Henri Michaux Şiirleri

KARŞI

Bir kent kuracağım size paçavralarla!

Kuracağım size harç koymadan, ölçüp biçmeden

Yok edemeyeceğiniz bir yapı,

Bir köpüren belirginlikle

Dayanacak ve şişecek, burnunuza anıracak bir yapı,

Hem de donmuş burnuna Partenonlarınızın, Arap

ve Ming sanatlarınızın.

Dumanla, sıvıya dönüşmüş sisle

Ve davul derisinin sesiyle

Kaleler kuracağım size göz kamaştıran,yamyassı eden,

Karşılarında sizin kaç bin yıllık düzeniniz ve

hendeseniz

Bir saçmalık, bir zırva, bir nedensiz toz kesilecek.

Ölüm, ölüm! Ölüm hepinize, yaşayanlara hiçlik!

Evet! İnanırım Tanrı'ya! O bilmiyor bunu elbette!

İnanç, ilerlemeyen için aşınmaz pençe,

Dünya! Ah o boğulmuş dünya, soğuk karın!

Bir simge bile değil, hiçlik hep! Karşıyım, karşıyım

Karşıyım ve gebermiş köpeklerle besliyorum seni.

Tonlarla, anlıyor musunuz, tonlarla koparacağım

Sizin dirhem dirhem esirgediğinizi benden.

Yılanın zehiri can yoldaşıdır onun,

Can yoldaşıdır ve bilir gerçek değerini.

Kardeşler, cehennemlik kardeşlerim benim,

güvenle gelin ardımdan.

Kurt dişleri kurda saldırmaz,

Saldırdığı koyun etidir.

Karanlıkta daha açık göreceğiz, kardeşlerim.

Labirentte bulacağız doğru yolu.

Burda sana yer var mı, iskelet, bıktırıcı, sidikli, çatlak çömlek?

Gıcırdayan makara, nasıl da duyacaksın dört dünyanın gergin halatlarını

Onlarla bağlayarak parçalatırken seni!

(La Nuit Remue'den)

Çeviren: Sait Maden

VE BÖYLE HEP

Ve böyle hep kargıyla delinmedir bu

üşüşen arılar gözün üstüne

üşengenlik

ve böyle hep çıplak böğürdür

ve böyle hep diri diri gömülendir bu

ve böyle hep yıkılmış tapınak

ırmağa karşı savaşan kirpik gibi güçsüz kol

ve böyle hep geri dönen gece

boş ve gözetleyen uzay

ve böyle hep eskimiş kolan

ve böyle hep diri diri gömülmüş kişi

ve böyle hep çöken balkon

anımsayan yüreğin dibindeki çimdiklenmiş sinir

beyni kırbaçlayan baobab-kuş

varlığın ortasına atıldığı sel

ve böyle hep fırtınada karşılaşma bu

ve böyle hep kıyısıdır ay tutulmasının

ve böyle hep gözenekler korkuluğunun gerisi

ve çekilen, geri çekilen ufuk...

(Apparitions'dan)

Çeviren: Sait Maden

Anılar

Doğaya benzer, doğaya benzer, doğaya benzer,

Doğaya, doğaya, doğaya,

Tüye benzer,

Düşünceye benzer,

Ve bir bakıma yer yuvarlağına benzer,

Durmayan, gerçekçiliği olmayan şeye, gömülmüş

başına bir çivinin,

kendinizi bir başka yere vermişken sizi yakalayan

uykuya,

Yabancı bir dildeki türküye,

Ağrıyan ve sızılı kalan bir dişe,

Dallarını bir taşlığa yayan,

Hesaplarını göstermeden güzelliğini biçimlendiren ve sanat eleştirmesi yapmayan bir arokaryaya,

Yazları çıkan toza, titreyen bir hastaya,

Bir damla yaş akıtan ve böylece kendini yıkayan

göze,

Üst üste biriken, ufku daraltan, gene de gökyüzünü düşündüren bulutlara,

Geceleyin bir garın ışıklarına, varılan ve tren olup olmadığı bilinmeyen bir garın,

