semuel Oluşturma zamanı: Şubat 17, 2009 Paylaş Oluşturma zamanı: Şubat 17, 2009 Dylan Marlais Thomas (d. 27 Ekim1914Galler -ö. 9 Kasım1953, Greenwich Köyü, Amerika Birleşik Devletleri) Galli şair. Modernizm ve Romantizm akımlarından etkilenmiş olan şair, 20. yüzyılın en etkili şairlerindendir. Thomas'ın babası İngilizce öğretmeniydi. Okul çağında okul gazetesinde çalışan ve bu gazete için yazılar yazan Thomas, 16 yaşında bu okuldan ayrıldı. Sonrasında bir gazetede muhabir olarak görev yapan şair, 1934'te 20 yaşındayken İngiltere'ye taşındı. Yine 1934'te önemli eserlerinden olan 18 Şiir'i yayınladı. 1937'de tanıştığı Caitlin Macnamara ile evlenen Thomas, Laugharne'e yerleşti. II. Dünya Savaşı döneminde bir süreliğine Londra'da kalan sanatçı, bu dönemde BBC televizyonundaki şiir programlarında okuduğu şiirlerle büyük ilgi gördü. Savaş bittiğinde sanatçı Laugharne'e geri döndü ve doğa imgelerini konu alan şiirler yazdı. Savaş bitince Thomas Laugharne'e geri döndü ve bu dönemde doğa imgeleriyle yüklü şiirler yazdı. Fern Hill (Fern Tepesi) başlıklı şiirinde doğup büyüdüğü Galler'deki kırsal manzarayı şu dizelerle betimler: Yemyeşil, umursamaz, o mutlu avludaki ambarlar arasında ünlü, Bir de türkü tutturup o çiftlik yurdummuş gibi, Yalnızca bir kerecik genç olan o güneşte, Zamanın da izniyle oynayıp koşuşurken Hep öyle pırıl pırıl Tanrı'nın esirgeyişinde, Yemyeşil, pırıl pırıl, hem avcı, hem çobandım, buzağılar Ses verirdi öttürdüğüm boynuza, tepelerde tilkiler donuk donuk havlarken Pazar çanı ağır ağır çınlardı O kutsal derelerin çakıllarında. Thomas şiirlerinde doğa sevgisini, doğum ve ölüm arasındaki gizemli ilişkiyi canlı ritimler, alışılmamış imgeler ve oluşturduğu yeni sözcüklerle dile getirmiştir. Dylan Thomas edebiyat konulu konferanslar vermek üzere ilk kez 1950 ilk baharında ABD'ye gitti. Daha sonraki yıllarda alkol bağımlılığı yüzünden sağlıği giderek bozuldu. 1953'te radyo oyunu Under Milk Wood'un (Korunun Dibinde) yayımlanması nedeniyle New York'a gittikten birkaç gün sonra, aşırı miktarda alkol aldığı için öldü. Ölüme Kalmayacaktır Bu Dünya Ölüme kalmayacaktır bu dünya. Çırılçıplak ölüler Aydaki rüzgardaki adamdan olacaktır; Kemikleri tertemiz ve tertemiz kemikleri yok olduğunda, Yıldızlardan olacaktır, ayakları, dirsekleri; Akılları başlarında olacaktır delirseler de, Denizlere batsalar yükseleceklerdir yine; Yok olsa da sevgililer sevgi yok olmayacaktır; Ölüme kalmayacaktır bu dünya/ Ölüme kalmayacaktır bu dünya. Dalgaların altında upuzun yatanlar Dağılıp gitmeyeceklerdir denizde; Burulsalar da kasları koparan Çemberlerinde gerili, kırılmayacaklardır; Kopsa da ellerinde gerilen insanları, Kötülükler dolu dizgin delip geçse de onları; Paramparça olsalar da çözülmiyeceklerdir; Ölüme kalmayacaktır bu dünya. Haykırmaz olsa da kulaklarında martılar Gümbürdemez olsa da dalgalar kıyılarda; Çiçeklerin fışkırdığı yerde bir çiçek bile Kaldırmaz olsa başını çarpan yağmura; Deli de olsalar ölü de çiviler gibi Başverecektir kişilikleri, kırçiçeğinden sürer gibi; Çıkacaklardır güneşe tükeninceye dek güneş, Ölüme kalmayacaktır bu dünya. Can İştahı özendiğim bir cüzü canlılığın özendiğim belki bir kudret benden bü y ü k bir yüz benim