Yukarının Gözüyle Ölüm Olayı Nedir?

Soru; Efendim, ölüm hadisesiyle, varlığın spatyomda olduğunu idrak etme devresi arasındaki safhalar malum. Bu safhaları kısaltabilmek için, ölüm hadisesinden önce takip edilecek bir yolu izlemek, öğrenmek mümkünmüdür? Ve bu hususta genel prensipler mevcut mudur?

Cevap; Demek istiyorsunuz ki ölmesini nasıl öğreniriz? Evet, ölmek, ölebilmeğe bağlı bir tezahürdür. Birşey de iktidar, bilgi ile olur. Bazı iktidarlar var ki, sadece bilmek değil, bir takım tatbikatlada olur.

İşte ölmek olayının ortaya çıkabilmesi için, varlığın ölebilmesi, yani ölmeyi bilmesi, ölümün nasıl vuku bulacağını bilmesi ve bu vaka ya yardım etmesi gereklidir. Ölebilmek bir sanattır. Öyle bir sanat ki, uzun bir tekamülün, oldukça ileri safhalarında meydana gelen bir bilgidir. Ölmeyi bilmek lazım. Bunun bilgisi önce ''ölüm nedir?'' den başlar. Ölüm nedir? Klasik manası içerisinde, ruh ile beden arasındaki müşterek faaliyetin, belli bir zaman ve mekan içerisinde alaka kesmesi, kesin olarak bu alakanın durması demektir.

Soru; Ruh ve beden arasındaki irtibat nasıl olmaktadır?

Cevap; Beden şüphesiz bir kukladır. İpleri yüksek BEN, ulvi BEN, kısaca ruhi BEN'in elindedir.Kuklanın hareketleri, kuklacının parmaklarına takılı olan iplerle temin edilir. Kuklacının parmakları; kolları, adaleleri, sinirleri vasıtasiyle, beyni tarafından idare edilir. Beyin, kuklacının beyni, gene onun yüksek BEN'ine bağlıdır. Yani kuklacıda yüksek BEN'in kuklasıdır. Bu bağlılık evrensel bir mekanizma içerisinde, sonsuza kadar gitmektedir.

Yüksek BEN, bir takım mekanizmaları ve bir takım seyyalevi vasatları kullanmak suretiyle, bedeni canlı hala getirir. Bu canlılık, o derece ince, o derece mükemmel ve o derece adapte olmuş vaziyettedir ki, kuklalar birbirlerini, görünüşleriyle aynen kabul ederler.

Ölüm kuklacının elindeki kukla iplerini yavaş yavaş bırakması demektir.Hayatın muayyen bir noktasından, devresinden sonra ipler gevşemeğe, eski sertliğini kaybetmeğe, hatta bir kısmi fonsiyon görmemeğe başlar. Beden yaşlandıkça, yani daha ince tertipdeki tesirlere cevap verecek terkibi, bütünlüğü kaybettikçe, iplerde gevşeme var demektir. İnsan vucudunda öyle değiliklikler, insan düşünce sisteminde öyle altüst olmalar olur ki, bunlar, tedricen meydana gelen bir kontrolsüzlüktür. Bunların hepsi tedrcen meydana gelen, gelecek olan bir ölümü hazırlamaktadır.

İnsan önce ölümün manasını, ölüm ötesi manayı, bedenli halde iken anlamaya, öğrenmeye, zihninde buna ait şekilleri, imajları yaşatmaya, kendi avrası içinde, buna ait ihtizazların hareket etmesine müsade etmelidir.

