raskolnikov Oluşturma zamanı: Ocak 18, 2009 Paylaş Oluşturma zamanı: Ocak 18, 2009 yangın yeri vatanım... yüreğimde uzun bir suskunluk... şimdi neler söylenir bilmiyorum ki.. nelerle açıklanır, nasıl açıklanır bu sözler... kulağımda eskilerden kalma bir şarkı, gözlerim yaşlara esir olmuş gidiyor... ne demeliyim... zamanın bütün kıvrımlarına inat aşamak lazım kardeş, bütün vedalara alışmalı ama acının sonsuzluğuna alışmak zor olmalı.... ................................ uzun bir suskunluk yolundan döndü adam...sessizdi...sakindi...hiçbirşey yapması gerekmiyordu, hiçbirşey yapmak zorunda değildi... güldü.... gözlerinin içi güldü... yüreğinde uzun bir yangın başlamıştı... sakindi her yan... ......................... kısa ve net olunmalı aslında, hiçbir tasvire, dolaylı anlatıma gerek yok... acı var işte.... sadece acı var... bunu nasıl anlatabilir ki insan... acıyı ne ile tasvir edersin, neleri yerine korsun ki.... ................... insanın canı yanar, acı çeker.... bu kadar işte... canım yanıyor.... s.ktiğimin dünyasında, yaşamak için gerekenleri yerine getirmiyorum anlaşılan... tanrı; ne denir bu yaptığına.... yok isyanım sana değil zaten... bu bedenin acizliğine a..na koyim... eli kolu bağlı kalıyor insanın... bi b.k yapamıyor... ...................... ne söylersem söyleyim... hangi kelimeleri kullanırsam kullanayım fark etmiyor.... acı kalıyor işte geriye.... sadece acı kalıyor.... şimdi ben; yüreğim yangın yeri desem ne olacak ki.... canım yanıyor desem.... bütün oklarını sapladı zeus bana desem... çarmıha gerildim desem..... hiçbir şey olmayacak... hiçbir b.k fark etmeyecek.... ne kimse benim içimdeki acıyı fark edecek, ne de acı bedenimden çıkıp gidecek.... ........................ Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
naughty Yanıtlama zamanı: Ocak 18, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Ocak 18, 2009 Sen hep yaz be Rasko hiç durmadan sonsuza kadar yaz Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
raskolnikov Yanıtlama zamanı: Ocak 20, 2009 Yazar Paylaş Yanıtlama zamanı: Ocak 20, 2009 olmuyor işte.... yazmakta bir yerden sonra hiçbir b.ka yaramıyor... acı içinde kalıyor.... sen canının yandığıyla kalıyorsun... tanrı, yukarıda rahatına bakıyor.. insanlar, dönüp bakmıyor bile.... yani aslında; kalan tek gerçek, gözlerinden akan yaşlar oluyor... canın yanıyor.... ellerin titriyor... hiç kimse seni rahatlatmıyor.... Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
theangelofdeath Yanıtlama zamanı: Ocak 20, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Ocak 20, 2009 doğru yazmak sadece anlık anestezi o bile değil aslında yazarken bile acı çekiyorsun yazdığını okuduğunda daha büyük acı çekiyorsun depreşiyor o duygular yine en iyisi yazıp suratına fırlatmak aha ben bu yazıyı sana yazdım deyip ağlasın dursun okuyup okuyup sonra sende ağla dünya ağlasın (ağlayan smile) Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Önerilen Mesajlar
Sohbete katıl
Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.