Rimmon Oluşturma zamanı: Temmuz 13, 2009 Paylaş Oluşturma zamanı: Temmuz 13, 2009 Şiirin adı vesvese ve insan kem gözlerle bakıyor, soysuz bilinmezliğe... Elimde bir kadeh şarap var şimdi, içimi serinletiyor, içimi yakıyor, içim içime sığmıyor… Kızacak birileri buna biliyorum, bu yüzden gizliyorum sigarayı da elimden eksik etmediğimi, yazmıyorum. Yazmıyorum bazı şeyleri, sarıp sarmalayıp derinime saklıyorum. Çaresizlik diyorum, çaresizlik kutsaldır ve sabretmeyi öğretiyorum kendime. Yalnızlığıma bakmıyorum, kimsesiz bıraktım onu, anlasın kimsesizlik neymiş… Kendini kandırıyor insan bazen, işte o zaman hayatı boyunca yanından ayrılmamış tek kişinin ihanetiyle yüzleşiyor, işte o zaman hayatı boyunca yanından ayrılmayacak tek kişiye de ihanet etmiş oluyor. Sessizliği dinliyorum şimdi ve kendi ölümümü… Dışarıda tekinsiz bir motor sesi var, tansiyonum sigaradan aldığım her nefeste biraz daha yükseliyor, yükseliyor, yükseliyor… 183-95’i gördüm ekranda, aslında hiçbir şey hissetmiyorum, hiçbir şikâyetim yok. Sadece kendimi nasıl örselediğimi görmek için yapıyorum bunu, ölüme yaklaştığımı bilmek, ölümün sessiz sedasız bana ne kadar yaklaştığını görmek için… Sonra düşüyor 105-67… 98-56…80-45… daha gider mi? Bilmiyorum.. işin açığı önemsemiyorum da, sadece ölüme yakın olduğumu bilmek istiyorum ben. Kendimden tiksiniyorum ve bu yüzden de kaçıyorum kendimden, geride bırakamayacağımı bilmeme rağmen kaçıyorum, kendimi yormak için, kafamda kurduğum psikotik belirsizlikleri iyice derinleştiriyorum ki yerim belli olsun, kendimden nefret ediyorum demek çok bayağı… Bu yüzden kendime kendimden ne kadar nefret ettiğimi gösteriyorum, bunu yapmalıyım, daha fazlası elimden gelmez, bir defa daha intihar etmeyi beceremediğimi fark ederek uyanmayı kaldıramayacağımı biliyorum… Yarım şişe viskiyle alınan 10-15 uyku ilacı bana yardımcı olmuyor ve itiraf ediyorum, bileklerimi kesemeyecek kadar da korkağım… Bir boşluktayım şimdi… Açık olan tek şey bu dünya için yaratılmadığım ve başkaldırdığım, başkaldırabildiğim tek şey de bu dünyanın kuralları… Ama peki o zaman neden buradayım? —Pardon, şeyy… Acaba diyorum, acaba siz buralardan geçen bir tanrı gördünüz mü? Siz benim tanrımı tanıyor musunuz? Sizi ürküttüysem özür dilerim ama benim bir tanrı görmeye ihtiyacım var da… Evet, bir tanrı bulmalıyım kendime, bir kez olsun bir şeyler hissetmeliyim ona dair, bıktım iblisle klasik tek tanrının çekişmeli hissiyatlarından ve “kutsal” kitaplardaki düşmanlıklardan… Kimim ben? Kendimi tanıdığımı sanırdım oysa, yoo ama hayır, tanıyor olmalıyım, öyleyse bu aynadaki kim? Şimdi haklı olarak bütün bu saçmalıklar hegemonyasında bir kapanış bekliyorsunuz biliyorum… Yo hayır bu yazıyı bitirmeyeceğim… Ve her içtiğimde birkaç satır da olsa ekleyeceğim, biliyorum… Dağılın şimdi, kendimi arıyorum ben, sizlerle bir işim yok, kendimden kaçıyorum ben, çekilin yolumdan, ben, beni sahiplenecek bir tanrı arıyorum, kalabalık etmeyin… Sizin alınız al inandım Morunuz mor inandım Tanrınız büyük amenna Şiiriniz adamakıllı şiir Dumanı da caba Bütün ağaçlarla uyuşmuşum Kalabalık ha olmuş ha olmamış Sokaklarda yitirmiş cebimde bulmuşum Ama sokaklar şöyleymiş Sokaklar şöyleymiş Ama sizin adınız ne Benim dengemi bozmayınız Aşkım da değişebilir gerçeklerim de Pırıl pırıl dalgalı bir denize karşı Yan gelmişim diz boyu sulara Hepinize iyi niyetle gülümsüyorum Hiçbirinizle döğüşemem Siz ne derseniz deyiniz Benim bir gizli bildiğim var ....(Şiir:Turgut UYAR-Denge//Yazı bana aittir ve sarhoşken yazıldığından dolayı hiç bir hatası yarın, şahsımca kabul edilmeyecektir;)) -------------------- İyi geceler susuşlarım Kimsesizliklerim iyi geceler; Ey akşam sefası, Sen ki güneşe küsün... Sana ve kurumlanan o Gül'e İyi geceler... İyi dedim de; Bu kadar ucuz olmamalı iyi, Şarabı bitmiş bir sarhoşun Mezesi olacak kadar... Yine de iyi geceler eski dostlarım Beni unutmayan, Ardımdan söven, Ardımdan ağlayan Ve gülen Ardımdan... Bitti artık, gece; Sadece gece var; Bensiz, Ki umuyorum, Onu da bensiz; İyi geçirirsiniz... Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
karkanya Yanıtlama zamanı: Temmuz 13, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 13, 2009 Dağılın şimdi, kendimi arıyorum ben, sizlerle bir işim yok, kendimden kaçıyorum ben, çekilin yolumdan, ben, beni sahiplenecek bir tanrı arıyorum, kalabalık etmeyin… hahaha sevdim bunu... şiirde güzelmiş... eline sağlık bide içkine sanırsam.. ondan biraz bende mi içsem:rolleyes: Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Rimmon Yanıtlama zamanı: Temmuz 13, 2009 Yazar Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 13, 2009 in vino veritas.... (gerçek şaraptadır) beğenmene sevindim Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
