Jump to content

Hayvanlarla Konuşmak!


Avataraang

Sizce Hayvanlar Bizim Dediklerimizi Anlıyor mu?  

1228 üye oy kullandı

  1. 1. Sizce Hayvanlar Bizim Dediklerimizi Anlıyor mu?



Önerilen Mesajlar

biz nasıl baska bir dil ogrenebiliyorsak hayvanlar da beyinsiz olmadıklarından dolayı bazı kelimeleri ogrenebilirler,ileri duzey telepati yapabilen biri bence bir hayvanın ne dusundugunu anlayabilir...Konusmak kısmı ise sacmalıkta kalır

 

Tabi bunlar benim dusuncelerim..

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

yaydığımız enerjiden başka bir iletişim aracı düşünemiyorum.

ancak sahibi olduğunuz hayvan belli bir rutine alıştıktan sonra anladığını düşünebilirsiniz.ama ben bunun alışkanlık olduğunu düşünüyorum.

beni anlıyosun dimi dediğimde aval aval bakan hayvanlar hep sinirmi bozmuştur.

ya ben anlatamıyorum, yada bunun bir yolu yok:)

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

anladıklrna eminm .. kuşumla aramda biçk insanla kurduqumdaan çok daa qüçlü bi baq vardı .. bni qördüqü an kafesnden fırlr bna qelrdi ... ölmeden birkaç dk önce de yanıma qeldi , elimde öldü .. 3qündr hasta olmasına raqmen çok mutluydu .. ölüme bnmle qitmk istemesini bilmk bni çk etkilemişti ... dmk istediqim bzi anlıyolar ve bi süre snra bzi de kendilerinden bri qibi qörüyolar , bze qüveniyolar ..

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

bence hayvanların yaptıkları bazı içgüdüsel olayları yanlış anlamamalıyız

biliorsunuz onlar düşünemedikleri için duyularına gveniyorlar.onu besleye koruyan ve bakan kimse onu sahileniyorlar yapabilirlerse onu koruyorlarda

mesela benimde bi kuşum vardı babannemin omzunda balkona çıkmıştı yine omzunda eve girdi sürekli adılarımızı söylerdi her sabah tam 6da bizi uyandırırdı akıl eğer böyle birşeyse ve sadakat, benim kuşum kesinlikle akıll ve sadıktı.

bizim ona söylediklerimizi hemen anlardı garip bi durumdu bu...

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Açtığım konuya sanırım neredeyse 4 aydır bakmamışım :confused:

 

Neyse son kanıya geleyim. Hayanlar bence bizi 100 de 100 anlıyorlar. Bunu yazın yaşadığım bir olayla çok iyi öğrendim.

 

2 civciv almıştık. Hayvanlara çok iyi bakarım. Övünüyo vb. şeyler diyebilirsiniz ama çevrem ve benim kanaatim bu. Neyse civcivler ilk aldığımızda kötüydü ama 1 güne tombiş tombiş oldular. 2.side sarıydı ben birinin kafasını nokta gibi boyadım. bu civciv daha zekiydi. Neyse sonra gece çok bağırdılar. Bende ikisinide avucumda uyuttum. Ertesi gün sabah beni takip etmeye başladılar

yere koyunca takip ediyorlardı. Neyse diğer 2 gün böyle geçti ve 2.günün akşamı çook ötmeye başladılar. Arabaya koydum. Kapağını açık bıraktım. Dışarısı soğuk değil sıcakta değildi.Ilık civciv için ideal sabah kalktığımda 2.sininde boynu yere düşmüştü ağladım uzun uzun neyse sonra onları hayata döndürmeye çalıştım. su verdimyemek yedirdim ama olmadı. 1.si saat 11 gibi elimde öldü. gözlerini bile açamıyordu zaten. 2. civciv ise saat 12:30 da öldü.ölmeden önce bana üzülme gibisinden baktı ve o da elimde öldü. çok uzun ağladım. çok zordu onların anısıyla yaşamak zordu.

