Bir İntihar Mektubu...

yürüdüğün bütün yollar değişti, gördüğün ağaçlar yaşlandı, elektrik direği eskidi. senin yokluğunda, hiçbir şey olduğu gibi kalmadı. sen gittin, hayat devam etti, yaşam bir çelme daha takmanın seviniyle gidişine mutlu oldu.

sokak bıraktığın gibi değil, bakkal Akif amca öleli bir yıl oldu, yerine oğlu geçti ama o da çok fazla durmadı ve kapattı. şimdi bir süper markette yöneticiymiş diyorlar. ayakkabı tamircisi Ali usta hala yerinde ama artık ayakkabı tamir etmiyor. yaşlılık işte! çocukları gerçekten hayırsız çıktı. hani her daim derdi ya "ben üç çocuk yetiştirdim ama hepsi de hayırsız olacak" diye. doğruymuş. Ali usta tek başına yaşıyor evinde. Hanımı geçen kış öldü. üç günde bir yaptığı, bütün sokağa dağıttığı kekleri çok özlüyorum.

yeni iki tane bina yapıldı sokağa. görmeni o kadar çok isterdim ki. sokağın binalarına hiç benzemiyor. yeniler, modernler. balkonları küçücük, her evin o küçük balkonunun köşesine bir mangal yapmışlar ama nedense sadece iki kişi oturabiliyor balkona. o da kıç zoruyla. odaları büyük diyorlar, mutfağı amerikan tipiymiş. düşünüyorum da, ben bu köhne evden çıkıp, o tip bir eve geçemem ama geçenler oldu işte. hatta, geçmekle kalmayıp binasını satanlar.

kumarbaz Ahmet'i bilirsin. han hep at oyunları, lotolar peşinde koşan. bu evleri yapan adama binasını sattı. adam her yere aynı tip evlerden yapmak istiyormuş, daha güzel gözükecekmiş. iyi de, benim bütün ömrüm burada geçti. ben bu tip evlerde özgürüm. balkonu geniş olan, bütün aileyi kapsayan evlerden hoşlanıyorum. mutfağı ayrı olan, yapılırken kalıplar değilde, ustalıklar konuşturulan evlerden hoşlanıyorum.

daha çok kişi satacakmış evini. dayanamıyorum açıkcası, yapamıyorum. yeni yeni insanlar taşındı sokağa, hepsi birbirinden farklı ama kimseyle konuşmayan insanlar. sokak hiçbirini tanımıyor. biz tanımıyoruz. kendileri de tanışmak istemiyor.

sevgili dostum, sen gideli beri, bu sokak her gn biraz daha değişti. Duygu teyze öldü. çocukları çekti gitti. her ölüm, peşinden bir gidişi getirdi. artık benim sıram geldi. bu sokakta duramam. bana ait ne varsa, hayatıma ait ne varsa tek tek yitip giderken, bu sokakta yalnız kalamam.

sana hoşçakal demek için bu satırları yazıyorum. ben sevgili dostum, eskilerden, çok eskilerden, çocukken evden kaçarken kullandığımız ipi tavana astım bile. sen bu satırları okurken ben uçurtma uçurtmak için gökyüzünde olacağım. umarım bu satırları okumadan önce sende gitmişsindir uçurtma uçurtmaya. yalnız kalmam ne de olsa.

hoşçakal...

Bir sen kaldın geride

Ah akıp gidiyor hayat

Yüreğim anlıyor seni

siz de uçurttuğunuzda uçurtmanızı ben uzun bir zaman gökyüzüne dalacağım...Bu mükemmel* yazınız için çok teşekkür ederim Rasko abi...Ruhunuza sağlık...

*(hep aynı sıfatları kullanmak istemezdim ama bana başka seçenek kalmıyorki:) )

yine yapmışsın be canım =) mükemmel olmuş

güzel sadece eksik mi kalır yoksa manasız mı bilmiyorum

kelimerin kifayetsiz kaldığı bi yazıya yorum yazmamı bklemeyin!!!.....

(bnde mi döktürüm ne:p)

sanırım buda yorum oldu:D

teşekkrler...