Saçları Fırtınadan Dağınık ; Doris Lessing

Efsane şöyle: Zaman darlığı nedir bilmeyen Apollon bir gün, şu

yeryüzündeki yaratıklar ne yapıyor diye dönüp bakınca gördü ki herkes kendi

kaderini kovalamakla meşgul - hepimizin yapmak zorunda olduğu gibi. Gözü

Kassandra'ya ilişince, kız da çok hoş, "Gel bi sevişelim ha, ne dersin?" dedi,

"Bir şey kaybetmezsin, sana kehanet gücü vereceğim." "Nasıl istersen, benim

için farketmez," dedi, Kassandra. Ama bir kez alacağını aldıktan sonra atlattı

onu, kendini ona vermedi. Apollon çok öfkelendi. İntikam duyguları da kabardı:

o zamanlar pek beğenilen bir nitelik. "Bir öpücük ver bari," dedi Apollon.

Kassandra da bunu kabul etti. Sarılma sırasında Apollon, verdiği armağanın

yarısını geri aldı: Kassandra geleceği görecek ama kimse ona inanmayacaktı.

Efsanenin bazı versiyonları Apollon'un onun ağzının içine üflediğini söyler;

aynı derece terbiyeli başka versiyonlar ise `onun nefesini kendi içine çekti'

der. Aslında, galiba olan şuydu: Apollon onun ağzına tükürmüştü - bir yılan

gibi. Yılanlarla Kassandra'nın kökenine ilişkin hikayeler hep birbirine

dolanır. Kassandra ile ikiz erkek kardeşi bebekken, anneleriyle babaları, bir

akşam, çılgın bir partiden sonra sarhoşluğun unutkanlığı içinde onları bir

tapınakta bırakıp gitmişlerdi. Utanç içinde çocuklarını almaya geldiklerinde

`tapınağın kutsal yılanları onların kulaklarını yalıyordu'. Kassandra'nın

kehanet gücünün buradan geldiğini söyleyen bir versiyon da budur.

Troya kralı Piramos'un kızı, Kassandra, `saçları fırtınadan dağınık'

az sonra başlayacak olan korkunç savaşı önceden haber verdi ama kimse aldırış

etmedi. Troyalıların önünü ardını çok fazla düşünmeden giriştikleri bazı

eylemler de bu korkunç savaşın başlamasına yardımcı oldu; bütün suç güzel

Helena'da değildi. Her iki tarafta da insanlar bu savaşın olması kaçınılmazmış

gibi davranmayı sürdürdüler -öyle yapmaları da gerekiyordu sanki. Ve böylece

savaş başladı. Sonra da sürüp gitti.

Savaş sırasında bizim işbirlikçilik diyebileceğimiz türden bir sürü

olay oldu. Kassandra'nın kendisi, Troya kralının kızı, saldırgan güçlerin

kralı Agamemnon'dan iki çocuk sahibi oldu. Helena... neyse şimdi, Helena olayı

ilginçtir. Masalın kısaltılmış ya da çocuklara uyarlanmış biçiminde, Helena

elden ele dolaşan, üzerine zar atılan, kıskanılan, uğruna dövüşülen ve hiçbir

zaman suçlanmayan edilgin biridir: taş bebek ya da içkin bir kutsallıkla

tebessüm eden bir heykel gibidir. Helena tanrısaldı, Zeus'un kızı olduğu için.

Tanrısal olduğu için mi güzeldi yoksa güzel olduğu için mi tanrısaldı? Bütün

Troya'nın ona aşık olduğu söylenirdi: bu biraz Meryem Ana'nın bazı ülkelerdeki

durumunu andırıyor. Ama Helena'nın dayanılmaz güzellikte biri olduğuna

inanmanın daha büyüleyici bir yanı var.

Ve hiç edilgin değildi, tabii.

O ve Kassandra hep aynı niteliğin iki farklı yüzünü yansıtırlar.

Kassandra için kullanılan övücü sözlerden biri şuydu: erkekleri bağlayan

kadın.

Kassandra savaş ganimetleriyle birlikte, Agamemnon'un malı olarak

Mykene'ye gönderilmek üzere gemiye bindirildi ve Klytaimestra kıskançlık

yüzünden onu öldürttü. Kassandra kendisi ve Agamennon'un öldürülmesi için

düzen kurulduğunu biliyordu: `Kan kokusu duyuyordu'. Kusura bakmayın ama kan

kokusu duymasa da, sevgilisinin karısının bu işe çok üzüleceğini önceden

göremesi pek o kadar güç olmasa gerek. Kassandra, sevgilisi, düşmanı, iki

çocuğunun babası Agamemnon'un katledildiği odaya girmeyi reddetti. Ama o

sırada kendisi de öldürülmemiş olsaydı, bunalımlı anlarında, fırtınadan

dağınık saçlarını savurarak akıllıca kehanetlerde bulunmaya devam edecekti. Ve

kimse de ne diyor diye dönüp ona bakmayacaktı.

Çev: Taciser Belge.

Saçları Fırtınadan Dağınık, Doris Lessing (Düzyazı - Kısmi)

Kaynak: Evlenmeyen Adamın Hikayesi, İletişim Yay. 1990

Gönderen: Emre Sururi, 18/03/2001

Kaynak