 

burada demek istediğim onlar beni çok iyi anlıyorlardı

 

ayrıca kaplumbağaşarımla telepati kurabiliyorum sanırım örneğin yattığımda beni görmüyolar tangur tungur sesler çıkarıyolar onlar lütfen sessiz olun komutu veridğimde duruyorlar:D

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

örneğin benim inci (kedim), istemediğim bir şey yaptığından bazen ona kızıyorum, bağırıyorum. o zaman gözleri hafif ürkek hale gelip, titrek bir sesle "miyaav" diyor. öyle bir ifadesi var ki, sanki bana bi mazaret sunuyor. sonra da kucağıma alıp seviyorum biraz :)

 

bir hayvanla konuşmak için o hayvanın beden dilini, ses tonları arasındaki farkı, bakışlarındaki farklılığı iyi öğrenmek ve görmek gerekiyor. zaten, bir hayvan; insanın hal ve hareketlerinden olanları anlıyor. önemli olan bizim onları anlayabilmemiz.

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Bence anlayabilirler,ben sokakta sürekli havlayan köpeklerin yanına gidiyorum ve susmalarını rica ediyorum =) (ciddiyim) çoğu köpekte yere yatıp susuyor =/ bilmiyorum size saçma gelebilir ama hayvanlarla konuşmak genelde insanlarla konuşmaktan daha rahatlatıcı,en azından bizi yargılamıyorlar ve kin,nefret,intikam gibi duyguları yok;sadece dinliyorlar..Bu yüzden ben evimde mutlaka hayvan beslerım =) Onlar bizim gerçek dostlarımız.Evet şuna katılıyorum;arada güçlü bir bağ varsa kesinlikle anlayabilirler ama ben çok havlayan bir villadaki köpeğin yanından geçerken ondan havlamamasını rica ediyorum ve gerçekten genelde susuyorlar,ilginç..

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

aranızda bir bağ oluşur, dediklerinizi anlayabilirler ama düşünemezler ve karar veremezler sistemli bir biçimde. eğer hayvana birşeyler öğretirsen mesela atıyorum, bumerang gösterdiğinde hayvana zıplaması gerektiğini öğretmek gibi, hayvana bumerang gösterdiğinde zıplaması gerektiğini anlayıp zıplayacaktır ama zıplamama gibi bir karar veremez ama eğer zıpladığında başına bir iş gelmişse önceden (kafasını çarpmış olabilir) yada psikolojik durumu bozuksa zıplayamayacaktır. ister onu komut öğreterek birşeyler öğretirsin (köleliştirmek birnevi) istersen onla bir bağ kurarakta öğretebilirsin. önceden yaşadıkları durumlara göre ve o anki nefislerinin isteklerine göre eylemde bulunurlar. bu yüzden köpeklere sadık kedilere de nankör deriz. çünkü bazı hayvanlarda nefsi isteklerin yoğunluğu değişiyor.

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

idi karsılayacak seyleri -tabı hayvanın kapasıtesıne göre de degısır- anlayabılırler,kendılerıne özgü tepkılerini koyabılırler dıye düşünüyorum

intihar eden köpek de gördüm,küsen kedi de,cik deyınce kümesin önüne koşturan tavuk da:D

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

zor değil. bir şekilde -içgüdüsel olarak ve hiçbir açıklama getiremeyerek- bazı hayvanlarla iletişim kurabiliyorum. benim önerim sizin de içgüdülerinize kulak vermeniz olacak.

mesela ilk kez bunu yaşadığımda olanları anlatayım. biraz tuhaftı gerçi.

