Bütün Fedakarlıklarım Senin İçin Sevgilim!...

sevgilim;

sen bu satırları okurken ben, senden çok uzaklarda, geleceğimiz için çabalıyor olacağım. bunu sana yüzyüze söylemek isterdim ama biliyorum ki, eğer sana bunları söyleseydim, yani yüzüne söyleseydim, beni engeller, gitmemem için yalvarır, önüme setler kurardın. bu yaptığımı bugün anlamanı bekemiyorum senden, ama gelcekte, ileride birgün o rahat koltuğunda oturup, kahveni yudumlarken,şimdi yaptığımın ne kadar büyük, ne kadar fedakarca bir olay olduğunu anlayacak, benimle gurur duyacak, gözlerin dolacak, beni çocuklara anlatırken göğsün kabaracak...

sevgilim;

bugün, sen bu satırları okurken ben, şehir dışında olan ve yeni açılan bir mağazanın önündeki kuyrukta gece sat 12:00 den beri bulunuyor olacak ve ilk açılışın sağladığı ucuzluktan yararlanmak için, bütün tehlikeleri göze almış, bekliyor olacağım...

sevgilim;

şimdi senin "ne tehlikesi lan, ne tehlikesi, allahın delisi.. hasta olucan, sanki eksiğimiz var!..." dediğini duyar gibiyim ki duymasamda fark etmez, hep söylüyorsun çünkü... ama işte hiçte söylediğin gibi değil sevgilim, hiçte söylediğin gibi değil!...

birincisi, sıraya girmek bile başlı başına bir tehlike, bir savaştır. sıraya gireceksin, girdiğin yeri kaybetmeyecek, onu koruyacaksın. bunun içinde sıradan çıkmaman, hazırlıklı olman, uyanık olman ve deneyimli olman gerekmektedir.

ben bunun için deneyimliyim ki sende bilirsin, geçen sene ucuz tuvalet pompası sırasında, sıramı kaybetmemek için altıma kaçırmayı göze almıştım. bu sefer yanımda lazımlık getirdim. uyanık olmak içinde, yine iki sene önce girdiğimiz ve senin koluna, benimse ayak parmaklarıma mal olan, en büyük boy termosa kahve doldurdum.

hazırlık konusuna ise hiç girmiyorum ki üzerimdeki çantada, portatif soba bile var...o kadar yani!...

ikinci tehlike ise, sıraya girdikten sonra başlıyor. arkalardan gelecek olan ve sırana göz diken saldırıları ekarte etmek, diskalifiye etmek, yok etmek zorundasın. bu saldırılara direnmeli, mevzini yitirmemelisin. bunun içinde deneyimli olman gerekmekte, daha önceden pratiğin olmak zorundadır. e sen bilirsin, benim deneyimlerim saymakla bitmez...

misal;

iki sene önceki ucuz çakmak gazı kuyruğunda, arkadan gelen saldırıları, doğal gazlar salarak ekarte etmiştim...

üç sene önceki ve senin sevdiğin rahat koltuğu aldığımız rahat ve ucuz koltuk sırasında, arkadakileri nasıl sindirdiğimi anlatmama gerek yok herhalde... ama dur anlatayım da, hafıza gör!... arkadan gelen saldırılara, evde kırdığım küçük odunları atarak direnmiş, en sonda, sis bombası atarak onları geri püskürtmüştüm...

sonra bak aklıma geldi; geçen sene verilen ucuza inşaat malası kuyruğunda o kadar insanı nasıl korktukmuştum da, ilk bneim girmeme izin vermişlerdi...

neyse, bu kadar hatırlatma yeter sana sevgilim....

üçüncü tehlike ise içeri girdiğinde başlıyor ve aslında en tehlikeli durumda burada başlıyor. çünkü sende bilirsin ki, içeri girenler, herşeyden almak sitemekte, herşeyi kendilerinin sanmaktadır. kendi alacaklarını onlardan saklamak, hatta onların payını da almak tam anlamıyla bir direniş ve cesaret örneğidir.

misal;

altı ay önce yapılan ucuz patates soyacağı alımında, içeride en çok soayacağı benim aldığımı unutmadın herhalde... insanlar elimdeki paketlere saldırmakta ama ben büyük bir direniş örneği göstererek ve tam bir savaş taktikleri uygularak iki koliyi nasıl geçirmiştim...

bir buçuk yıl önce, tost makinesi alımında da, tam dört koli tost makinesini hatırlatmama gerek yok...

sonra;

dolam kalem mürekkebi alımdaki performansım ise hala anlatılmaktadır....

neyse sevgilim,

bu kadar anlatmak yeter, anlamışsındır herhalde...

şimdi ben gidiyorum ve en yakın zamanda evimize, en kaliteli ve ucuz pasta kalıpları ile döneceğim...

ilginç.............