Ölümün en tabi bir tabiat olayı olması ap açıkken; insanlar üzerinde meydana getirilen ölüm korkusu, büyük iniş ve çıkışlara sebep olmaktadır. Ölüm ötesi alemde en çok teşevvüşe uğrayan varlıklar, ölümden şiddetle korkan, ölüm ötesi alemi bilmeyen, bilmeğe uğramamış insanlardır, varlıklardır. Bilhassa ölüm korkusu içerisinde kıvranıp duran kimselerin, ölüm hadisesinin meydana gelişine en fazla engel olan kimseler olduğunu söylebiliriz. Ve bu yüzden, bunların bedenlerini terk etmeleri, hem kendileri için, hemde terk meselesini deruhte eden, düzenleyen, kontrol eden varlıklar için bir mesele olmaktadır. Ve çoğu zaman bunlar, yani ölüm korkusu içerisinde bulunan varlıklar, bir türlü kendi iradeleriyle rıza beyanında bulunmadıkları için, ani ve kitlevi ölümlerle bedenlerinden ayrılmak mecburiyetinde kalırlar.

Ölmeyi bilmenin birinci usulunu anlattık.

İkinici yolu sizler için şu olmak gerekir;

Her gün yatarken, ertesi gün bedeninizde bulunmayacağınızı bilerek ve anlayarak yatınız. Şüphesiz bu usul kuvvetliler içindir. Bu ikinci usulde sadece bilgi ve kısmen inanç tarzında olan ölüm ve ölüm ötesi hayat, bu tatbikatla, kendinizde yaşatılan bir realite haline getirilmiş oluyor demektir. Bu tatbikatta insan,'' Eğer bu gece öleceksem, bunu kabul ediyorum, şüphesiz idarecilerim benden çok fazla bilirler. Bedeni tutkularım ve bedeni enerjilerim, bedeni cazibem ve direnişim, ruhi arzuma karşı gelemeyecektir. Muhakkak ki, ruhum, asıl BEN, bedeni, gayet nazikane bir şekilde kendi yerinde bırakacaktır. Böyle olmasını diliyorum ve böyle olmasını istiyorum. Ölüm ötesi realiteye inkılap ettiğim zaman, bu realiteyi, çok kısa zaman aralıklarıyla zaman zaman kavrayacağım ve bedenimde bulunmadığımı derhal anyacağım ve mesut olacağım. Çünkü bir ödevi tamamlamışım demektir.''

Görülüyor ki bu ve buna benzer bir ifadeyi, bütün samimiyetle her akşam tekrarlayabilecek bir insan, heralde azdır. Ve bu ne büyük bir terbiye sistemidir.Ve bu ne büyük bir iradedir, ruhi sukunettir ve kudrettir. Bunlar ancak denedikten, bu safhaya büyük imtihanlardan geçildikten sonra ulaşılır.

Diğer hazırlık bahisleri daha özeldir. Mesela ruh ve beden münesebetini gevşetecek her çalışma bir kolaylıktır. Hatırınıza gelebilenlerin, derecelenmek sureti ile hepsi, mesela, kolaycacık derin bir transa geçebilen bir kimse veyahut astral olarak bedeninden daha ince bir bedenle, bir vasıta ile kalabilmek, daha buna benzer bir çok durumlar, ruh ve beden münasebetinin kolaylıkla kesilmesine vesile teşkil eder.

Bütün bunlara rağmen sizlere tavsiye edeceğimiz husus, önce bilgi yoluyla ölümün manasını, ölümün zaruretini, ölümün prensibini öğrenmenizdir. Ölüm ötesi alem hakkında edinebileceğiniz kadar, en eskisinden en yenisine kadar bilgi edinmenizdir. Buna tamamen kendinizi hazır hissedersiniz, ikinci durumu tatbik ediniz. Yani her an, her gece ölecekmil gibi düşünce ve tavır içerisinde, vazife olarak yaşamak...

Hayat, bir ödev yeridir ki, orada, bütün elem ve hazlar bir seraptan ibarettir. Zaman içerisinde bulunduğunuz sistem ve alem, devamlı olarak bir aldatıcı vehçe taşırlar. Ve bu yüzdende bir cehennem hayatı yaşamanız temin edilmiş olur.

Hakiki realiteleri, ancak yüksen BEN' inizde bulursunuz.