Kelly-Hopkinsville Olayı...

http://i44.tinypic.com/16kdtnt.jpg

Sene 1955, Kelly-Hopkinsville'nin kırsal kesiminde, sıcak bir Ağustos akşamı. Sutton ailesi, çiftlik evlerinde sakin bir akşam geçiriyorlardı. Ailenin büyüğü Lucky Sutton'ın bir misafiri vardı: Billy Ray Taylor. Saat akşam 19.00 sularında, Taylor su içmek için evden çıktı. İçerde su sistemi yokmuş o zamanlar orada, o yüzden bahçedeki tulumbadan su alıyorlar. Taylor su içerken, yaklaşık 500 metre mesafede, parlak bir obje görüyor...

http://i41.tinypic.com/2m2fm2c.jpg

Hemen eve koşup anlatıyor, ama tabii ki gülüp geçiyorlar. Yıldız kaymıştır diyorlar.

Saat 20.00'a yaklaşırken, evin köpeği aniden yüksek sesle havlamaya başlıyor, sonra evin altında biryerlere saklanıyor ve tüm olay boyunca oradan bir daha çıkmıyor. Evdeki en büyük iki erkek, Lucky Sutton ve Billy tüfeklerini alıp dışarı çıkıyorlar, ikisinin ellerinde de uzun namlulu tüfekler var. O zamanlar oralarda adet olduğu üzere, önce ateş edip sonra soru sormaya niyetliler...

Ön kapıdan birkaç adım uzaklaşmışlardı ki, dehşet içinde, evin etrafındaki ağaçlık alandan 1 metre boylarında, sanki teslim olurmuş gibi ellerini hayava kaldırmış bir yaratığın kendilerine doğru geldiğini gördüler! Lucky'nin kardeşi Jerome Clark Sutton, daha sonra gördüğü yaratığı şu şekilde tarif edecekti:

http://i40.tinypic.com/30b1p5d.jpg

Hopkinsville Goblin'lerin Sutton Ailesi fertlerince çizimleri

Dehşete kapılan iki adam, yaklaşan yaratığa, 5 metre kala ateş ediyorlar. O kısa mesafeden ıskalamış olmaları imkansız olmasına rağmen, yaratık sadece bir ters takla atıp geri ormana kaçıyor. Adamların eve geri girmesinden az sonra, J.C. Sutton pencerelerin birinden içeriye bakan bir yaratık daha gördü. Ona da birkaç el ateş ettiler. Pencere paramparça olmuştu. Dışarı çıkıp yaratığı yaralayıp yaralamadıklarına bakmak istediler. Taylor elinde tüfeğiyle yavaşça kapıdan çıktı. Birkaç adım attı. Başının az yukarısındaki sundurmadan pençeli bir el uzanıp adamın saçına dokundu!

http://i40.tinypic.com/2lvlif6.jpg

Yaratıklardan biri Taylor'ın saçına uzanıyor.

Ev halkı çığlık atarak Taylor'ı içeri çekti. Lucky dışarı çıkıp çatıdaki yaratığa ateş açtı. İsabet alan yaratık hızla uzaklaştı ama evden biri "Orada, ağacın tepesinde bir tane daha var!" diye bağırdı. Lucky ve Taylor ona da ateş açtılar. Yaratık dengesini kaybetti, ama ağaçtan düşeceğine yavaşça yere doğru süzüldü. Sonra ormana doğru kaçtı.

Yaratıklar yürümüyorlar, havada süzülüyorlardı. Ayakları körelmişti,vücutlarını taşımayacak derecede zayıf görünüyorladı. Lucky kapının önünde etrafına bakınırken, hemen yakınında, evin köşesinde bir tane daha gördü. Bu, çatıdaki olmalıydı. Hemen hemen sıfır mesafeden ateş etti. Herkes kurşunun yaratığa çarptığında çıkardığı metale çarpma sesini net bir şekilde duymuştu. Yaratık geri devrildi ama hemen kalkarak karanlıkta hızla uzaklaşıp kayboldu.

Aile, tuhaf varlıkları 22 kalibre mermilerle bile durduramayacaklarını anladı. Onlar ateş ettikçe geri geliyorlardı. Ayrıca aydınlıktan çok gölgeleri tercih ediyorlardı. Ailenin büyükleri, gençleri şaka yapmakla suçlamaya başladılar. Bütün evde panik hakimdi, yaşça büyük olanlar evdeki üç çocuğu teskin etmeye çalışıyorlardı ama kendileri de korkudan ne yapacaklarını bilmiyorlardı. Hepsi evin içine toplandı. Ancak ev yaratıklar tarafından kuşatılmış gibiydi. Devamlı pencerelerde gözüküyor, kah evin etrafında kah çatıda dolaşıyorlardı. Her göründüklerinde Lucky ve Taylor ateş açıyor, yaratıklar kaybolup biraz sonra dönene kadar histerikleşen çocukları sakinleştirmeye çalışıyorlardı.

