Jump to content

Kelebeğin Kanatlarındaydı Yaşam


Manje_Loa

Önerilen Mesajlar

KELEBEĞİN KANATLARINDAYDI YAŞAM

 

Bir gün ruhum " Ne zaman? " dedi

" Ne zaman varıcaz hayallerimize? "

Cevap veremedim

Ağladı..Bende ağladım...

İlk kez o gün gözlerinde nefreti gördüm

Gökyüzünde kanat çırpan kuşa bile suç bulduktan sonra " Benim " dedi

" Tek suçlu benim "

Hayattan elini eteğini çekti bir gün

Bütün hedeflerinden vazgeçti

Boyun eğmişti rüzgara, dalgalara

Boyun eğmişti kendisine dair verilen her karara

Ona " Hadi oynayalım " dedim

Tüm Dünya ya sahnemizin tozunu yutturalım

Bir de baktım yok

O da bırakmayacak mıydı zaten?!?

Evet bırakmıştı ve çok erken

Zaten kim neden kalsın ki benimle yıkık duvarlarımda

Rüzgar hoyratça dolanıp alıyo elimde ne varsa

Derken onu gördüm

Ruhumu..

Soğuk ve kimsesiz sokaklarda dolanıyordu bir başına

Sokaklar kadar boştu kalbi ama kimsesiz değildi

Bir kendine yer vermişti artık birde ölüm sessizliğine

Kemanınıda sonsuz uslara terketmişti

Artık kalbinde ne başkalarına yer vardı ne de zaman

Kelebeğin kanatlarındaydı yaşam

Derken olduğu yerde diz çöktü

Önce başı sonra da kendisi düştü

Düşmüştü evet.. Hayata yorgun düşmüştü

Soğuk örtmüştü üstünü

Belkide ölmüştü

Ölümsüzlüğe?

Ölüme?

Peki ya yaşama?

Beni neye terketmişti?

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Sohbete katıl

Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.

Misafir
Bu konuyu yanıtla...

×   Farklı formatta bir yazı yapıştırdınız.   Lütfen formatı silmek için buraya tıklayınız

  Only 75 emoji are allowed.

×   Bağlantınız otomatik olarak gömülü hale getirilmiştir..   Bunun yerine bağlantı şeklinde gösterilsin mi?

×   Önceki içeriğiniz geri yüklendi.   Düzenleyiciyi temizle

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Yeni Oluştur...