Bu Sefer Gülümsüyorum Sayfalara, Üzmüyorum Onları...

Aynadaki karanlık bir ruhun yansımasıydı.

Sahte bir kimlikti bedenim.

Kaçak bir yaşamdı;esirgenmiş,sevgiden yoksun...

Yaşamak için tek bir sebep,tek bir umut dahi yokken;

^^NEDEN YAŞIYORUM^^ diye sormak...

Kaçınılmazdı...İntihar etmişti çoktan ruhum...(1)Geriye kalansa ya bir dar ağacının ellerine ya da kör bir jiletin keskinliğine teslimdi.

Mucizelere inanmazdı yaşamım;

Onu görmeden önce...Hani hiç bir umut yoktu demiştim ya yalan olmuştu belkide.

İçinde kaybolmak istediğim karanlık değildi artık;GözleRiydi...

Farklıydı bu sefer ki kendimi alamıyordum,çok garipti...bu kadar çabuk teslim oluşum,bu kadar çabuk aldanışım...

Sarfedemediğim kelimeleri onunla aşıyorum...Korkum kazanamadan kaybetmekti.Ve pişman değilim:Karaladığım her satırda,yazdığım her cümlede,her kelimede...

Geriye kalanlar(1) Artık ona teslimdi:)

Emeğine sağlık...Sayfaları üzmemeye devam et.Sevgiler:)

İçinde kaybolmak istediğim karanlık değildi artık;GözleRiydi...

burası süper yaa =))

umarım hep gülümsersin sayfalara geceyürüyen ;)emeğine sağlık çok güzel yazmşsın

Teşekkürler... Hep gülümsemek isterim bende:)

Yıllar sonra o sayfaları tekrar eline alıp okuduğunda,o anki mutluluğunu yaşayacağına inanıyorum...Bu nedenle hep gülümse sayfalara.....Eline sağlık....

bencede yazı mükemmel olmuş emeğine ellerine ve yüreğine sağlık ama ben herkez gibi o sayfalara gülümsemeye devam et diyemicem çünkü bir yandadanda gülümsemek senin elinde değil ben şöle demek istiyorum umarım hayat hep senin gülümsemene izin verir ve o sayfalar hiç üzülmez:)

Teşekkür ederim mystery ii dileklerin için:)

Tabii ki de benim elimde değil sadece,umarım sayfalarımda bana gülümsemeye devam eder...