Annwn

Gün gectikce genisler , gün gectikce daha da karanlık bir yer olur Annwn insanlarin umutlarını ve sevinclerini yitirdigi yerdir Annwn.Ne kadar kopuk yasiyorsak umutlarımızdan o kadar derindeyizdir burda bizle besleniyor o, bizim karamsarlıgımızın bir sonucu olan bu yerin derinlerinde kör bir adamın anlattıgı hikayelerdir duyduklarımız , hepimizin icine islemis olan karamsarlıktır adamın adı.İcinde ufak da olsa bir ısık tasıyanlarımız adamın anlattıklarını duymak istemez , sadece onlar adamın etrafindaki kalabalıga katılmaz..Belki de yüzlerce defa kalkıp cıkısı aradılar onlar fakat sonunda ulastıkları tek yer hep bu adamın hikayelerini anlattıgı lanet koruydu.Annwnde o kadar fazlayız ki herbirimizden yüzlerce hikaye cıkarabiliyor, anlatıklarının sonu yok.Bazılarımız haric kimse birbirine aldırmıyor, görmüyor deli gibi cıkısı arıyor.Bazen cok kısa bir ısık aydınlatıyor Annwin'i ardından:''Gafiller birbirinizi görmeden cıkısı bulamayacaksınız'' diyor bir ses ve etrafima baktıgımda herkesin ısıgın gelip kayboldugu noktaya odaklandıgını görüyorum.Kimse kafasını cevirip yanındakine bakmıyor.Her zaman oldugu gibi hepimiz yalnızız, bazılarımız bunun farkında, bazılarımız ise yanında duran kisiden bile bir haber.Annwn'e yaptıgımız cagrı bu.Yanımızdakini farkedememek ve degerinin bilememek.

yorumlamakta yetersiz kalacağım sanırım.yalnızca karma verdim,bağışlayın...

emeğinize sağlık...

gereksiz bir karamsarlık, cümle dizimlerinde hatalar var. anlatılan kurgu da kopukluklarda eklenince ortaya, birbirinden kopuk cümleler çıkıyor. karamsarlığı haddinden fazla, cümleleri birbirinden kopuk...

hangi iki cümle arasinda kopukluk var merak ettim bi gösterseydin ,''haddinden fazla karamsarlık var'' bu da ne demek ölcüleri mi var bunlarin? varsa sana göre bi ölcüyle yazılmak zorunda mı?

haddinden fazla karamsarlık var. bunun bir ölçüsünden bahsetmedim, dediğim şeyi daha basit cümlelerle analtırsam, sadece karamsarlığa bürünmüş ve anlatmak istediği birşey olmayan, gereksiz bir metin çıktı karşıma! bir edebi metnin en önemli dayanağı anlatacağı bir konusu olmasıdır. bunun anlatacağı bir konusu yok! birşeylere içeriden bir giriş yapılmış ama başlangıçla ilgili bir ipucu yok! sonla ilgili bir yer yok! sadee karamsarlığa bürünmüş ve sonu başı gözükemyen bir örgünün geleceği yer, anlaşılamayan bir metin ve haddinden fazla karamsarlıktır! ölçü anlamda gizlidir. senin metninin anlamı yok o temelde de bir ölçüsü yok! anti-ütopya tarzı metinlerde ya da kafka metinlerinde ciddi bir karamsarlığa rastlarsın ama anlatacağı bir öykü ve kurduğu bir temel olduğundan o metnin karamsarlığı seni boğmaz.

İcinde ufak da olsa bir ısık tasıyanlarımız adamın anlattıklarını duymak istemez , sadece onlar adamın etrafindaki kalabalıga katılmaz..Belki de yüzlerce defa kalkıp cıkısı arayanlarımız oldu ama sonunda ulastıgımız tek yer hep bu adamın hikayelerini anlattıgı lanet koruydu

kalabalığa katılmak istemeyenler ile ışığı aramak isteyenler aynı kişiler mi?

duymak istemiyor olması ile aynı yere gelme isteği arasında oluşan bağlantı ne?

eğer hep aynı yere çıkıyorsa insanlar, neden hep ışığı aramak zorunda kalıyorlar?

