Ölümden Korkuyor Musunuz?

Elbette korkuyorum, ama ölünce dünyadaki yaşamımı kaybedeceğimden değil. Bilmediğimiz, anlayamadığımız şeyden korkarız. Ve ölüm sadece beden içindeki yaşamımızın bitmesidir. Ruhumuzla yaşamamızın başlangıcıdır.

bu ikisini birleştirince korkunun büyük bölümü gidiyor, merak, sabırsızlık, keşif duygusu yerini alıyor. sonra yeniden korkuyorum , acaba yeterince hazır mıyım ? Ya benim bilmediğim hazırlık safhaları varsa ölüme ? Sonuç olarak ;Kendimi hazırlamadan Ölmekten korkuyorum. Ölmekten değil.

Ölüm 2 adım gerimde.

ölümden korkmak çok aciz bi duygu olsa gerek. ölümden korkanlar, ölüm kelimesinin lafının bile dolaşmasını istemeyenler kendi ruhsallığının, gücünün farkında olmayanlardır genelde. aslında ölüm diye bir şey yoktur çünkü, beden ölümü vardır, ruhumuz yaşayacaktır. bedenine çok bağlı insanlar, ruhunun varlığından uzaklaşmış insanlar ölümden korkar, ruhsallığının tamamiyle farkında olanlarsa ölümünde ayrı bir güzelliği olacağını bilir ve hayatını rahatlıkla, huzurla yaşar..

olumden soyle korkuyorummm olum sonrasindan degil ondan hic korkmuyorum nedense beni korkutan oldurken can vermek en guclu aciymis o acidan korkuyorum oyle muthis bir aciymis ki tarifi yokmus o acidan cekiniyorum korkuyorummm

herhangi bir ölüm tehlikesi olan ana yaklaşana kadar hayır.

Hayır, yaklaşmayı da seviyorum. Gerçekleştiği zaman, muhtemelen bundan da memnun olurum.

Aslında korkmuyorum. Birgün elbet ölücem ölücez... Ama derin düşününce tedirgin oluyorum tamamen hayattan kopmak ve çürümek gibi şeyleri düşünmek strese sokuyor beni...

Ölüm benden korksun

Kendine dair umut beslediğin nadir anlardan biridir ölümle yüz yüze gelme durumu . Dünyevi kaygılar öyle bir hızlı şekilde zirveye çıkar ki , Az kişi atlatır gerçek bir ölüm vakasını .. Bana sorarsanız bir türlü ölememekten korkarım .

bi panik atak olun da korkup kormadıgınızı o zaman söyleyin.İliklerinize kadar korkarsınız

yok aslında korkmuyom günahlarım çok öbür tarafda nasıl olur diye düşünüyomm..?

Ölmekten değil de buradaki işlerimi tamamlayamadan gitmekten korkuyorum. Gerçi sonu olmayan bi yola girdim, bu yüzden hiç bir zaman bitmeyecek işlerim ama en azından belirli bi yere varmak istiyorum.

Tek korktuğum şey ardımda insanlar bırakmak. Ha bir de elbette şüpeli bir yaklaşım oluyor insanın kafasında ölüme karşı, bu da küçük çaplı da olsa bi gerginlik yaratıyor lakin korku daha farklı bir his.

Ve zamanı geldiğinde ölümü selamlayacağıma, ona daha da normal bi durum olarak bakacağıma inanıyorum.

Ama bekle. Gelme, daha çok işim var burda.

hepimiz doğamız gereği korkuyoruz. ama mesele ölmeden yaşayabilmek ve yaşatabilmekte. zaten bunun için gönderildik. ölmek aslında kolay yol.

hepimiz doğamız gereği korkuyoruz. ama mesele ölmeden yaşayabilmek ve yaşatabilmekte. zaten bunun için gönderildik. ölmek aslında kolay yol.

sen bana burda doğasız mı demek istiyiyoysun yav.doğasız mıyım ben:D

Cennete gitmekten korkmuyorum...

Kötüler korksun ölümden... Yasayacaklari seyler icin..

İyiysem neden korkayim ki ;D

Hatta güzel bile olur belki. En azindan dünya sıkıntılarından kurtuluruz

Ölmek isteyenler toplu ölelim

Ölüme hazırsız yakalanmaktan korkuyorum. Yoksa ölmek değil mesele doya doya yaşamak

Ölüme hazırsız yakalanmaktan korkuyorum. Yoksa ölmek değil mesele doya doya yaşamak

Ama ölümün ne zaman geleceği belli olmuyor be hysnson1 :/

Hedefinde kalite varsa illaki karşılaşırız...

Ama ölümün ne zaman geleceği belli olmuyor be hysnson1 :/

Geleceği varsa göreceği de var deyip kapatalım Ölüm şeklinden belki korkarım ama yinede ölümden korkmam zaten ruhsal tekamülde ölüp tekrat doğuyosun Bu sefer hala hayatta devam etmiyosun güzel işte

Sonuçta herkes sonunda ölecek yani hayır.. Hem zaten ölünce gideceğim yer de belli ateşin ta kendisi bekliyor beni onun için hiç aksiyona falan da gerek yok.. Ayrıca ölmek istemiyorummmm diye kendimizi yırtsakta hiç bir işe yaramıyacak onun için no problem

Kolunun bacağının kopmasından ,burnunun kırılmasından ,gözlerinin kör olmasında veya dilinin kopmasından korkup ölümden korkmayan insanlar garip.Gerçekten korkmamak ,bunların hepsini göze alabilmek demek bence.Yıllar önce engelli bir insanın da hayata alışıp normal biri gibi hayatını sürdürebileceğini,ona acımamamız gerektiğini söylerken hakkımda duygusuz,cani diyen yakınlarım vardı.Tam olarak anlatamadım kendimi ama bu şarkı onlara gelsin;

[video=youtube;1u-niluB8HI]

Hem severim hem inancım nedeniyle günahkar gitmekten korkarım. Hiçbirimiz ölmesek kısıtlı kaynaklar nedeniyle vücudumuz sağlıklı olmaz kaynaklar biteceğinden

Eylemsizlik, mecbur olmama hali. Bunlar varken hayır.

Öldükten sonra eğer ki ruhum Tanrı karşısına çıkarsa Tanrı'nın başına gelebileceklerden korkuyorum ben. Ölüm korkusu yok bende. Yaşayamadan ölme korkusu var.