Jump to content

Bir İntihar Mektubu - Yolun Açık Olsun!....


raskolnikov

Önerilen Mesajlar

sorular....

sorular....

 

cevap bulamayan, bulduğu cevap yetersiz gelen sorular...beynim, son bir kaç günün bütün yükünü kaldırmak istiyor.

çok istiyor....

 

olmuyor...

hiçbir şeyi, hiçbir şekilde kaldıramıyorum... gücüm tükeniyor, omuzlarım artık taşımıyor hiçbir yükü...

 

işte yine aynı...

sonu hep aynı bitiyor bu hikayenin... ne kadar zorlansam, ne yapsam da....sonu hep aynı bitiyor....

 

olmuyor...

ne yapsam, ne etsem olmuyor...

 

demek ki beceremiyorum bu işi...

hayat beni beceriyor ama....

 

bu s.ktiğimin dünyasında, herkes herşeyi biliyor, ben hiçbir b.k bilmiyorum....

 

kadın, adamı terk ediyor, adam gözünden kanlar gelene kadar ağlıyor ama kadın o kadar söylenmiş söze rağmen tek bir kelime dışında hiçbir şey söylemiyor....

 

"yolun açık olsun.."

 

adamın ağlaması kesiliyor, gözlerine bütün kırgınlığıyla bir gülümseme konuyor...

 

"bir hoşçakal kadar bile değerim yok mu?.."

 

olmuyor!...

hiçbir şey olmuyor...

 

bu anasını s.ktiğimin dünyasında, herşey sanki masum olanı buluyor...

 

bakın yanlış anlaşılmasın burası, gider ayak birde siz yanlış anlamayın beni...

 

masum diyorum sadece, suçlu değil yani, ama hataları var. belki de çok var. ama suçlu değil...

 

bütün nefretini kus tanrı!...

ne de olsa alışılıyor bir yerden sonra...

 

olmuyor...

yaşanmıyor....

 

artık bu içine ettiğimin hayatında yaşanmıyor...ölmekte aslında kaçmak oluyor ama, bazen de başka çare kalmıyor...

 

olmuyor...

söz bitiyor...

kalp artık sızlamıyor...

damarlara kan gitmiyor...

nefes alınmıyor...

 

adam kaybetmekten korkuyor, kadın bunu hiç bilmiyor... adam, artık kaybetmek istemiyor, hiçbir şeyden vazgeçmek istemiyor - çünkü çok kaybetmiş hayatında, dostlarını, yoldaşlarını, sevdiklerini.. ilk sevgilisini öldürmüşler mesela, bir çok yoldaşının öldürülüşünü görmüş...-

 

işte bu yüzden korkuyor adam, zaten her sevdiğine sarılıyor her görüşmesinde, her aklına geldiğinde söylüyor sevdiğini ve korkuyor kaybetmekten...

 

ama söylemiyor bu yaşadıklarını, kaybetme korkusunun nedenini...

 

kadın acı çekmiş önceden, çok acı çekmiş... korkuyor bir daha acı çekmekten, canının yanmasından...

 

uzamasın laf, uzağa gitmesin eylem!...

 

sen ne kadar kaybetmek istemesende, hayat seni iplemiyor, kafasına eseni yapıyor... hikaye ayrılıkla son buluyor...bulmasına da...adam artık gücünü komple yitiriyor...

 

olmuyor...

 

hayat, mutlu bir sondan hiç hazetmiyor...

 

mutlu sonlar, uydurulmuş, salakça masallarda kalıyor...hayat bu masallara sadece gülüyor...

 

olmuyor...

hiçbir şey olmuyor...

 

adam, çırılçıplak soyunup, yatağa uzanıyor, elindeki bıçakla iki kolunu bileğinden omuzuna kadar kesiyor...

 

sonra bıçağı kalbine saplayıp, gözlerini kapatıyor. hayatın bütün kırgınlıklarını içine hapsetmiş bir gülümsemeyle, dudaklarından son cümlesi dökülüyor;

 

"hoşçakal..."

 

uyarı : yazı içinde kullanılan küfür ve argo kelimeler metnin içeriğine uygunluğundan kullanılmıştır. Ki metnin argo açısından yoğun olan yerleri kısaltılmıştır site formatına uymadığından dolayı...

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

masum diyorum sadece, suçlu değil yani, ama hataları var. belki de çok var. ama suçlu değil...

 

bütün nefretini kus tanrı!...

ne de olsa alışılıyor bir yerden sonra...

burası beni öldürdü yaa bitiren noktası oldu .. zaten mutlu sonlar daha bitmemiş hikayelerdir .. paylaşım için saol

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Sohbete katıl

Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.

Misafir
Bu konuyu yanıtla...

×   Farklı formatta bir yazı yapıştırdınız.   Lütfen formatı silmek için buraya tıklayınız

  Only 75 emoji are allowed.

×   Bağlantınız otomatik olarak gömülü hale getirilmiştir..   Bunun yerine bağlantı şeklinde gösterilsin mi?

×   Önceki içeriğiniz geri yüklendi.   Düzenleyiciyi temizle

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Yeni Oluştur...