bitli pireli bir sokak kedisi tam çöpü atacağm sırada çöp konteynırından çıktı ve bana tısladı. ne olduğunu anlamadım sanki içimdeki başka bir varlık uyandı ve ben de ona aynı karşılığı verdim. gece olmasa deli damgası yiyebileceğim şeyler oldu hemen ardından. poşeti çöpe fırlattım ve o da üzerime doğru atladı. yan tarafa kaydım ve yüksek sesle birbirimize miyavlamaya başladık. gözlerine odaklandım, hırıltılı tıslamalar ve miyavlamalar eşliğinde onunla bağ kurduğumu hissettim. ilk susan ben oldum, ardından o sustu. paytak adımlarla bana yaklaştı ve uysal bir şekilde mırladı. diz çöktüm ve ben de aynı karşılığı verdim. başını karnıma sürtüp gözlerini yüzüme çevirdiğinde yanağımı uzattım ve KEDİ BENİ ÖPTÜ! burnunu değdirdikten sonra geri çıktı ve miyavladım. çok tuhaftı, ciddiyim. sanki kırk yıllık ahbabımla şakalaşmış gibi hissediyodum. sonra ne yaptığımın farkına vardığımda dikkatim dağlmıştı ve kedi geriledi. sanki algımın değiştiğini hissetmiş gibiydi. kuyruğunu dikti tüylerini kabarttı ve arkasını dönüp hızla kaçtı.

o günden beri -2008 sonbaharı/ekim-kasım ayları- bazı hayvanlarla benzer durumu yaşıyorum. bazen sanki onları anlayabilmemden rahatsız oluyorlar, bazen dalga geçiyorlar bazen de şefkat gösterip karşılığını bekliyorlar... genellikle hepsine kıçımı dönüp yürüsem de durum bu...

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Bence evcil hayvanlar direkt sözleri, bakışları, konuşmaları anlıyorlar. Bir nevi dilimizi öğreniyorlar. Örneğin köpeğim Pucca... Eve geldiğimizde birkaç gündür onunla ilgilenemediğimiz için balkon kapısı açık olmasına rağmen salonun ortasına pislemiş. Nişanlımın onu çağırıp pisliğini göstermesiyle birlikte başını önüne eğdi, yüzümüze bakamadı... Sonrasında "Git yerine!" azarını işitince doğruca yatak odasına, yatağına gitti ve yattı. Ardından "Buradan çıkmayacaksın" lafından sonra yaklaşık 15-20 dakika kadar yerinden kıpırdamadı. Ben yerleri silerken dışarı çıktığını fark ettim. "Gir içeri!" dedim. Önce beni sallamadı. "Ümiiiiiiiiit bu beni dinlemiyor!" diye ispiyonladığımda ise sessizce odaya yöneldi. Ümit olay yerine gelmeden tekrar yatağına dönmüştü.

 

Biz bu hayvana özel olarak eğitim vermedik. Bizim gibi yatıyor, başının altında yastık olmadan uyumuyor, sırt üstü uyuyor, vs... Kendisini de çok güzel bakışlarıyla ifade ediyor... Bakışıyla elde edemediğini, gayet bizim ellerimizi kullanmamız gibi, patisini kullanarak almaya çalışıyor. Hadi bunları taklit ediyor anladım. Ama zaten her şey taklitle başlamaz mı?

 

Bunun yanı sıra, evcil olmayan ama şehirde insan arasında yaşamaya alışkın hayvanların beden dilini çözdüğünü ya da insanlar konusunda çok iyi bir algılayışlarının olduğuna inanıyorum... Yine bugün nişanlımla dışarıda yemek yerken yere konan, gözümüzün içine bakan serçe çok rahat bir şekilde bizden kırıntı istediğini anlatabildi bize... Verdiğimiz kırıntıların bir kısmını yemesi, büyükçe olanları yuvasına taşıdıktan sonra tekrar defalarca bizim önümüze gelip konması, gözümüzün içine bakması... Garsonu görünce saklanması... Ya bizden yayılan ışığın farkında, ki diğer insanlara hiç bakmadı bile... Ya da ben çok fazla insansılaştırıyorum hayvanları :)

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Sohbete katıl

Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.

Misafir
Bu konuyu yanıtla...

×   Farklı formatta bir yazı yapıştırdınız.   Lütfen formatı silmek için buraya tıklayınız

  Only 75 emoji are allowed.

×   Bağlantınız otomatik olarak gömülü hale getirilmiştir..   Bunun yerine bağlantı şeklinde gösterilsin mi?

×   Önceki içeriğiniz geri yüklendi.   Düzenleyiciyi temizle

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Yeni Oluştur...