Gün gectikce genisler , gün gectikce daha da karanlık bir yer olur Annwn insanlarin umutlarını ve sevinclerini yitirdigi yer ne kadar kopuk yasiyorsak umutlarımızdan o kadar derindeyizdir burda bizle besleniyor o, bizim karamsarlıgımızın bir sonucu olan bu yerin derinlerinde kör bir adamın anlattıgı hikayelerdir duyduklarımız , hepimizin icine islemis olan karamsarlıktır adamın adı.

işte giriş cümlesi! noktalama işaretinin geldiği yere kadar o kadar bağlantısız gidiyor ki. aslında nokta işaretinin daha önce gelmesi ve yazının öyle devam etmesi gerekirken virgül ile anlamsızlaşan cümleler oluşuyor.

Annwn insanlarin umutlarını ve sevinclerini yitirdigi yer ne kadar kopuk yasiyorsak umutlarımızdan o kadar derindeyizdir burda bizle besleniyor o,

alıntıladığım bir cümle daha! noktalama işareti olmadığından anlatılmak istenen gereksizleşmeye doğru hızla yok alıyor.

umtularını yitirdiği yer mi derin?

yoksa derin olan umutlar mı?

beslenen kim?

adam mı, karanlık mı?

''Gafiller birbirinizi görmeden cıkısı bulamayacaksınız'' diyor bir ses

eğer biri böyle diyorsa ışığa varmış demektir ama metinde ışğa varılmadığından bahsediliyor?

ışığa varılmayacaksa, bu adam nereden çıktı?

şimdi gelelim genel eleştiriye; eleştiriyi kabul edemedikten sonra, yazılarını yayınlama bence! benim yaptığım bir eleştiri. seni ciddiye aldığımdan yaptığım bir şey ama anlaşılan senin ciddiye alınmak gibi bir derdin fazla yok!

neyse; hadi eyvallah!

Dikkatsizce yazdıgım bir yazı kabul ediyorum noktalama isaretlerini düzgün kullanmadıgım icin ufak anlam belirsizlikleri var fakat anlatmak istedigi konuyu kolay iletmesini istemedigim icin bunu nasıl yaparım derken diger önemli noktalar gözümden kacmıs bu cümleleri gösterdigin icin tesekkür ederim zaten amatör biriyim sadece göstermeni istemistim.Haddinden fazla karamsarlık var demissin anlatmak istedigi bir konu yok demişsin anlasılan konuyu kolay iletmemesini isterken biraz bulamaca cevirmisim.Biraz parcayla alakalı bilgi vercem:İnsanlarin günümüz cagin etkisiyle(iletisimde kolaylık vs) giderek birbirini daha az özlemeleri, birbirinin degerini bilmemeleri ve cok kolay etrafindaki insanları kırabilmelerinden/kırılabilmelerinden dogan kötü ruh haline Annwn dedim. --- Bazen cok kısa bir ısık aydınlatıyor Annwn'i ardından ''Gafiller birbirinizi görmeden cıkısı bulamayacaksınız'' diyor bir ses burdaki ısık ve gelen ses biri degil.Biri olmak zorunda mı?Burdaki ısık ve ses birini kaybettigimizde bilincaltımızdan gelen bir mesajtır.Birini kaybettigimiz zaman bazılarımız etrafındaki diger yakınlarının degerini daha iyi anlar fakat bircogu aynı patavahsızlıkla yasamaya devam eder.Anlasılması cok güc ve benim hatam dedigim gibi zor olsun derken bulamac ettim.

Hiçbirimiz profesyonel olarak yazmıyoruz Machbet, yazmaya devam edin, yazdıkça zaten anlatımınız kendi yolunu bulacaktır. Ve edebi olarak da kendinizi geliştirmek istiyorsanız yapacağınız tek şey çok çok okumak ve yazmak...