filizlenme çağım köklerimde bir kelime “tahri.bat” bu tasadır işte benim yok edicim dilsizim yeterince boynu bükük bir güle bile “güle güle” demeye Ve gün görmemiş canlılığım yakalanmış gibi yine o amansız cansızlık hastalığına … o kudrettir işte azgın sularla kayalıkları süpürüp geçen kanıma işleyen-akışa dilveren- bir ay yüzü gibi bende bende bir hey’e.can olan ve yeterince dilsizim yine damarda dolaşan kanı ağız şeklinde oymaya zamanın tahtasına baharda bir dağın o can cilasını emdiği gibi … zamanın dudakları işte, o canlılık emen sülük; sever çin işkencesi gibi biriktirmeyi kudretini, ama çökelmiş bir kan alır ondaki ağrıları ve yine dilsizim işte anlatmakta bir rüzgârın zamanla soldurma iklimini ve dilsizim tarif etmekte aşık mezarlarını zamanın eprittiği göğü göğün döktüğü yıldızları dilsizim çünkü ben yazdıkça sayfalar boyu kıvrık ç.eneli kurtçuklar belirir üzerimde bir “can iştahı” diye özendiğim bir cüzü canlılığın özendiğim çocuğu büyüten ses: belki bir b ü y ü Türkçe Söyleyen: Sinan Ayhan GENCLİGİM Yeşil fitilden çiçeği süren güç Benim yeşil çağımı sürer Ağaçların kökünü söken şey Benim yıkıcımdır. Boynu bükük güle söyleyecek dilim yok Benim gençliğim aynı kış hummasıyla büküldü. VE ARTIK HUKMU KALMAYACAK ÖLÜMÜN Ölüler çırılçıplak birleşecek tek bir gövdede Yeldeki ve batı ayındaki adamla; Kemikleri ayıklanınca ve yitince arı kemikler Yıldızlar olacak dirseklerinde ve ayaklarında; Delirseler de uslu olacaklardır her zaman Batsalar da denize doğacaklardır yeni baştan; Sevenleri kaybolsa da sonrasız yaşayacaktır sevgi; Ve artık hükmü kalmayacak ölümün Ve artık hükmü kalmayacak ölümün. Kıvrımları altında denizin Yatacaklar upuzun ölmeksizin yelcene; Kıvranıp işkence aletleri üstünde Adaleleri çözülünceye dek Kayışla bağlasalar tekerleğe ezilmeyecekler Avuçlarında ikiye bölünecek inanç, Tek boynuzlu canavarlar yönetecek onları Yıpratamayacakları her şeyi o paramparça kıracak; Ve artık hükmü kalmayacak ölümün. Ve artık hükmü kalmayacak ölümün. Martılar ağlamayacak artık kulaklarına Dalgalar kırılmayacak gürültülerle deniz kıyılarında; Bir mayıs çiçeği soldu mu hiçbir çiçek Başkaldırmayacak vuruşlarına yağmurun; Çılgın ve ölü olsalar da çiviler gibi, Başları çekiç gibi vuracak papatyalara, Güneş batıncaya dek güneşte kırılacaklar, Ve artık hükmü kalmayacak ölümün. MARSLI SOYTARI Bir gülün etinden, siz, iplik iplik; Bir esrar sökseniz, bu kalbim midir..? Gözyaşımdan kopup gelen bu sürme kirpik, Açmış bir taçyaprak değilse nedir? Büyülü bir yapraktan dökülmüş gibi, Bütün kederimdir, bu bende, oyuk, Bu oyuk göklerin dibinde miydi, Yoksa neden bu kadar sessiz ve soluk?.. Düşünürüm bir an, yokluk bir parça; Direnmem, her şeyden soğur bu ruhum, İçine kapanmış rüyalarımla, güya, Bu hepsi ebedi, hüzünleri korurum!.. AYDAKİ PALYAÇO Gözyaşlarım sessiz sürüklenmeleri gibidir Bir kaç büyülü gülden petallerin, Ve bütün kederlerim yarığından akar Hatırlanmayan karların ve göklerin Sanırım, değmiş olsaydım yeryüzüne, Parçalanacaktı; O kadar acıklı ve güzeldir, O kadar ürkek bir rüyâ gibi. Çeviren: Vehbi Taşar 1 Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Önerilen Mesajlar
Sohbete katıl
Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.