semuel Oluşturma zamanı: Ocak 28, 2009 Paylaş Oluşturma zamanı: Ocak 28, 2009 Paul Valery Fransız şair ve yazardır. (d. 30 Ekim 1871 - ö. 20 Temmuz 1945) 20. yy'ın en büyük şairlerinden biridir. 1894'ten başlayıp ölüncaye kadar her gün düşüncelerini not ettiği Defterler yazarın kimliğinin aynası sayılır. Deniz Mezarlığı ise şiir sanatının doruklarına çıktığı eseridir. Bundan başka Felsefe ve eğitim üzerine de yazılar yazmış, 1925'te de Fransız Akademisi'ne seçilmiştir. Helena Gök! Benim… Geliyorum ölüm mağaralarından, Duymaya çarpışını sahile dalgaların, Görüyorum altın kürekli kadırgaların Belirişlerini şafakla karanlıklardan. Ünlüyor kralları şimdi bu yalnız eller, Tuzlu sakalları parmaklarımı eylerdi; Ağlıyordum. Onlar utkularını söylerdi Ardında gemilerin uzaklaşan körfezler. Duyuyorum boynuzların, süel boruların Kalkışına tempo tutuşunu kürelerin; Boğuyor gürültüyü türküsü tayfaların. Şanlı burnunda gemilerin, coşkun Tanrılar, O eski gülüşleriyle dövdüğü denizlerin Yontuk, dost kollarını bana uzatıyorlar. Çeviri: İlhan Berk DENİZ MEZARLIĞI Üstünde güvercinler gezen şu rahat damın Kalbi atar ardında birkaç mezarla çamın Şaşmaz öğle zamanı ateşlerle yaratır Denizi, denizi, hep yeni baştan denizi Tanrıların sükunu çeker gözlerimizi Bir düşünceden sonra, ah o ne mükafattır İnce pırıltıların o ne saf hüneridir Bir seçilmez köpükte nice elmas eritir Nasıl bi sükun sanki peyda olur o demde Ve güneş uçurumun üstüne gelir durur Ebedi bir davanın saf marifeti budur Zaman kıvılcım, hülya bilmek olur âlemde Basit Minerva mabedi tükenmeyen hazine Yığın halinde sükun, göz önünde define Kaşlarını çatan su, bi alev perde altı Kendine nice uyku saklayan göz, ey bana Mukadder olan sükut... Ruhta yükselen bina Fakat bin kiremidi yaldızlı dam, ey çatı. Bir tek ahın içinde belli zaman mabedi Etrafımda denize bakışlarımın bendi Çıkarım o saf yere artık bütün bütüne Ve bütün tanrılara son adağım olarak Asude bir meneviş dağıtır kucak kucak Şahane bir istihkar irtifalar üstüne Nasıl ağızda yemiş zevk olup da erirse O yokluğunu nasıl lezzete çevirirse Varsın şekli mahvolsun, orda içime siner Benliğimin ilerde duman olacak özü Eriyen ruha söyler bir şarkıyla gökyüzü Nasıl değişmededir ulu sahiller... Çeviri: Sabri Esat Siyavuşgil Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
dark death Yanıtlama zamanı: Ocak 29, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Ocak 29, 2009 DOST ORMAN Temiz şeyler düşündük, tertemiz; Uzun yollar boyunca, beraber; Eli elimde, yan yana, sessiz; Çevremizde karanlık çiçekler. Yapayalnız, kırda, yeşil gecede; Yürüyorduk, nişanlılar gibi; Gökte ay, masaldaki bir meyve; Bölüştük o sihirli meyveyi. Ve öldük yosunlar üzerinde, Uzakta, yalnız, o mırıltılı, O dost ormanın gölgelerinde. Sonra gökte, nurlarla sarılı, Buldum seni, yaş dolu gözlerim, Sevgili sükut yoldaşım benim.. ***** Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Önerilen Mesajlar
Sohbete katıl
Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.