karkanya Yanıtlama zamanı: Temmuz 13, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 13, 2009 en yakın zamanda şaraba başlıyorum:p:D Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Rimmon Yanıtlama zamanı: Temmuz 14, 2009 Yazar Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 14, 2009 Eh tabii öss'de sıçmanın da etkisi oldu inkar edemiyciğim :D Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
karkanya Yanıtlama zamanı: Temmuz 14, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 14, 2009 sanırım seneye süper yaratıcı olucam seneye öss ye gircekmişim bende valide emretti:D umarım ölmeden önce böyle yazmaya başlarım bende:p Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Rimmon Yanıtlama zamanı: Temmuz 14, 2009 Yazar Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 14, 2009 Yazarın sitedeki diğer yazıları için bkz; Sen... Nigra et amara Ölümsüz İntiharlar Kaçış Bu Gece Hor Görülüşlerin Tanrıçası Tüketilmiş bir İlişkinin İzdüşümü Artakalan Eksiltiler... Ah Patricia Ahh... Yalnızlık Parça Parça Kal Şimdi, Kal O Zaman Ölüm Evi Ve Buz Hep Beklemekteydi Kızıl Yitik Prenses Uykuya Direniş Simyacı Baladı Okunamayasıca Bir Delilik Yitiş-Yitiriş-Yitiriliş Son 8... Hayat, Uyku ve Yol Üzerine :D Megolamanlığımı körüklediniz efenim... Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
karkanya Yanıtlama zamanı: Temmuz 14, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 14, 2009 bir ara makul saatlerde girip not defterine dadanıcam zati aklımda o:) uzun zamandır girmedim okumadım... Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Rimmon Yanıtlama zamanı: Temmuz 14, 2009 Yazar Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 14, 2009 Güzel fikir hayırlı dadanmalar o zaman Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
MadMax Yanıtlama zamanı: Temmuz 15, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 15, 2009 ne yaptınız ark lar gecenin bi yarısı pesimistte bağladım Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Rimmon Yanıtlama zamanı: Temmuz 19, 2009 Yazar Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 19, 2009 Eh bence dozunda bi karamsarlığın kimseye zararı dokunmaz dostum (dozunda derken, yeri geldiğinde dibine kadar ) 1 Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
MadMax Yanıtlama zamanı: Temmuz 19, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 19, 2009 Aslında bazı şeylerin sanıldıklarının aksine çok daha değersiz olduğunu erken öğrendiğim için kendimi şanslı sayabilirim.Bu yüzden karamsarlığın dibine kadar vurulması benim için pek birşey ifade etmiyor. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Rimmon Yanıtlama zamanı: Temmuz 20, 2009 Yazar Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 20, 2009 (düzenlendi) Kendini şanslı sayıyorsan diyecek birşeyim yok dostum, biz kendi küçük dünyamızda, küçük kazanım ve kayıplarımızla yaşıyoruz... Ama şunu söyleyeyim,dünya adil bir yer değil ve adaletin olmadığı yerde kötümserliği reddetmek akıl karı değildir...Tabii vicdansız değilsen, ve tabii bu yazıyı "öss de sçtım n'apıcam lan şimdi ben" diyen birinin yazdığını düşünmüyorsan. Genele bakmalısın, bazı olaylar-sınav sonucu,yakın bir dostun kaybı, aile içi sorunlar vs.- tetikler ve kalem dile gelir, yoksa oturup sınavdan kötü puan aldım bari bişeyler yazayım diye yazılmış bir yazı değil bu... Temmuz 20, 2009 Kinyas tarafından düzenlendi Ardarda Atılan Mesajlar Birleştirildi Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
MadMax Yanıtlama zamanı: Temmuz 20, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 20, 2009 Dostum yazdıkların öss gibi küçük bir sebepten yazılmış gibi durmuyor o yüzden benim öyle algıladığımı sanma.benim anlatmak istediğim kimse seni sen olduğun için sevmez mutlaka arada bir çıkar ilişkisi vardır.Tereddüt etmeden çekip gitmeyi ve birdaha arkama bakmamayı öğrendim.keşke daha farklı olsaydı.Bir sabah uyandığımda dünyada hiçbir insan kalmasa aa bunlar nereye gitmiş diye telaşlanıp meraklanmam keyfini çıkarırım.Ya ben dünyada değerli sıfatını taşıyan insanlarla karşılaşmadım ya da gerçekten öyle birşey yok.bilmem anlatabiliyormuyum o yüzden uzun zamandır hiçbirşey için çok fazla karamsarlığa kapılmadım.herşey olacağına varır.. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Rimmon Yanıtlama zamanı: Temmuz 21, 2009 Yazar Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 21, 2009 Herşeyi olcağına varır diye bırakmak çoğu zaman tek çözüm gibi gözüküyor hayatta haklısın ama, bu boşvermişilik insanın kendi kavgasına ihanet etmesi değil midir? Mücadele etmek gerekmez mi? Yenilmeyi ve karamsarlığa düşmeyi göze alarak, ne olursa olsun kendi doğrularımız uğruna çabalamak? Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Önerilen Mesajlar
Sohbete katıl
Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.