Venüs'ün Doğuşu

http://www.istanbulsanatgalerisi.com/images/cabanela02.jpg

Sanat tarihinde çok az sanatçı “ güzel ” i bu kadar doğal bir zerafet içinde betimleyebilmiştir.

Sandro Boticelli genellikle allegorik figürleriyle ünlü bir İtalyan Rönesans sanatçısıdır.Yunan ve Roma mitolojisi konularını içeren pek çok eseri bulunmaktadır.Örneğin; Mars ve Venus , Minerva ve Kentauros , İlkbahar vb.

Floransa'da Lorenzo de Medici'nin koruması sırasında yani tam da sanatının olgunluk çağındayken Dük Cosimo' nun villası için yapılmış olan “ Venüs'ün Doğuşu” konulu panosu 1486 tarihlidir ve Boticelli'nin en ünlü yapıtları arasında yer almaktadır.

Boticelli'nin döneminin sanat anlayışı içinde çok farklı bir yeri vardır.Desenleri hiç kimsenin desenlerine benzemez.Konturlara ağırlık vermiştir,zarif çizgileriyle sanki şiir yazar gibi resmeder figürlerini...Uçarcasına , ayakları yere basmayan , dansedercesine tuvalde tam olarak sabitlenemeyen figürlerdir bunlar…

Venüs'ün Doğuşu adlı tablosu yüzyıllar sonra bile bizi ilk günkü kadar etkilemeye devam etmektedir.Ona bakmaktan usanabilecek birisi olduğu düşünmek zordur.Çünkü bu tabloda Boticelli “güzel” olanın fiziksel yanını değil ruhsal-tinsel olan kısmını hissettirmeye çalışmıştır bizlere…aslında bu anlamda baktığımızda aynı zamanda Neo - Platonist bir bakış açısıylada karşılaşmaktayız.Çünkü Güzel olanın ideasını vermektedir bize.Değişmeyen güzellik,”güzel” in kaynağı…

Şimdi tekrar kompozisyona dönecek olursak çok bilindik bir sahne görürüz. Mitolojide bahsi geçen Venüs'ün Doğuşu sahnesi… Kompozisyonun odağını denizin köpükleri üstündeki bir istiridye kabuğundaki Venüs oluşturmaktadır. Yukarıda solda iki allegorik figür yer almaktadır. Bunlar nefesleriyle denizi dalgalandıran Batı rüzgârları Zephyros ile Çiçekler Tanrıçası Flora'dır . Sağda ise ağaçların yer aldığı bir tabiat görünümü içinde çiçekli elbisesiyle Venüs'ü karşılayan bir Horai tasvir edilmiştir.

http://www.ucuztablo.com/images/colet11.jpg

http://www.kharium.com/2008/mayis/resim/botticelli.venus.jpgBiraz daha dikkatli bakacak olursak eğer Venüs'ün boyun yapısının anatomik yapıya uygun olmadığı biraz daha uzun olduğunu fark ederiz.Ancak bu uzun görünüş – deformasyon- bizde tam tersi duygular uyandırır, zerafet , incelik, narinlik…sanki kırılıvercekmiş gibi bir kuğu boynu…Ancak söylenebilecek en güzel şey belkide resmedilmiş en güzel kadın boynu olduğudur…

Venüs ,Yunanda Afrodit olarak bilinirdi.Doğuda da Zühre adını alır.Zühre yıldızı bilindiği gökte güneş ve aydan sonraki en parlak objedir.Büyük yunan şairi Homeros,Afroditi Zeus ve Dione' nin kızı olarak gösterir.Adının anlamı ise Köpükten=Aphros , çıkmış=dyte şeklinde açıklanır.İşte bu yüzden bir çok sanatçı Afroditi denizden doğduğu şeklinde betimler.

Kompozisyonumuzdaki efsaneyi biraz daha açacak olursak eğer şöyledir;

Venüs deniz köpüğünden doğarak Kıbrıs kıyılarına gelmiştir bir istiridyenin içinde…onu gören Batı rüzgârları Zephyros ile Çiçekler Tanrıçası Flora 'dır.Hemencecik onu Horailar (Gene Zeus ve Themis'in (eski Yunanda “bahar, yaz ve kış” olmak üzere üç adet olan) mevsimlerin temsilcileri, Thallo (tomurcuklanma), Auxo (büyüme) ve Carpo (olgunlaşma) adındaki kızları.)onu giydirirler ve güzelliğinden etkilenerek onu Olimpos'a çıkarırlar.Olimpos'ta bile onun güzelliğinden etkilenmeyen Tanrı kalmaz.ve Aşk tanrıçası,Güzellik tanrıçası gibi isimlerle anılır.Ve Tanrılar arasındaki yerini alır.

Sonuç olarak;abartılı zerafet duygusunu eserlerine şiirsel bir havayla nakşeden Boticelli,sanatının son dönemlerinde dinsel konulu resimler yapmış olsada dinsel bir ressam değil, ”Güzelliğe ”,” güzel olana” tutkun bir ressamdır ve sanat tarihi içinde hak ettiği yerde durmaya devam edecektir…

http://lh3.ggpht.com/_E-v66CidHfE/R_0W5CWVAYI/AAAAAAAAAEs/vSiHBWoweD4/42-15376909.jpg

KAYNAK