatınızın merkezindeki insanlardan birinin bu halde gördunuz mu? ölüm kacınılmaz sondur ama acı bir son belirsizlik dolu bir son... insana acı veren ve belirsiz olan çogu şey gibi ölum korkusu vardır... [/b] kesinlikle sana katılıyorum... davulun sesi uzaktan hoş gelir... bu kadar kolay degil korkmuyorum demek.. korkmuyorum demek korktugunu gizlemektir bence... Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
matyas Yanıtlama zamanı: Temmuz 30, 2006 Yazar Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 30, 2006 Eğer korkumuzun nedeni sevdiklerimizi birdaha gorememek ise bu boş bir korkudur çünkü:Kişi Sevdiği İle Beraberdir Bence ölüm korkusunu yenmek mümkündür.Eğer bizim atalarımız ölümden korksalardı Afrika Çöllerinden Viyana kapılarına kadar at koşturabilirlermiydi? veya Çanakkale savaşında Düvel-i Muazzamayı yenmemiz mümkün olurmuydu? Ölümden korksakta korkmasakta HER NEFİS ÖLÜMÜ TADACAKTIR. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
ErSt_QuEr Yanıtlama zamanı: Temmuz 30, 2006 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 30, 2006 ALINTI(matyas @ 31 07 2006, 01:34 ) 1467[/snapback] Eğer korkumuzun nedeni sevdiklerimizi birdaha gorememek ise bu boş bir korkudur çünkü:Kişi Sevdiği İle Beraberdir Bence ölüm korkusunu yenmek mümkündür.Eğer bizim atalarımız ölümden korksalardı Afrika Çöllerinden Viyana kapılarına kadar at koşturabilirlermiydi? veya Çanakkale savaşında Düvel-i Muazzamayı yenmemiz mümkün olurmuydu? Ölümden korksakta korkmasakta HER NEFİS ÖLÜMÜ TADACAKTIR. [/b] sen yanlıs acıdan bakıyorsun söylenenlere savaş ortamı apayrı bir ortamdır normal şartlarda olmıcak şeylerin acıklanamaz şekilde vukuu buldugu bir hadisedir paranormal olaylarla karsılasılması dogal olan bir haldir... msla kavga anında insan kendinden geçer buda bunun gibidir.. sinir, ortam ,biliçaltın, haliyeti ruhiyen, herşeyi bi kenara bırakıp kendini unuttugun; bilincini yitirdigin anlardır bu anlar... neise bence kişi sevdigi ile beraber dir önceden de dedigim gibi savunma mekanizmasının bir parcası gibi geliyor bana.. o zaman en acı kayıplarda bile senin görusunde olan insanın aglaması üzülmesi kendisi ile çelişmesidir... Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
matyas Yanıtlama zamanı: Temmuz 30, 2006 Yazar Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 30, 2006 ALINTI(ErSt_QuEr @ 31 07 2006, 01:42 ) 1472[/snapback] sen yanlıs acıdan bakıyorsun söylenenlere savaş ortamı apayrı bir ortamdır normal şartlarda olmıcak şeylerin acıklanamaz şekilde vukuu buldugu bir hadisedir paranormal olaylarla karsılasılması dogal olan bir haldir... msla kavga anında insan kendinden geçer buda bunun gibidir.. sinir, ortam ,biliçaltın, haliyeti ruhiyen, herşeyi bi kenara bırakıp kendini unuttugun; bilincini yitirdigin anlardır bu anlar... neise bence kişi sevdigi ile beraber dir önceden de dedigim gibi savunma mekanizmasının bir parcası gibi geliyor bana.. o zaman en acı kayıplarda bile senin görusunde olan insanın aglaması üzülmesi kendisi ile çelişmesidir... [/b] kavga ile savaşı karşılaştırmak galiba işin ciddiyetini kavrayamamaktır.Ölüm korkusunun tek nedeni maneviyatsızlıktır ve bunu da her insan atlatamaz.Hz.muhammed şöyle der:Ölülerin arkasından ağlamak o ölüye eziyet etmektir. Çanakkale savaşında yaşlı kadın oğluna şöyle der:Git oğul.Eğer camilerdeki ezanlar susacaksa geri geldiğin zaman sana hakkımı helal etmem. ben bu olayda üzülmeyi veya ağlamayı göremedim nedense.... Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Önerilen Mesajlar
Sohbete katıl
Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.