Jethro Tull

http://www.noseque.net/wordpress/media/imagenes/JethroTull.JPGA dını 18. yüzyılda yaşamış olan bir bilim adamından alan Jethro Tull, '68'lerde bir anda ön plana çıkmasıyla tüm "barok rock"çıların beğenisini topladı. Grupta onlarca müzisyen görev almış, onlarcası da gruptan ayrılmıştır. Elbette yeri hiç değişmeyenler de yok değildir.

1947'de İskoçya, Edinburgh'ta dünyaya gelen ve birkaç kısa dönem dışında her zaman grubun en ünlü üyesi olan usta müzisyen Ian Anderson, yazdığı ve bestelediği birbirinden etkileyici şarkılarla grubun kurulmasını ve ayakta kalmasını sağlamıştır. 1963'te, onun gibi blues'a hayran arkadaşları, o sırada davul çalıyor olmasına rağmen sonradan klavyeye geçecek ve harikalar yaratacak olan John Evan ve gruba ikinci katılışında soyadına bir Hammond daha ekleyen Jeffrey Hammond ile biraraya gelerek birleşmenin temelini attılar. Kurdukları bu ilk grubun adı "The Blades" idi. İlk gösterilerinden ise yalnızca 2 pound kazandılar. Caz, blues ve dansedilebilir soul karışımı bir müzik yapıyorlardı. Bu müzik Jethro Tull'ın değişiminden sonraki müzikten çok farklıydı.

http://www.crashposition.com/blog/images/Jethro_Tull.jpg

1967'nin sonlarında ise kendilerine güveni artmış bu gençler o zamanlarda blues'un kalbinin attığı yer olan Londra'ya yerleşirler. Ertesi sene gitara Mick Abrahams ve davula Clive Bunker'ın gelmesiyle Jethro Tull doğar. Artık daha çok gösteride kendilerine yer bulmaya başlamış olsalar da, hakettikleri değeri görmedikleri açıktır. Plak şirketleri MGM Jethro Tull'un ilk 45'liğinde isimlerini yanlış yazarak kolleksiyonculara büyük bir iyilik yapmaktan rahatsızlık duymaz: "Jethro Toe". Belki de bu yüzden, iki ay sonra grubun blues'dan sorumlu üyesi gitarist Mick Abrahams gruptan ayrılır. Bu da topluluğun müzik anlayışının değişmesini beraberinde getirir. Bundan böyle grubun tek sözü geçeni Ian Anderson olur. Liderliği ele geçirince çalışmaları daha da hızlanır ve J.S.Bach'ın Bouree'si dışında ikincialbümlerinin tüm söz ve bestelerini hazırlar. İlk Amerika turnelerine gitaristsiz çıkmaları sonrasında, gruba Martin Barre de katılır. Artık grupta "progressive rock" için herşey hazırdır. 1973'teki "Passion Play"in başarısına rağmen acımasızca eleştirilmesi sonucunda grup konserlerine bir süre ara verir.

Ian Anderson tuttuğunu koparan biri olarak tanınıyordu ancak onun da üstesinden gelemediği birtakım işler oluyordu. Örneğin "War Child" kendisinin çekmek istediği bir filmin müziğidir. "Too Old To Rock'n'Roll" ise bir oyunun gerisi gelmeyen bir parçasıdır.

Sonraki yıllarda ise Jethro Tull'ın müziğinde gözle görülür bir değişme olur. Clive Bunker'ın ayrılıp Barrie Barlow'un (adının sonuna bir more ekleyerek) katılmasıyla en iyi ve oturaklı kadrolarını oluştururlar. Anderson, müziğini blues'dan rock ve folk'a döndürmeye başlamıştır. "Songs From the Wood" albümüyle bu istek seyirciye duyurulur. Bu dönemde -toprağı bol olsun- John Glascock ve Dave Pegg de topluluğa dahil olurlar. Artık Jethro Tull, "alışılmış ilkel tonlarından elektronik enstrümanlar yoluyla yavaş yavaş sıyrılmaktadır" (Orhan Kahyaoğlu, Adım Adım Jethro Tull, Stüdyo İmge, Sayı 8, Mart 1986). Jethro Tull'un müziğindeki değişmenin bir diğer sebebi ise artık kayıtların otel odalarında değil de, Anderson'un bir stüdyo şekline soktuğu evinde gerçekleştiriliyor olmasıdır.http://ventvox.com/wp-content/uploads/2008/09/jethro-tull_180140.jpg

