amy_ Oluşturma zamanı: Ekim 20, 2009 Paylaş Oluşturma zamanı: Ekim 20, 2009 Olacağına varmaz hiçbirşey hep olağanda kalır varamaz.....ki vardığını göremedim.. dünümde yarınımda sendin...ki yarınlar hiç gelmezmiş..dün ise geçmiş bugün ise hiç bitmiyo hergün bugün aslında... ve hergün yeni bi acı..bugün bitti ohh uyursam rahatlarım..fakat uyuyamazsam ve yine yeni bir gün ve ogünde bugün.... bugün hep var ve acımda nefretimde bugünde.. yarınlara taşıyamadığım acı.. ve o yarınlar hiç gelmeyecek.... sessizlik şizofreni... yeni bi terim olsa gerek her sessizliğimde sesin çınlıyor kulaklarımda.. ama yoksun sen sessizliğin içindeki ruhsun.. her an yanıma yaklaşmış gibi.. içim ürperiyor geldinmi? yoksa geldiğin gibi gittin mi? senmisin sen benim misin? beynimde dolaşan sorularr...!!!sorular ah bide cevabını bulsalar. sorular atışıyor bi yerde cevaplar dağılmış olduğu yerde! yaklaşıyor...içim ürperiyor.. dönüyorum ve yine yok..bi gün gelicek misin? ............ ee cevap ?? sanırım yine yok mutluluğumu sağlayanda onu bitirende olmayı başarabiliyorsun yine bugündeyim dönüyorum ama aynı yerdeyim.. bugün...bugün....hergün aslında bugün.. yarın dediğin neydi?? o günün yarın olduğunu anlayabildin mi? yarın olur...yarın giderim...yarın yaparım..veya yarın severim!! hangi yarın..bana birgün sadece birgün.. bir anlık.. yarın olduğunu belirtebilir misin? yarın diye birşey yok anlayamadın mı?? kalabalığın sesi öyle yüksek ki! içinden söylenen cümleler okadar çok ki! her kişiliğe bulunan bahaneler..her yalanlar bildiğimiz iftiralar..yalanlar dolanlar duyamıyorum içime gelemiyorsun..susmayı bilseler tekrar içimde doğucaksın.. ama onlar bunu bile batırabiliyor..söylenen yalanlar..içten cümleler .. sessiz kurulan en büyük gürültüyü getiren iftiralar.. bastıraaa ..bastıra içimde batırıyor hayalini.. işte sessizliğin şizofreni bu olsa gerek..gittiğim her sessizlikte yeniden doğuyor hayalin ve yeniden canlanıyor bedenin.. önce ses...sonra nefes..ve yakınımdasın.. hayal veya yalan sen kanımdasın... hayat çok kötü...jilet getir kesicem... bıçak getir doğrucam... ama kanımdasın..nasıl akarsın durduramazsam seni hayatın değilde içimden giden seni... düşün!!! madem ki seviyorsun o kanında.. ne gerek var bırakmaya... hayat kötü..kanımda canımda kal..ama ruhumdan çık bir duman ve bir duman daha...unutuyorum....aa siliniyor.. sevgi mi acı mı? yok canım mutluyum gülüyorum.. ..............tekrar acı! sanırım yetmedi..bir daha bir daha... ne canımdasın ne kanımda ne ruhumda çünkü ruhum artık çıkıyor..bedenim sonlanıyor.. fakat ne gerek vardı...çocukken düştün ağladın ağladın belki günlerce canın acıdı... şimdi hatırlıyor musun??? acın yerindemi?yoksa hala dizlerin mi kanıyor....bence hayır her pislik temizlenirmiş bunu öğrendinmi...hiçte olmadı yenisini alırsın her hücre yenilirmiş bunu öğrendinmi...kalbim yenilenmez o çıkmaz hayatımdan... zamana bırakmayı denedin mi???? ................ ve gözümü kırpmaksızın aklımdan geçebilen şeyler..buna yemin edebilirimki bi anda aklımdan geçen ve kendim farkettim bu zaman dilimi 15 dakikada olsa gitgide yenilenen düşünceler... ve olumsuz bakan yanımın değişmesi... 20/10/2009...22:15.......>22:42 1 Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Önerilen Mesajlar
Sohbete katıl
Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.