İki Duygululuk - Ambivalance

iki duygululuk - ambivalance

----------------

İki duygululuk(ambivalance) ve şizofreni terimlerinin her ikisi de bunları yakından ilişkili gören Eugen Bleuler'in görüşlerinden etkilenmiştir. İki duyguluk şizofrenin bir belirtisidir. Sigmund Freud, daha sonra psikanalitik gözlemlerinde bu terimi sadece psikotik yaşantılar için değil birbiriyle çatışan hisleri betimlemek için de kullanmıştır. Zamanımızda gazeteciler, politikacıların, papaların veya pop sanatçılarının iki duygululuğu konusunda yorumlar getirmektedirler. Terim günlük dilin bir parçasıdır ve sadece deliliğe özgü olamayacak bir olayı adlandırdığı açıktır.

(Ambivalance, Latincede her ikisi anlamındaki ambo kelimesinden ve benim değerim, anlamım olarak valeo kelimesinden oluşur. Şizofreni, Yunanca 'schizo' koparıyorum, bölüyorum ve 'phren' diyafran, zihin, bilinç anlamındaki kelimelerden oluşur. Diyaframın zihinle özdeşleştirilmesi, çok eskiden beri insan bilincinin bulunduğu yer olarak kabul edilmesindendir, çünkü bu, gülme sürecinde en fazla zorlanan organdır ve gülme de insan zihninin bir özelliği olarak kabul edilmiştir.)

'Bağrımda iki ruh barındırıyorum diye hayıflanır, son derece önemli birçok konuda taklit edilemez yorumlar getirmiş olan faust, ne var ki, bu kelimeler durumun dramatik yapısını gizlemeye yarar. İnsanlar tek bir evi paylaştıkları zaman birbirleriyle kurtdukları ilişkiler, herhangi bir sorunun ortaya çıkıp çıkmadığını ve hangiş tür sorunların ortaya çıktığını belirler. Şayet bunlardan biri esas kiracı ise, çatışma durumunda kimin daha baskın olacağı açıktır. Ancak, Faust'un bağrında yer edinen ruhların ilişkisi eşit gözükmektedir; her ikiside eşit derecede güçlüdür ve herşeyi son derece zorlaştıran da budur.

İki-duygululuk, edebiyatta tekrar tekrar ele alınan eski bir konudur. Plato, ruhun çatışan iki yarısından söz eder ve bunları, birisi yakışıklı ve iyi, diğeri aşağılık; diğeri cennete ulaşmaya çalışan, diğeri ise vargücüyle dünyaya çeken; birisi daha iyi tutukuların, diğeri ise tüm bedensel hazların kaynağı olan takım halinde arabaya koşulmuş iki ata benzetir.

En azından barındırdığım karakterlerin sayısını ikiye düşürdüm. Dengesizin önde gideni olduğum söylenir ama kolay değil çünkü hangisi olacağınıza karar vermek, altını çiziyorum karar vermek, çok güç. Birini memnun etseniz diğeri memnun olmuyor.

Nasıl anlatmalı?!

Her insan doğruları yanlışları vardır. Benim için bir çok konuda birden fazla doğru ve birden fazla yanlış var ve doğrular birbirini çürütüyor, yanlışlar birbirini çürütüyor. Birinin doğrusu diğerinin yanlışı ve ortada kimse olarak kalıyorsunuz. O kadar çoksunuz ama birinden biri bile olamıyorsunuz. Hangi düşünceyi savunacağınızı bilemiyorsunuz çünkü ikisi de size ait fakat ikisi de birbirine zıt düşünceler. ve o kadar sınırlarda ki bu düşünceler.. Normal bir insan bu iki zıt düşünceyi aynı anda barıdıramaz. Kendime de anormal demiş oldum bu arada. Gözümden kaçmadı hani. Neyse..

Düşünceler duyguları getiriyor tabii. Bir de işin o boyutu var. Bulantı kelimesi o anları özetler benim için. Bir hortumun içinde gibisiniz. Hiçbir şey yapmasanız bile içinizdeki karmaşa size yeter. Bir o olursunuz bir diğeri olursunuz. Karşınızdaki insan bir noktadan sonra bıkıyor tabii. Birinin "lütfen istikrarlı ol" ricası sizin için dünya'nın en ulaşılmaz, gerçekleştirmesi en güç isteği gibi görünür. Hayatınızda biri varsa sizin için de onun için de zor ama karşılıklı çaba gösteriliyorsa üstesinden bir şekilde gelinebiliyor.

Konu için teşekkürler cloud_above_myhead

Konu sitede mevcut olabilir gerçi ama emin değilim. Bakayım hele hele..

Plato, ruhun çatışan iki yarısından söz eder ve bunları, birisi yakışıklı ve iyi, diğeri aşağılık; diğeri cennete ulaşmaya çalışan, diğeri ise vargücüyle dünyaya çeken; birisi daha iyi tutukuların, diğeri ise tüm bedensel hazların kaynağı olan takım halinde arabaya koşulmuş iki ata benzetir.

içimde konuşan kırbaçlı rahibe buymuş demek..hmm

Çoğu kişide olan bir şey olmalı bu. Ama her ikilemi de bununla karşılaştıramayız elbette. İnsan her şeyle çelişebilir, kimi zaman kendisiyle bile. Ama eğer ki bu iki duygululuk gereğinden fazla sık ortaya çıkarsa bir doktorla görüşmek gerek. Şahsen ben düşünüyorum param olduğunda.

bkn :beyza'nın kadınları

Beyza'nın Kadınları filminde anlatılan durum daha çok Multiple Disorder yani Çoklu Kişilik Bozukluğuydu bildiğim kadarıyla.