Ruhsal Enerjiler

Bir arkadaşım geçenlerde bana “dünyaya ruhsal enerjiler getirmemiz gerektiğini söyledi. Bütün içtenliğimle bunun doğruluğunu kabul ettiğimi söyledim. Ama daha sonra “ben neyi kabul ediyorum?” diye düşündüm… Ruhsal enerji ne demek?

Bu, kullanıp durduğumuz ve herkesin ne demek istediğimizi anladığını kabul ettiğimiz kavramlardan biri. Ayrıca ben genel olarak ruhsal enerjilerin neler olduğu hakkında sezgilerimizin olduğunu düşünüyorum. Hepimiz, onlar her ne ise, ruhsal enerjilerin iyi, faydalı olduklarını kabul edebilir ve dolayısıyla da varolmalarını isteyebiliriz. Diğer yandan, bununla sizin kastettiğiniz ile benim kastettiğim aynı olmayabilir. Bir kişi için dünyaya ruhsal enerjiler indirmek insanları belli bir inanca yönlendirmek olabilirken, bir başkası için daha manevi ve süptil, bir tür titreşimi yükseltme eylemi anlamına gelebilir.

Ruhsal enerjilerle ilgili olarak, her koşulda herkesi tatmin edecek bir tanımlama yapmaya çalışmıyorum. Bayan Spangler küçük oğlunu bu kadar cüretkar ya da aptal biri olsun diye yetiştirmedi! Sadece bu kavramın neler ifade ettiğini anlatabilmek için kendi düşüncelerimi sizlerle de paylaşmak istedim, belki siz de bunları yararlı ve kendi düşünceleriniz için motive edici bulursunuz.

Ruhsal enerjilerle ilgili düşünmenin bir yolu, onları “Washington Elmaları”, “Idaho Patatesleri” veya “Fransız şarapları” gibi kategorilere ayırmak olabilir. Bu, şu demektir; ruhsal enerjiler belirli bir yerden veya kaynaktan gelen enerjilerdir. Eğer enerji “ruhtan” geliyor ise bu bir “ruhsal enerjidir”. Eğer dünyadan gelen bir enerji söz konusu ise bu, “dünya enerjisidir”. Sanırım bu anlaşılır bir açıklama oldu. Bu, ruhsal enerjileri açıklayabilmek için kesinlikle sade ve tatmin edici bir bakış açısı, ta ki “ruh nedir?” sorusunu sormaya başlayana kadar.

Annem de babam da bir süre önce öte aleme geçtiler, artık fizik dünyada yaşamıyorlar. Peki eğer ben onlardan enerji almaya kalkışırsam bu bir ruhsal enerji mi olacaktır? Zira onlar bir anlayışa göre artık “ruh” olarak varlar. Peki ya görünmez bir doğa ruhundan aldığımız enerji? Bu bir ruhsal enerji mi? Ya da bir melekten hatta (daha da abartırsak) bir başmelekten gelen bir lütuf nedir? Elbette bunlar da ruhsal enerjilerdir. Ama ya “Kutsal Olan”dan gelen enerjiler?

Başka bir deyişle fizik ötesi gerçekliklerin hangi bölümü “ruhsal enerjiler”in kaynağı olmaktadır? Tamamı mı? Bir kısmı mı? Bazı düzeyleri olur ama bazıları olmaz mı? Bir katmanı ruhsal enerjiyi ifade etmeye muktedir kılarken diğerini muktedir kılmayan nedir?

Dolayısıyla ruhsal enerjinin kaynağını tanımlamaya kalktığımda bu biraz problemli oluyor. Çünkü, “ruhsal” kelimesini genellikle karıştırılan iki ayrı kavram için kullanıyoruz. Bu kelimenin bize ifade ettikleri bazen “kutsal”, “yükseltici” ve ”yaşama sevinci veren” gibi kavramlar olurken bazen de bunu “fiziksel olmayan”, veya “maddi olmayan” olarak anlamamız mümkün. Pek çok kişi için, eğer bir şey maddeden meydana gelmemişse ya da bir bedene sahip değil ise bu bir ruhtur ve dolayısıyla da ruhsaldır. Ama tıpkı bütün Fransız şaraplarının kalite ve tat bakımından aynı olmayışı gibi ya da Washington elmalarının pişirmek için iyi ama çiğ yemek için uygun olmayışı gibi, fiziksel olmayan bütün tezahürler veya enerjiler de yükseltici ya da yaşama sevinci veren türden değildirler. Örneğin bir musallat olma eylemi ruhsal bir eylem midir?

