Jump to content

Beni, Sadece Sevecek Birine İhtiyacım Var!...


raskolnikov

Önerilen Mesajlar

beni sadece sevecek birine ihtiyacım var!....

öylesine...

 

hiçbir anlam ya da açıklama getirmeden...

 

"seni seviyorum ama.." demeden....

 

seni seviyorum, çünkü" demeden....

 

bir anlam istemiyorum sizden, bir açıklama...

hiçbir anlam vermeden,

hiçbir açıklama gereği duymadan,

öylesine,

sıradan,

sadece sevecek birine ihtiyacım var...

 

hiçbir sevgi sözüne ihtiyacım yok,

hiçbir açıklamaya gerek duymuyorum....

 

beni sadece sevecek birine ihtiyacım var!.....

 

ne bileyim,

bir anneye sorarsınız ya,

çocuğunu neden seviyorsun diye,

saçma gelir soru ona,

"çocuğum" der sadece....

 

öyle işte...

bir anlam aramadan,

bir sebep beklemeden,

hiçbir açıklama yapmadan...

 

beni sadece sevecek birine ihtiyacım var....

sadece.....

öylesine...

 

offf.....

 

içim daralıyor,

ruhum bedenimden çıkıyor,

kendimi kaybediyorum galiba...

 

ne olur!....

yalvarıyorum size...

çıkın gidin hayatımdan,

sevgilerine neden arayanlar...

bir açıklama getirmek zorunda olanlar...

 

benim,

beni sadece sevecek birine ihtiyacım var!....

öylesine.....

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Ben öyle biri bulamadım ama bir keresinde ben o şekilde sevmiştim. Beni neden seviyorsun, neden senin için bu kadar önemliyim diye sormuştu. Açıkçası anlamlı bir cevap bulamamıştım, zaten böyle sebebe de ihtiyaç duymamıştım. Zaten eğer bir sebep varsa bu mantık birlikteliğidir. Mesela seni seviyorum çünkü maddi durumun, güzelliğin ya da karakterin çok iyi. Gerçi özellikle evlilikte mantık birlikteliğini çok yanlış bulmuyorum çünkü o sebepsiz sevgi bir gün sebepsiz bir şekilde bitebilir:D

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Ya aslında ne diyeceğimi şaşırdım desem yeridir mükemmel bir yazı olmuş ya aslında çok etkileyici ve aaltında yazılmı için binbür türlü sebebp ve gizem olan bir yazı gibi geldi bana gerçekten düşüncene yorumuna yüreğine ve ellerine sağlık belki benim hayatımda bir etkisi olmasada gerçektende çok etkilendim ama birçok insanın dediği gibi öle gerçekten bir anne sevgisi gibi sevecek kız yada erkekler belki vardır ama çok nadirdir belkide yoktur bilemem ama olsada o kişiler bizim gibilere rast gelmez işte ben şuan beni geçekten seven ve ömrümün sonuna kadar beni geçekten sevecek bir tek insan tanıyorum oda ANNEM ...kıymetini bilmek lazım teşekkürler:)

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Ben o konuda da kaybetmişim zaten. Benim annem hayatımda tanıdığım en duygusuz kadınlardan biri. Bir kadın nasıl böyle olabilir anlayamıyorum, Gerçi yaşlanınca birazcık daha duygusal oldu:D . Bencil bir aileye sahip olmak herkese nasip olmaz. Yaşamayan birinin bu durumu hayal etmesi bile mümkün değil

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

şimdi yorumlarınız için teşekkürler ama bazı arkadaşların bu konuyu geyiğe çevirme gayretini anlamış değilim...şahsen yazıyı yazan ben, o kişinin engin deneyimlerinden yararlanmak istemiyorum. konuyu kirletmesini de doğru bulmuyorum....

 

Emir869@

 

konuyu, anlamından ve anlatmak, tartıştırmak istediği konudan uzaklaştırmazsak daha iyi olur. begenmeyebilir, eleştirebilirsiniz ki bu önemlidir ama içini boşaltmaya çalışmak hiç iyi değildir. geyik için zaten bir bölüm var... oraya gidin arkadaş, ne işiniz var edebiyat bölümünde....

..........................

 

zebun

yorumun güzel olmuş....