Hindu sözcüğüne, hiç gitmediğiniz bir kentin bütün sokaklarını dolduran,

Ölüm üstüne anlatılan şeye,

Bir yelkenliye okyanusta,

Altındaki tavuğa saz yaprağının, yağmurlu bir

öğle sonu,

Büyük bir yorgunluğun okşanmasına, çok sonra yerine getirilecek bir söze,

Kaynaşmaya bir karınca yuvasındaki,

Bir akbaba kanadına, öbür kanat dağın karşı

yamacındayken daha,

Alaşımlara,

İliğe, yalanla birlikte,

Körpe bir bambuya, o körpe bambuyu kıran

kaplanla birlikte,

En sonra bana benzer,

Daha sonra da ben olmayana,

Bu yol'la, ey sen ki yol'umdun benim.

(Ecuador'dan)

Çeviren: Sait Maden

MUAMMALAR

I

Yürümüştü o, , dediler bana, yıllar ve yüzyıllarca, elindeki takvime bakarak.

Ve şimdi, gözden geçiriyor, herkes orda mı değil mi.

25 Aralık'ta, o zamanlar, altı yüz yıl evvel, henüz ebeveynleri doğmamış askerler ,icat edilmemiş silahlar ve keşfedilmemiş bir yerdeki büyük katliamla buluşacaktı.

Herkes buluşma yerine geldiğinde o ölü bulundu, ama hâlâ ılıktı vücudu.

II

Bir cenindim ben.

Annem, Monsieur de Riez'i düşünmeyi becerebildiği zamanlar beni uykudan uyandırırdı.

Aynı anda, kimi zaman uyanmış olurdu, dayak yiyen, içki içen ya da günah çıkaran analardan olma

başka ceninler.

Bir akşam, unutmuyorum, tam yetmiş cenin , hangi dilde bilmiyorum,göbekten göbeğe ve uzaktan uzağa sohbet ediyorduk.

Daha sonra, birbirimizi asla bulamadık.

III

Düşünce hızında ilerlemeyi deneyen bir sözdüm ben.

Düşüncenin arkadaşları yanımda yürüyordu.

Biri bile üzerime bahis açmayı istemedi,altı yüz bin kadardılar ve bana bakarken gülüyorlardı

Qui Je Fus

HAYATIM

Bensiz alıp başını gidiyorsun hayatım

Yuvarlanıyorsun,

Ve ben, bekliyorum hâlâ bir adım daha atmayı.

Kavgayı başka yere götürüyorsun.

Boşaltıyorsun böylece beni.

Asla izlemedim seni.

Tekliflerinin iç yüzünü anlamıyorum.

İstediğim her neyse, asla vermedin.

İşte bu eksiklik yüzünden, can atıyorum her şeye.

Her şeye, neredeyse sonsuzluğa

Bana hiçbir zaman vermediğin şu eksik olan az şey yüzünden.

La Nuit Remue

BULANTI MI ÖLÜM MÜ GELEN?

Boyun eğ, kalbim.

Yeterince kavga etmedik mi

İşte sone eriyor hayatım

Hiç alçaklık etmedik ki

Yaptık, elimizden geleni.

Ah, ah, ruhum!

Gidiyor musun kalıyor musun

Karar vermen gerekli

Uzuvlarımı böylesi yoklama,

Hem dikkat, hem yanılma içinde,

Gidiyor musun kalıyor musun

Karar vermen gerekli.

Yok, artık dayanamıyorum.

Ölüm'ün Tanrıları

Ne alkışladım ne küfür ettim size

Acıyın bana, çoktandır valizsiz yolculukların yolcusuyum

Ustam da yoktu üstelik, param pulum da ve ihtişam kaldı başka yollarda

Siz güçlüsünüz mutlaka ve tuhaf, herkesin üzerinde

Acıyın bu çıldırmış adama, o ki duvarı aşmadan önce adını

haykırırdı size

Uçarken yakalayın onu,

Alışabilir ve dayanabilir huylarınıza, hal ve tavırlarınıza

Lütfen el uzatın, yardım edin ona, sizden rica ederim.

Ecuador