'85-'86 yıllarında Ian Anderson'un boğazındaki bir problemden dolayı grupta hiçbir çalışma olmaz. Yavaş yavaş unutulmaya başlanan Ian Anderson, 1986'da "Original Masters" ve "A Classic Case" albümleri ile bir kaç yeni sıçrama daha yapmaya çalışırsa da listelerde umduğunu bulamaz. Ancak sonraki albümleri "Crest of A Knave" ile bütün müzik dünyasını şaşırtarak Metalllica'nın "...And Justice For All" albümünü de sollayıp "En İyi Heavy Metal Albümü" dalında 31. Grammy Ödülü'nü alırlar. Buna iki grup da öylesine şaşırır ki, Metallica üyeleri 1991'de Grammy Ödülü'ne uzandığında ilk sözleri "Jethro Tull'a bu sene albüm çıkarmadıkları için teşekkür ederiz" olur.

Topluluk 1991'de Türk rock severlerin karşısına çıkar. İstanbul Kültür ve Sanat Vakfı'nın daveti üzerine İstanbul'da dört, Efes'te ise bir konser verirler. Giderken Ankara'ya borçları olduğunu ve döneceklerini söyleyen grup ertesi sene tekrar ülkemize gelir ve Ankara Arı Stüdyosu'nda muhteşem iki konser verir.

Ian Anderson'u ve Jethro Tull'ı tekrar eski günlerine döndürmek amacıyla peş peşe çıkarılan toplama albümler de pek bir işe yaramaz. Daha sonra Amerika çıkartması girişiminde bulunan ve sound'larının yozlaştırılmasına göz yuman Jethro Tull'ı müzikseverler artık eski şarkılarıyla hatırlıyorlar.

Şu açıktır ki Ian Anderson ve grubu Jethro Tull, Avrupa'nın savaş sonrası giderek hızlanan treninden atlamak isteyen entellektüellerdi. Müziklerinden giyim kuşamlarına anlatmak istedikleri bir şeyler vardı. Etkileyici, güçlü sözlerin yanısıra, özümsedikleri Avrupa kültürüyle, kendilerine inananları zor yıllarda gerçeğe götürmek isteyen kurtarıcılardı.

"Daha ne kadar devam edeceksiniz?" diye sorulduğunda ise Ian Anderson şöyle cevap veriyor: "En az bir on yıl daha devam ettirmeyi düşünüyorum. Hem müzik yapmaktan zevk aldığım sürece niye bırakayım ki?". Bu on yıl bir bakıma da ölene kadar demek çünkü şu an Anderson 46 yaşında. Bu yaşına rağmen 20 yıl önceki enerjisi hala yerinde. Ama bu ağır yaşama vücudu nasıl dayanır, bilinmez: Yılın 11 ayı turne, turne sırasında günde 3 saat uyku ve litrelerce bira. O, ta 1976 yılında Rock'n'Roll için yaşlandığını söyler, ölmek için çok genç olduğunu da ekler tabi...

müzikkutusu.com

Ian Anderson gibi bir insanı içinde barındıran, Thick as a Brick ve Aqualung albümleri tadından yenmeyen güzide grup. Kuruluşundan bu yana farklı türleri deneyenlerden, blues'tan progressive'e doğru giden bir süreç sözkonusudur Jethro Tull'da.

Yan flüt bu kadar iyi durabilir birinin elinde.