Dikkatsizce yazdıgım bir yazı kabul ediyorum noktalama isaretlerini düzgün kullanmadıgım icin ufak anlam belirsizlikleri var fakat anlatmak istedigi konuyu kolay iletmesini istemedigim icin bunu nasıl yaparım derken diger önemli noktalar gözümden kacmıs bu cümleleri gösterdigin icin tesekkür ederim zaten amatör biriyim sadece göstermeni istemistim.Haddinden fazla karamsarlık var demissin anlatmak istedigi bir konu yok demişsin anlasılan konuyu kolay iletmemesini isterken biraz bulamaca cevirmisim.Biraz parcayla alakalı bilgi vercem:İnsanlarin günümüz cagin etkisiyle(iletisimde kolaylık vs) giderek birbirini daha az özlemeleri, birbirinin degerini bilmemeleri ve cok kolay etrafindaki insanları kırabilmelerinden/kırılabilmelerinden dogan kötü ruh haline Annwn dedim. --- Bazen cok kısa bir ısık aydınlatıyor Annwn'i ardından ''Gafiller birbirinizi görmeden cıkısı bulamayacaksınız'' diyor bir ses burdaki ısık ve gelen ses biri degil.Biri olmak zorunda mı?Burdaki ısık ve ses birini kaybettigimizde bilincaltımızdan gelen bir mesajtır.Birini kaybettigimiz zaman bazılarımız etrafındaki diger yakınlarının degerini daha iyi anlar fakat bircogu aynı patavahsızlıkla yasamaya devam eder.Anlasılması cok güc ve benim hatam dedigim gibi zor olsun derken bulamac ettim.

yazar, ne kadar karmaşık yazsa da okuyucuyu sıkmamalı ve onu dikkate almalıdır. yani ben yazarım arkadaş anlam ayan anlamaz diye yazacak olan bir yazarın kendi ego tatmini dışında hiçbir edebi bir isteği olamaz. (sana söylemiyorum kardeş genel bir laf)

bunun dışında, ciddi anlamda roman ve öykü okumalısın. roman ve öykü hem yaratıcılığını geliştirir hem de anlatım gücünü... yerlatı edebiyatının bazı metinleri vardır onalrla başlarsın, yaşar kemal, orhan kemalle devame dersin ki öyküleri kaçırma ve nerede bulursan bul oku.

son söz; ben profesyonel bir yazarım. benim işim yazarlık o yüzden bu eleştiriyi yaptım ve yazım işini ciddiye alan herkes başarılı olur....

Beğendim..

Bende begendim

Bizde 2. Yeni diye bir akım var. Anlamlarını yalnız kendilerinin bildiği sözcükler kullanır bu akımın şairleri. Anlam o kadar kapalı olur ki "Saçmalamış bu adam." dersiniz.

ben burda bir sıkıntıyım, atımdan iniyorum

benim atım her zaman

kim bilir kime sesleniyorum, sessizlik

yosunlar, taşlar, o mezar yazıtlarından

yaz gelmiş, zakkumlar acmış, elimi bile süremedim

sürsem bile ne çıkar, ama sürmedim

ölü bir şey kalıyor dünyadan, yapraklardan

ben burda bir sıkıntıyım, atımdan iniyorum

benim atım her zaman

Yukarıdaki Edip Cansever'e ait bir şiir. Saçma, bir konusu yok, anlattığı bir şey yok diyen bir sürü insan tanıyorum. Ama kimse boşuna yazılmış bir şey demiyor. Ayrıca Rasko kendi konuna yapılan eleştiriye "Eleştiri yapıcı olmalıdır, olumsuzu olmaz." dedikten sonra burda nasıl bunları söyledin, şaşırdım doğrusu.

Bence de yetersiz bir yazı. Ama yazmak asla boşuna bir eylem değildir.

Durmak yok devam.

''Ben burda bir sıkıntıyım,atımdan iniyorum---benim atım her zaman---kim bilir kime sesleniyorum,sessizlik,yosunlar,taslar,o mezar yazıtlarından'' Sıkıntı icerisinde burdaki ''atı'' da yasamın akısına kapılmak(en basitinden git ise-gel eve fakat sadece bu degil hepsi) ''atından inmek'' bu akıs sıkıntı veriyor onu bırakıyor hayatını farklı kılcak bise arıyor ama ne oldugunu bilmiyor ''sessizlik,yosunlar,taslar,o mezar yazıtlarından'' intihari aklından geciriyor gibi.Deniz kıyısında ucurumdan atlamıs birinin cesedi kayalarin üzerinde kayalar yosunla kaplı mezar yazıtlarından uzak bir fotoraf geldi aklıma.''yaz gelmis zakkumlar acmıs,elimi bile süremedim,sürsem bile ne cıkar ama sürmedim.'' hayatın güzeliklerini görmüs ama tadamamis/tatmamis,tatsa bile bunların onu mutlu etcegini düsünmemis.''Ölü bir şey kalıyor dünyadan, yapraklardan'' ölü bir agac resmi yapraklardan geriye kuru,ölü bir agaca benzetiyor kendini.Sıkıntısını kusmus bence.Bu yazara bakiyim ben ya hosuma gitti.