Aldırmadım...

Aldırmadım

 

Benim öyle büyük acılarım olmadı hiç

Beklide ben çok aldırmadım bilmiyorum

Gidenlerin ardından ağlamadım

Soğanımı çaldılar,suyumu döktüler

Hiç yoktan vurdular kafesteki kuşumu

Boş yere susturuldu şarkılarım

Aldırmadım..

 

Gülüşümü çaldılar dostlarım,

Onlar için dua ederken her gece.

Ayazlar kesti her yerimi

Yine de güneş olup doğdum ümitlerime

Kör kuyulara düştüm,koşarken sevdalarıma

Yinede bildim yıldızlara bakmasını

Aldırmadım..

 

Çocukluk uykularım bölünürdü hep

Sarhoş babamın anlamsız bağırışlarıyla

Annemin gözyaşlarıyla

Yinede gömdüm ıslak suratımı yastığa

Dedim ya hiç aldırmadım

Ama bir gidişin vardı ki

Ben hiç öyle ağlamadım..

 

Ayrılamazsın

 

aşk biter... için hüzün doludur. bir yanın bittiğini kabul etse de diğer yanın, "belki daha yapılacak bir şey vardır" der. öylece durup gözlerinin içine bakarsın. sana yeniden, "gel" demesini beklersin. "ben de senden ayrılamam" demesini beklersin. ama o söz hiç çıkmaz ağzından, duyamazsın. gururlusundur, istenmediğin yerde durmazsın. ağzından, "evet, bence de bitmeliydi bu aşk" sözcükleri çıkar ama buna sen bile inanmazsın. gururun sana oyun oynamaya başlar. önce, "belki biraz zaman vermeliyiz birbirimize" diyerek gururunu ucundan köşesinden yemeye başlarsın. öyle bir an gelir ki, "ne olur ayrılmayalım" demeye kadar vardırırsın. bu sözleri nasıl söylediğine inanamazsın. onun sıcaklığını hiç kimsede bulamayacağını bilirsin. kimse onun gibi gülemez, kimse onun gibi dokunamaz. kimseyi onun kadar sevemezsin. bunlar içini sıkar. nefes alamaz hale gelirsin. ne geceler gecedir, ne uykular uyku. artık birkaç dakika huzurlu uykuya hasretsindir. uyuyamazsın.

ondan gelecek bir tek haberi umutsuzca beklersin. telefonun yanında kaç gece sabahladığını hatırlayamazsın. beklemek ölüm gibi gelir insana. aslında ölüm fikri de pek garip değildir artık. öylesine umutsuz kalırsın ki, ölümü tek çare olarak görmeye başlarsın. ölümle ilgili planlar yaparken bile onun tekrar geri dönme olasılığını hiç aklından çıkarmazsın. bu yüzden ölemezsin. hayat devam ediyordur ama bir şey hep yarım, hep eksiktir. yüreğin asla eskisi gibi atmayacaktır. başka aşklar seni kandıramayacaktır. kiminle beraber olursan ol, onu her zaman hatırlayacaksındır. yıllar sonra bile olsa bir gün sana, "gel" dese nerede ve kiminle olduğuna bakmadan ona koşacaksındır. kahredici bir gerçektir bu. bunu bilmek çok daha acı vericidir. katlanırsın çünkü acı senin kardeşindir. o kimbilir kiminle, hangi mutlu hayatın içinde yeni aşkının tadını çıkarmaktadır. bunu da bilirsin. bilirsin ama... ayrılamazsın!

:clapping: bravo cruelty cok duygulandım gercekten....bu yazıyıda tam gonderecek bırıne sahıbım super oldu ellerine saglık harikasın;)

bana sorarsan hiçkimseye gönderme

:cray: Üff ne alemi var milleti ağlatmanın şmdi.Hayır yazılır da böyle güsel yazılır mı??Ayıptır kardeşim okuyanlar da insan acısaydın biras biz okuyuculara da di mi.Emeğine sağlık kardeşim:clapping:

Çok güzeldi :clapping:

saolun

eee gerçekler acıdır rimmon

gecekten cok güzeldi akaşam akşam iyi olmadı ama neyse

güzel yazı