Yaklaşık 2 saatlik çatışmadan sonra, panik ve korku aileye tamamen hakim olunca, arabalara binip kaçmaya karar verdiler. Aniden evden çıkıp koşarak 2 arabaya doluşup, yarım saat mesafedeki Hopkinsville polis merkezine ulaştılar. Saat 23.00'tü.

Sutton'lar çevrede iyi tanınan, saygın bir aileydi. Polis şefi, ailenin korkusunun tamamen samimi olduğuna inanmıştı. Şef ve birkaç polis, aileden birkaçı ile eve gitmeye karar verdiler. Eyalet polisinden de destek çağırdılar. Birkaç araç çiftlik evine geldi, farları açık bir şekilde bahçeye dizildiler. Polis Şefi evde içki içilmediğini kayda aldı. Etraftaki onlarca boş kovanı, mermi deliklerini incelediler. Hiçbir ayak izine ya da uzaylıya rastlamadılar. Sadece, yaratıklardan birinin vurulup düştüğü yerde, parlak bir ize rastladılar. İz, sadece belli bir açıdan bakıldığında parlıyordu.

Polisler ve bir gazeteci, hiçbir ize rastlamadıkları için gece 02.15'te evden ayrıldılar. Ev halkı biraz daha oturup, hiçbir şey olmayınca 03.30'da ışıkları kapadılar. Akabinde ev halkından Glennie Lankford pencerede gene bir yaratık gördü. Lucky tüfeğini doğrulttu. Glennie yaratıkların bir zararının dokunmadığını belirtip ateş etmemesini önerdi. Ama Lucky dinlemedi, ateş etmeye devam etti. Tam bir buçuk saat boyunca, gün ışıyıncaya kadar silah sesleri hiç susmadı..

Sonrası...

Ertesi gün polis ekipleri ve gazeteciler, takip eden günlerde ise ülkenin dört bir yanından meraklılar, amatör araştırmacılar, gazeteciler eve akın etti. Öyle yoğun ilgi vardı ki, aile ilgiyi azaltmak için çiftliğe giriş ücreti koymak zorunda kaldı. Ve şöhretleri can sıkıcı bir seviyeye geldiğinde hikayeyi anlatmayı bıraktılar ve ufolojistlerle işbirliği yapmayı reddettiler. Ancak röportaj yapmayı başarabilmiş birkaç kişi, polis merkezindeki memurlar gibi olayı birinci ağızdan dinlemiş olanlar, ailenin kesinlikle yaşadıkları şeyleri anlattıklarından şüphe duymadılar. Bu yaratıklar, daha önceki ufo hikayelerinde hiç bahsedilmeyen bir türdü ve daha sonra da (bir olay dışında) hiç bu tarz yaratıkların tarifi yapılmadı. Yaratıkların popüler ismi "Hopkinsville Goblin" olmuştu. Bazı skeptikler, "sirkten kaçmış gümüşe boyanmış maymunlar" ve"büyük boynuzlu baykuşlar" gibi teoriler ortaya attılarsa da, bunlar Sutton'ların hikayesinden daha ikna edici değildi. Daha sonra da olayın düzmece olduğuna dair hiçbir kanıt bulunamadı...

Yazımızı Lucky Sutton'ın kızı Geraldine Hawkins'in babası hakkındaki sözleriyle bitirelim:

Misafirlerimizde her ne kadar kötü niyet olmasa da , tamamen temas için gelmiş olsalar da insanoğlunun sağı solu belli olmuyor ve kendini topa tüfeğe vurabiliyor. Onlara öyle davranılmasına üzüldüm.

Olayın gerçek olduğunu varsayarsak,gerçekten ilginç insanlarız,elinde silahı olmadan karşı tarafa silah doğrultmaya ,taş atmaya nede meyilliyiz...

Emeğind sağlık dostum çok tuhaf ama amaçları iletişim kurmaktı

konuyu okuyacağım ancak bir göz attım ve orda resmedilen ufoyu ben gördüm belki onlardır,, ancak gümüş rengiydi ve ışığı yoktu yazıyormu bilmiyorum sadece paylaşmak istedim

mystick nerde gördün anlatda bizde bilelim dostum meraklandım şimdi

Olayın gerçek olduğunu varsayarsak,gerçekten ilginç insanlarız,elinde silahı olmadan karşı tarafa silah doğrultmaya ,taş atmaya nede meyilliyiz...

Tuhaf ve bilmediğin bir varlık seninde üzerine gelseydi, tüfek olmasada korunmak için herhangi bişey alırdın eline

Doğanın korunma mekanizması bu. Biz insanlarında böyle işte.

çok ilginç bi konu gerçekten de onların varlığına dair iyi bir kanıt bu emeğine sağlık dostum

Ben teşekür ederim...İlgimi çeken yaşanmış olayların başında gelir bu olay...İlerleyen günlerde yeni olaylar ve konular ekleyeceğim...Onlrala ilgili konuşur şaşırırız hep birlikte:)

Teşekkürler,ilginçti.