24 Saatte Bir Ömür Kadar Düşünmek

Bir zamanlar teslim ettiğim ruhumu şimdi yeniden karanlığa gönderiyorum

Daha çocukken başladı benim hikayem

Aldırmamak için,boyun eğmemek için kötü olan her şeye teslim etmiştim

Yalnızlığın tanımını yapan gecenin ilerleyen saniyelerinde…

Hayat gibi yaşamak gibi soğuk ve karanlık

Düşüncelerimi yalnız bıraktım

İçimdeydi her şey,paylaşmak yoktu, kaybetmek yoktu

Kaderin perileri çizmiş olmalıydı yolumu

Her şeyden habersiz sevdim

Sonunda gece vardı, soğuk ve karanlık ve yalnız…

Değişmek, büyümek

Soğuk karanlık bomboş bir gecede düşünerek büyümek..

Büyümek duyarsızlaşmak..

Hançerle kalbini deşercesine öldürmek içindeki çocuğun ruhunu

Acı çekişini izlemek sessizce…

Uzaklaştım anılardan, geçmişten, kendimden ve her şeyden

Ben geceye değil

Gece bana ait karanlık bana aitti artık!

Sonra sen

Sen ışık gibi , karanlık gibi…

Beklide karanlıkla gelen nur

Gözlerinin derinliğinde kayboldum

Üzülmek gibisin yada sevinmek

24 saat sonra kendimi buldum

Sen bendin !

Bir zamanlar olduğum olmaktan çekindiğim ben.

Gözlerinin derinliğinde kaybolmuşken sözlerinde düşünmeyi hatırladım

Şaşırdım!

Ben kendimi kim olduğumu unutmuşken sözlerinde kendimi hatırladım

Belki sevdin beni belki sevmedin

Sevginin bambaşka kimsenin aklına gelmeyen bir boyutunu buldum

İster git ister kal

İster sev ister alay et

Seni seviyorum

Sevmek sana baktığımda ruhumun yansımasını görmekmiş

Sevmek unuttuğum beni hatırlatmanmış

Sevmek gözlerinin derinliğinde kaybolmak

Düşünmemi sağlamanmış

Şimdi daha güçlüyüm

İster sev ister alay et

Bunları yaşadığım için seviyorum

24 saatte bir ömür kadar düşündüğüm için