Typhon Oluşturma zamanı: Ağustos 21, 2009 Paylaş Oluşturma zamanı: Ağustos 21, 2009 I. Bölüm İnsan… Tuhaftır karşımızda o kişi olunca zorlanıyoruz ki en baş o düşüncelerimiz, hepsi yok olup gidiyor. Dudaklarımızdan başlıyor o garip his, sonra ellere vuruyor, birden göğsümüzü bir şey sıkıştırıyor ve anlıyoruz ki kalbimizde bu dalgaya dayanamıyor. Ölmek gibi aslında gerçi ölümü nasıl bilelim değil mi? Daha tadından bir haberken buraya yazmak ne haddimizedir? Yanlış.. Kocaman bir yanlış.. Aslında biraz düşünsek ölümde böyle be işte, ne olduğunu bile anlamıyoruz, gelişi hızlı, gidişi ve sonrasında olanlar ise kalıcı. Ciddi kelimelerle yazılıp, dramatikleştirildiğinde ayrılık herkes de bir üzüntü hali bırakıyor. Aslında olaya şu açıdan bakarsak ayrılık,ayrılmak,ayrı kalmak yaşamımızın her alanında karşımıza çıkan bir olaydır ama bunu gereksiz yere kafalarımızda büyüttük. Aile,okul,iş her türlü çevrede sevdiğimiz bir şeyler aramızdan koptu gitti.O zamanlar çok ağladık yada bazılarımız ağlamadı içine attı ama sevdiğimiz biri bizi bırakınca yada biz aynısını yaptığımızda içimiz yandı.Neden olur ki bu? Duygusallığımız neden ikili ilişkilerde daha aktif olup bize gözyaşı halinde geri döner? Bizleri anlamakta zorlanıyorum ve hala anlamadığımı da biliyorum. Cenneti bu dünyada yaşamak için çok ama çok sevin, çünkü cennet içimizdeki saf ve temiz halin gücü ile süregelir. İşte insanda sevdiği zaman o saflığa ulaşır ve cenneti iliklerinde hisseder. Tabi ki Cehennemi de merak edenler olacaktır ama onlar için diyorum ki kötüyü düşünmenin manası yok. Şunu unutmayın ki bizi bu dünyada yaşatır kılan içimizdeki saf sevgidir. Onu yıpratmayı değil de diğerleri gibi dünya ile paylaşmayı seçin, seçin ki bu sorulardan kurtulun, kurtulun ki şu sözü edilen ışığı görün, görün ki gerçek anlama ulaşın… II. Bölüm Biz… Evet, yukarıda farklı açılardan sevgiyi anlatmak istedim.Amacım seçim yapın diye değil her yolun farklı bir amaca,her yapılanın başka bir kapıya,her ayrılığın başka bir sona açıldığını biliniz istedim.Günün birinde gözlerimizdeki perdeler kalktığında çoğu şeye daha farklı açıdan bakmayı öğreneceğiz ve bu söylediğim cümlenin ne anlama geldiğini de kavrayabileceğiz.”Biz” diyorum çünkü bu dünya bizlerden ibaret ve etki sistematik olacağından, en alt kademeden başlayıp en üste kadar herkesi etkileyeceği için hepimizden söz ediyorum.Umarım anlatabilmişimdir.. Ve unutmadan sevdiğinizi söyleyin, yollarınız ayrılsa bile söyleyin ve son kez bile olsa öpüşün çünkü bizleri bunlar kurtaracak.. Ve son olarak, karma karışık gibi gözüken bu yazıda aslında hepimiz bir şeyler bulacağız… Çünkü… ben sizlere ve son kez öptüğüm o kişiye yürekten inanıyorum… 1 Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
schizophrana Yanıtlama zamanı: Ağustos 21, 2009 Paylaş Yanıtlama zamanı: Ağustos 21, 2009 Ben de senin gibi yürekler oldukça sevginin asla değer kaybetmeyeceğine inanıyorum. Keşke herkes içine bakabilme ve oradakini görebilme cesaretini gösterse... Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Önerilen Mesajlar
Sohbete katıl
Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.