mysteriouslady Oluşturma zamanı: Ocak 10, 2009 Paylaş Oluşturma zamanı: Ocak 10, 2009 Bilmem umrunuzda mı? ey sefa sahipleri Az önce,bir çocuk daha can verdi Hiçbiriniz duymadınız İşitmediniz çığlıklarımı Sadece izlediniz canlı yayınlarda Sessizce seyrettiniz Dünyadaki hiçbir çocuktan Farkım olmadığını düşünürken oysa Vicdansız bir bomba aldı canımı... Belkide bir farkım vardı evet Bir farkım vardı Bomba sesleri ve mermi yağmurları altında Büyümüş olmam olabilirdi belkide Yinede iç dünyam hep aynıydı Bir çocuktum ben Gazze'liydim Oyuncaklarım boş mermi kovanlarıydı... Bütün çocuklar birbirine benzer Savaş nedir? diye sorsalar, Bütün masum çocukların ölümü derdim Bana hayatta kalma şansı vermediler... Bir çocuğum ben Küçücük ellerim var Kocaman bir yüreğim Gazze'liyim Kan damlıyor avuçlarımdan Ne gidecek yerim var,ne de bir sığınak Bütün suçum Gazze'li olmak... Hiçbir farkım yok diğer çocuklardan Hepimiz masumiyetin ışığıyız Bu yüzden insanlığa ışık tutarız Ama bizi yok ediyorlar Lakin her ölen çocukla birlikte İnsanlıklarını da kaybediyorlar Kimimiz,annesinin koynunda öldü Kimisi karnında Kimi bisikletine binerken Kimi ise misket oyununda Nedenini bilmedikleri bir savaşın En masum kurbanlarıydı onlar.... Bir çocuğum ben Küçücük ellerim var Kocaman bir yüreğim Gazze'liyim Kan damlıyor avuçlarımdan Ne gidecek yerim var,ne de bir sığınak Bütün suçum Gazze'li olmak... mylady... 1 Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Mrs_Echelon Yanıtlama zamanı: Ocak 10, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Ocak 10, 2009 sessiz kalmak istemezdim.... keşke doğa üstü güçlerim olsada onları ordan kurtarabilsem.. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
mysteriouslady Yanıtlama zamanı: Ocak 13, 2009 Yazar Paylaş Yanıtlama zamanı: Ocak 13, 2009 Tanrı bütün çocukları korusun.... 2 Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
seydida Yanıtlama zamanı: Ocak 13, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Ocak 13, 2009 Uffff yaaaa dayanamiyorum ben dursa artik savaş sadece cocuklar icin degil tum savas yasayan masum insanlar icin dursun artik kahretsin yaaaa Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
schizophrana Yanıtlama zamanı: Ocak 13, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Ocak 13, 2009 İzninle eklemek istediğim bir şiir var. Tüm barıştan uzak diyarlar için. BARIŞ Çocuğun gördüğü düştür barış. Ananın gördüğü düştür barış. Ağaçlar altında söylenen sevda sözleridir barış. Akşam alacasında, gözlerinde ferah bir gülümseyişle döner ya baba elinde yemiş dolu bir sepet; ve serinlesin diye su, pencere önüne konmuş toprak testi gibi ter damlalarıyla alnında... barış budur işte. Evrenin yüzündeki yara izleri kapandığı zaman ağaçlar dikildiğinde top mermilerinin açtığı çukurlara, yangının eritip tükettiği yüreklerde ilk tomurcukları belirdiği zaman umudun, ölüler rahatça uyuyabildiklerinde, kaygı duymaksızın artık, boşa akmadığını bilerek, kanlarının, barış budur işte. Barış sıcak yemeklerden tüten kokudur akşamda yüreği korkuyla ürpertmediğinde sokaktaki ani fren sesi ve çalınan kapı, arkadaşlar demek olduğunda sadece. Barış, açılan bir pencereden, ne zaman olursa olsun gökyüzünün dolmasıdır içeriye; gökyüzünün, renklerinden uzaklaşmış çanlarıyla bayram günlerini çalan gözlerimizde. Barış budur işte. Bir tas sıcak süttür barış ve uyanan bir çocuğun gözlerinin önüne tutulan kitaptır. Başaklar uzanıp, ışık! Işık! - diye fısıldarlarken birbirlerine! Işık taşarken ufkun yalağından. Barış budur işte. Kitaplık yapıldığı zaman hapishaneler Geceleyin kapı kapı dolaştığı zaman bir türkü ve dolunay, taptaze yüzünü gösterdiği zaman bir bulutun arkasından cumartesi akşamı berberden pırıl pırıl çıkan bir işçi; barış budur işte. Geçen her gün yitirilmiş bir gün değil de bir kök olduğu zaman gecede sevincin yapraklarını canlandırmaya. Geçen her gün kazanılmış bir gün olduğu zaman dürüst bir insanın deliksiz uykusunun ardı sıra. Ve sonunda, hissettiğimiz zaman yeniden zamanın tüm köşe bucağında acıları kovmak için ışıktan çizmelerini çektiğini güneşin. Barış budur işte. Barış, ışın demetleridir yaz tarlalarında, iyilik alfabesidir o, dizlerinde şafağın. Herkesin kardeşim demesidir birbirine, yarın yeni bir dünya kuracağız demesidir; ve kurmamızdır bu dünyayı türkülerle. Barış budur işte. Ölüm çok az yer tuttuğu için yüreklerde mutluluğu gösterdiğinde güven dolu parmağı yolların şair ve proleter eşitlikle çekebildiği gün içlerine büyük karanfilini alacakaranlığın... barış budur işte. Barış sımsıkı kenetlenmiş elleridir insanların sıcacık bir ekmektir o, masası üstünde dünyanın. Barış, bir annenin gülümseyişinden başka bir şey değildir. Ve toprakta derin izler açan sabanların tek bir sözcüktür yazdıkları: Barış Ve bir tren ilerler geleceğe doğru kayarak benim dizelerimin rayları üzerinden buğdayla ve güllerle yüklü bir tren. Bu tren, barıştır işte. Kardeşler, barış içinde ancak derin derin soluk alır evren. tüm evren, taşıyarak tüm düşlerini. Kardeşler, uzatın ellerinizi. Barış budur işte. Yannis Ritsos Çev: Ataol Behramoğlu Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Önerilen Mesajlar
Sohbete katıl
Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.