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

raskolnikov ; şiirlerin serbest nazımla yazılmış ama içe farklı gelen bir uyak mevcut gibi (son cümle tekrarı dışında uyak göremesem de bulucam :) ) sonracıma çok da öykü tadındalar be hocam. bir de öyküler yazsan da paylaşsan... ben de bir öykü dostu olarak okusam :)

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

zebun@

 

aslında ben öykü yazarıyım, bazen burada alıştırma olarak yazdıklarımı paylaşıyorum. Dediklerin doğru, şiir yazdığım zamanlar bunları dikkate alırım.:) yazdığım öyküleri buraya hiç yazmadım, ki uzun olduklarından dolayı yazmadım, biliyorsun ki, çok uzun olunca okunmuyor. Ama bir ara belki sana gönderirim bir tanesini.....:)

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

memnun olurum... ben yazdıklarımı ikinci kez okuyamıyorum :) gerçekten yapamıyorum, o anki duygularım düşüncelerim geliyor aklıma ki çoğu gözlerimden yaşlar akıtarak dökülüyor sayfalara... dayanamıyorum bir daha okumaya :) o yüzden başkalarının öykülerini okumayı tercih ediyorum. mesela her ay düzenli takip ettiğim öykücüler vardır. özellikle ''düşLe edebiyat ve kültür dergisi''nden.

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

öyküler güzeldir. anlattıklarını kelime tasarrufu yaparak anlatırlar ve daha net insanın aklında kalırlar. Roman, eger okumak uzun sürerse, konsantre sorunu yaşanabilir ama öykü o sorunu aşmıştır. ben şimdiki öykü dergilerini çok iyi takip etmiyorum ama nerede, hangi sahaflarda bulursam adam öykü ile insancıl dergilerini alıyorum. Zaten bana öykü yazmayı onalr öğretmiş ve sevdirmişti..:)

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

bana da öykü yazmayı ve okumayı sevdiren bir adam vardı... inan düzgün türkçeyle yazmayı 16 yasıma kadar becerememiştim. o geldikten sonra değişti herşey. üniversite 1. sınıf tde dersimi maliye sınıfları içinde 100le geçen bir ben vardım düşün artık :)

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

zaten öykü yazımı ki genel olarak edebiyat dil'in en önemli olduğu daldır. Ben yazım şeklimi daha çok ilk denemelerimi götürdüğüm yazarlar sayesinde düzelttim. Ki aslında daha çok eksiklik var ama yine de işi bilen birilerinin eleştirmesi yazım şeklini geliştiriyor..

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Birinin seni sevdiğini nasıl anlarsın ki?Sevginin saflığının altında art niyetlerin varolabildiğini bir kez olsun gözleriyle görmüş bir insan,nasıl güvenebilir bir daha?Çünkü sevgi,onu sorguladığınızda yavaş yavaş erimeye başlar,diğer taraftan,korkarısınız,bu sevgi oyununun karanlık bir yanı olduğunu görmekten.Hesapsız,kitapsız sevilebilecek biri var mı gerçekten bu dünyada?Peki biz hak ediyor muyuz böyle bir sevgiyi?

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

sevdim seveceğim her zaman sebepsizce seveceğim herkesi

her ölüm haberini duyduğumda

her savaş çıktığında da sebepsizce ağladığım gibi tanımadığım insanların ölümüne

iyi yada kötü olsun bütün katledilen insanları sevdim seveceğim napabilirim ben böyleyim

hep merak edeceğim arkadaşlarımı hep endişeleneceğim onlar için yada hiç tanımadığım çocuk yurdundaki insanlar için

hüzünleneceğim yaşlılar evinde tanımadığım insanlar için

napabilirim bu benim karakterim

ve siz sizi seveni bulamadığınız için ağlayın

hiç denediniz mi birini tanımasanız da sevmeyi?

sevgi beklemeyin önce sevin

benim en yakın dostlarımın bile beni çıkarıszca sevmediğini bildiğim halde sevebiliyorum onları

çünkü... ben böleyim ya dahası yok :);)

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Sohbete katıl

Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.

Misafir
Bu konuyu yanıtla...

×   Farklı formatta bir yazı yapıştırdınız.   Lütfen formatı silmek için buraya tıklayınız

  Only 75 emoji are allowed.

×   Bağlantınız otomatik olarak gömülü hale getirilmiştir..   Bunun yerine bağlantı şeklinde gösterilsin mi?

×   Önceki içeriğiniz geri yüklendi.   Düzenleyiciyi temizle

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Yeni Oluştur...