Aleister Crowley'den

Ozan Crowley´den

Bilginin içinden

Söz veriyorum, güvenin bana, her insan bir Tanrı´dır,

Çünkü en basit düşüncede, gençlik sıkıcı ve durgun,

Akılsız cahil bir ırk, bir aptallık içinde,

Saf Gerçeğin kusursuz anlayışında.

Doğuştan tanrı vergisi, benimle kesin tanımlanmış,

Gerçi tümü boş yereydi, felsefenin ter dökmesi,

Ki o, tanımlanan en basit kavram,

İnsanlık elbette kesinlikle borçlu ve minnettar.

Akıl var, bir anlık dalış için yararlı sanatlara,

Fakat ciddi bir farklılık, ayrıcalık ortaya çıkınca,

Beyinlerimiz oynar ardından kalplerimiz,

Lanet olsun şansa, rasgeleTanrılarımız için.

İşte Son

Herşeyin sonu; gecenin örtüsü,

Çok derin değil ama idrak edemiyorum,

Gördüm benden öncekini, korkunç görünümde,

İşte Son...

Aşk çok eskiden terketti beni, yola koyuldum,

Onun yolu genç bir adamla, yaşam küflü ve paslı,

Şimde insanın ötesinde, hiçbir dostum yok.

Benim için ümit yok, ışığın pırıltısı hiç yok,

Kara patikamda, ödünç bir teselli,

Henüz buluşacağım gülen bir yüzle ve dürüst

İşte Son...