Bir Granny elması Pippin’den, bir Machintosh’tan veya Honeycrisp elmasından farklı bir tada sahiptir. Bir *merlot'un (*Fransız üzümünden yapılan şarap) tadı şampanyadan farklıdır. Peki, deneyimleyebileceğimiz bütün farklı enerji türleri içinde ruhsal enerjinin tadı hangisidir? Onun ruhsal enerjinin kaynağından gelip gelmediğini nasıl ayırt ederiz? İşte size bir enerjinin etkilerinin, bizlere ya da bizler için neler yapabildiğinin veya içimizde nelere yol açtığının nerelerde önemli olduğu bilgisi:

Şimdiye kadar “ruhsal” kelimesine odaklandım, ama “enerji” kelimesi de bu konuda ruhsal kelimesiyle eşit derece tanımsızdır. Her şeyden önce ruhsal enerji nedir? Hatta enerji nedir?

Fizik biliminde enerji çok net tanımlanır. “enerji iş yapabilme gücüdür” bu bilime göre. Ya da başka bir şekilde söyleyecek olursak, enerji bir etkiyi üretebilme ya da tetikleyebilme gücüdür. Enerji bir şeylerin meydana gelmesini sağlar.

Ruhsal enerji hangi işin ölçüsüdür? Neyin olmasını sağlar?

Bu konuda düşüncelerimin yardımına sözlüğüm yetişiyor. Sözlüğüm, ruh kelimesinin “nefes almak” anlamına gelen Latince bir kökten türediğini ifade ediyor. Ruh, nefes alma gücüdür, ya da daha geniş bir anlayışla, canlandırma ve hayat verme gücüdür. Ruh, hayat enerjisidir, hayatın gerçekleşmesini sağlar. Yaşam, ruhun etkisidir. Burada hayat sadece bir biyolojik varoluştan ötesini ifade eder. Hayat, tüm olasılık, bütünsellik, ilişkiler, varoluş, yaratıcılık ve her organizmanın; en çok da insanların sahip olabileceği bir potansiyeli ifade eder. Nefes almak, düşünceyi, duyguyu, sevgiyi, yaratıcılığı, tüm kültürleri ve uygarlıkları mümkün kılan enerjiyi sağlamaktır.

Bu aklıma İsa’nın Yuhanna İncili’nde söylediği bir şeyi getiriyor, "Bense insanlar yaşama, bol yaşama sahip olsunlar diye geldim." (Yuhanna 10:10) Bu bana ruhsal enerjilerin etkilerine dair harika bir örnek gibi geliyor; ruhsal enerjiler hayata canlılık katar ve besler ve bunu yaşamın tüm düzeylerinde ve hayatın tezahür edebildiği her yerde cömertçe yapar.

Bu bana birkaç düşünceyi birden çağrıştırıyor. Öncelikle, ruhsal enerjilerin diğer enerjilerin ifade edilmesini ve kullanılmasını mümkün kıldığı anlamına geliyor; zihnin veya kalbin enerjilerini, ya da bedenin veya ruhun enerjilerini… tüm diğer enerji türleri ruhsal enerjilerden türer ve hayatı ifade eder. İkinci olarak, ruhsal enerjiler yaşamsal kapasiteleri hızlandırır ve artırır ve bu sadece büyümek için değil aynı zamanda bir bütün ve uyumlu olabilmek, bağlantılı, ilişkide olabilmek ve birleşebilmek içindir. Yaşam, enerji üreten ve bunu kendiliğinden yayan bütünsel bir açık sistemdir. Ruhsal enerjiler bu açık ve verici olma, canlı olma kapasitesini artırırlar.

