Özneden Çok Nesneydim Bu Hayatta

21 yaşında doğmuş kendini bir ormanın içinde çırıl çıplak bulmuş her şeyden habersiz bir bebektim.

Kayıtsız kalmak,isteyipte konuşamamak,sevipte söyleyememekti acımın tarifi.Sadece içgüdülerimle yaşıyordum vahşilikten öte gitmiyordu saf duygularım, karmaşıklığın içinde basitlikti varlığım,dualarım değersiz,yalvarışlarım etkisizdi,söyleyeceklerim hiç bir tepki yaratmayacaktı,bu yakarışlar asla sahibine ulaşmayacaktı çünkü söylediklerim kefenim kadar renksizdi.

İçimdeki sesler ruhumu susturuyor neden aramaksızın.Karanlıkta değil aydınlıkta kayboldum,beni diken değil gül yaraladı bu şefkatli ellerde,ağlamaktan değil sahte gülüşlerden korktum.

Duygular çoktan kalmıştı öznesiz,özneden çok nesneydim zaten bu hayatta bir beliren bin belirtisiz ama sendin belirmemim ışımamın sebebi,yine uyku katili düşüncelerimin çıkartma yaptığı karartma gecelerimde ben önümü göremezken beni dertlere sevk ediyordun melek yüzünle

Oyun alanı belli kimseye zararı olmayan 21 yaşında bir bebektim üflesen uçacak hayallerimde...

"ağlamaktan değil sahte gülüşlerden korktum."

eline sağlık