Güneş’in Batmayacağı Gün

Dünya ‘nın bundan sonra başına geleceklerse tam olarak bilinmiyor. Amerikalı şair Robert Frost’un 1923 yılında yazdığı “Ateş ve Buz” adlı şiirinde de söz ettiği gibi, yaygın kanı, Dünya’nın sonunun ya ateşte ya da buzda olacağı. Yaklaşık 7 milyar yıl sonra, ölüme adım adım yaklaşan Güneş, beyaz cüceye dönüşmeden önce iki kez kırmızı dev haline geldiğinde gezegenlerin durumu ne olacak peki? Güneş’e en yakın gezegen konumunda olan Merkür’ün elbette hiç şansı yok. Bu gezegen, Güneş’in Venüs’ün bugünkü yörüngesine ulaşacak kadar genleştiği ilk dev evresinde yutulacak.

Küçük gezegen bir anda buhara dönüşecek. Venüs ile Dünya’nın da yutulup yutulmayacağı ya da bu gezegenlerin Güneş’in ateşten soluğundan kılpayı kurtuyup kurtulamayacakları, yıldızımızın kütlesinin büyük bir bölümünü uzaya ne zaman, nasıl ve ne kadar hızlı

püskürteceğine bağlı olacak. Bu kütle kaybıysa, ölüme yaklaşan yıldızın büyüklüğü,kütlesi, ışık yayma gücü ve bileşimine bağlı. “Güneş boyutundaki yıldızların kırmızı dev konumunda kütlelerinin yaklaşık %40′ını kaybettiklerini biliyoruz. Ne var ki, bu kütlenin yavaş yavaş, yani milyonlarca yıl boyunca mı, yoksa ani sayılabilecek 10 000 ya da 100 000 yılda mı kaybedildiği bugüne kadar kesin olarak bilinmiyordu. Bu da önemli bir fark yaratıyor diye yorum getiren Iowa Eyalet Üniversitesi’nden Lee Anne Willson 20 yıldan daha uzun bir zamandır George H. Bowen ile birlikte yaşlı yıldızların kütle kaybını araştırıyor.

Şurası kesin ki Güneş, kütlesini görece erken bir zamanda yitirirse, Dünya ateşten bir sondan kurtulacak. Bu durumda yıldızın kütleçekim kuvveti azalacak ve gezegenlerin yörüngeleri de buna paralel olarak genişleyecek. Örneğin, yüzde 40′lık bir kütle kaybında Dünya’nın

yörüngesi, bugünkü yarıçapının üçte ikisi kadar genişler, yani yörüngenin yarıçapı 150 milyon kilometreden 250 milyon kilometreye çıkar. Bu genişlikteki bir yörünge de gezegenimizi kırmızı dev haline gelmiş Güneş’in tehlikesinden korumaya yeter. 1993 yılında, Güneş’in gelecekteki gelişimini çok kesin olarak hesaplayan ve Pasadena’daki California Teknoloji Enstitüsü’nde araştırmalarını yürüten I. Juliana Sackmann ile çalışma arkadaşları, bu varsayımı geliştirmişlerdi.

Bilim çevrelerinde başarılı bulunan modellerine göre Güneş, kırmızı dev durumundayken önce kütlesinin üçte birini çok yavaş bir biçimde yitirecek; bu da Venüs’le Dünya’nın yörüngelerinin bir miktar genişlemelerine yol açacak.

Araştırmacılar, elde ettikleri sonuçları şöyle dile getirmişlerdi: “Güneş, en fazla genleştiği zaman yarıçapı bugünkünün 213 katına çıkacak, bu haliyle Dünya’nın yörüngesine yaklaşacak. Ancak Güneş’in sürekli kütle kaybı nedeniyle gezegenler ondan yeterince uzaklaşmış olacaklar. Böylece Venüs bile yok olmayacak.” Ancak, başka parametreler göz önüne alındığında Venüs ile Dünya’nın yanmaktan kurtulamayacaklarını kabul ettiler.

Willson ile Bowen’in yeni hesapları da sonun ateşli olacağını haber veriyor.Kırmızı devlerle ilgili gözlemler ve kütle kaybıyla ilgili bilgisayar modelleri, kütlenin büyük bir kısmının geç bir evrede ve bir anda uzaya karışacağını gösteriyor.

“Yaklaşık yedi milyar yıl sonra, Güneş, önce Merkür’ü sonra da Venüs’ü yutacak kadar parlak ve büyük olacak. Bu, yalnızca birkaç milyon yıl sürecek olan ilk kırmızı dev evresinin sonunda meydana gelecek”, diyor Lee Anne Willson.

Araştırmacının öngörülerine göre, “100 milyon yıl daha geçince Güneş, kısa bir süre için önemli ölçüde genleşecek ve Dünya’yı da tehdit edecek. Güneş, yeterince kütle yitirmeden önce, Dünya’nın kurtulabilmesi için onun yörüngesinin dışına taşacak şekilde genleşecek.

Büyük olasılıkla Güneş, Dünya’yı yutmadan önce, onu birkaç yüzyıl boyunca saracak, daha sonra geri çekilecek ve Dünya’yı tekrar bırakacak.” Dünya’nın sonu gelmeden önce Ay yok olacak. Gelgit olaylarının bozulmasından dolayı Ay’ın yörüngesi enerji kaybetmiş olacak. Bu nedenle hem dönme hızı yavaşlayacak, hem de Dünya’dan giderek uzaklaşacak. Dünya’nın da kendi çevresindeki dönme hızı yavaşlayacak, günler giderek uzayacak. Yedi milyar yıl sonra, her iki gökcismi de senkronize bir biçimde dönmeye başlayacak ve her zaman aynı yüzlerini gösterecekler: O tarihlerdeki bir gün, şimdiki 47 güne eşit olacak. Ancak Dünya ile Ay kırmızı devin dışına düştükleri anda, Ay, seyrelmiş yeşil gazın etkisiyle Dünya’ya oranla daha güçlü bir biçimde durdurulacak (tutulacak).

Bu durumdan dolayı yörüngesi tekrar küçülecek. Ay, en sonunda Dünya’ya o kadar yaklaşacak ki onun kütleçekim alanınca parçalanacak. Bu parçalar, kozmik bombalar biçiminde Dünya üzerine düşecek ve sıcaklığı giderek artan yüzeyinde dev kraterlerin oluşmasına yol açacak.

O andan sonra artık çok fazla zaman kalmayacak. Güneş’in atmosferindeki sürtünme Dünya’nın enerjisini alacak. Böylece Dünya’nın yörüngesi, sarmal biçiminde,Güneş’e giderek daha fazla yaklaşacak. Önce yerkabuğunun kayalardan oluşmuş bölümü buharlaşacak,sonra da manto tabakası çözülmeye başlayacak.Birkaç onyıl sonra da evrendeki tek mavi gezegen yanmış olacak. Gezegenimizden geriye pek birşey kalmayacak. Güneş’te, Dünya’nın bir zamanlar varlığına ilişkin çok küçük bir değişim oluşacak. Güneş’in dış zarfındaki metal (hidrojen ve helyum dışındaki tüm elementler) yaklaşık yüzde 0,01 kadar artmış olacak

kaynak

Bir varsayımdan öte gidemiyor. Bazı bilim çevreleri güneşin soğuyacağını söylerken , diğerleri de büyüyerek dünyayı yutacağını söylüyor.

Hangisini inanalım:D

Hangisine inanmak istiyorsan