Üçüncü olarak, ruhsal enerjiler bir kaynaktan ziyade bir fonksiyonu ima eder. Ruhsal enerjilerin etkileri, kaynağından bağımsızdır. Su, hayat için vazgeçilmezdir ama bir gölden mi, nehirden mi, kuyudan mı ya da bir yağmur fıçısından mı geliyor olduğu bu gerçeği değiştirmez. (Elbette suyun kaynağı onun saflığını ve tadını etkileyebilir ama bu tat meselesidir ve başka bir konudur).

Bu, ruhsal enerjilerin “ruhtan” gelmedikleri anlamına geliyor. Ruhsal enerjiler fiziksel olmayan, kişisel ötesi, aşkın gerçekliklerin tek etki alanı değildir. Bunlar bizlerden de gelebilirler. Bizler fiziksel, enkarne olmuş insanlar olarak ruhsal enerjinin yaratıcı birer kaynağı olabiliriz.

Dördüncü olarak, ruhsal enerjiler “dinsel” veya aşkın görünmek durumunda değildirler. Eğer meydana gelen etki hayatı besleyen, hayatın zenginleşmesine yardım eden koşulları yükseltici ve bir kişinin hayatını (manevi olarak) zenginleştiren türde ise, bu bir ruhsal enerjidir. Bu enerji bir gülümseyiş, bir kucaklama, bir nezaket, birinin bloke olmuş enerjisinin düzelmesine yardım edecek bir dinleme anı, kibarca bir davranış formunu alabilir. Ruhsal enerji, dağları yerinden oynatacak ve tüm ulusları değiştirecek kadar “büyük” olmak zorunda değildir. Yalnız bir kalbe veya zihne hayatsal değişimlerin olasılıklarına daha açık olmada yardım etmek zaten dünyayı değiştiren bir eylemdir. Ruhsal enerjilerin harikulade, olağanüstü veya çarpıcı olmalarını beklemekle kendimize ve evrene zarar vermiş oluyoruz.

Beşinci olarak, ruhsal enerjiler sınırları aşabilir ve genelde de aşar ve sınırlarımızın ötesine geçebilmemizi olanaklı kılarlar, ama bunu mutlaka yapmaları gerekmez. Sevginin ruhsal enerjisini (yaşama sevinci veren, yükselten, hızlandıran güç) aktarmak için koşulsuz sevgiye sahip olmam gerekmiyor. Eğer sadece bir kişiyi sevebiliyorsam ve hatta sınırları olan kusurlu biriysem, ama sevgim bir diğerinin hayatına olumlu bir şeyler katabiliyorsa ruhsal enerji aktarmadığım söylenebilir mi? Bunu söylememin nedeni, kendi kapasiteleri dahilinde sevgi ve destek verici eylemlerde bulundukları halde “yeterince ruhsal olmadıkları için” kendilerine duygusal ve zihinsel olarak baskı yapan insanlar görmüş olmam. Ne var ki, benim kuyum çok derin olmayabilir ve bazıları kadar saf ve tadı güzel olmasa da ondan da hayat çıkarmak mümkün ve ben bunu evrene yaymakta özgürüm.

Ruhsal enerjiler konusunu tamamen aşkın ya da kişisel ötesi bir kapsamdan ve de olağanüstü olmak zorunda oluşlarından kurtarmak enkarnasyonel ruhsallık öğretisinin bir parçasıdır. Bu, ruhsal enerjileri daha geniş, erişilebilir bir bağlamda algılayabilmeme yardım ediyor. Bu durumda birisi “dünyaya daha fazla ruhsal enerji indirmeliyiz” dediğinde bunu yapmak için kendimi “tanrısal” biri gibi hissetmem ya da bu çalışmayı yapmak için fiziksel olmayan varlıklara dayanmam gerekmiyor. Dünyaya ruhsal enerji akışı benimle ve tam şimdi başlayabilir, bir yabancıya onu sıcaklıkla karşılayan bir gülümseyişimde ya da bir komşu olarak yardım eden ellerimde bu gerçekleşebilir.

David Spangler