Rüzgarların Dansı

Güzel bir gün batımında, bir deniz kenarında, yaslı bir ucurum gitmekte olan günese bugünlük son sözlerini söylüyordu derken davetsiz bir misafir cıkageldi ansızın ve sasırttı iki dostu.

Ucurum pek bir garipsedi bu misafiri cünkü kimseyi görmeyen gözlerle yürüyen bir kadındı bu.Yüreginde öyle bir ates parladı ki kadının,onu bogmakta olan hüznü telasla kactı ufka dogru günesin pesinden ve tiz bir cıglıkla atladı kadın ucurumdan.Kan aglayarak kabul etti ucurumun altında duran kayalar kadının bedenini.Ucurum kendini sucladı durum karsısında,dayanamıyordu bu görüntüye rica etti denize kadının bedenini alıp uzaga götürsün diye ve deniz dalgalara emretti:''Bedeni tez uzaklastırın burdan,eski dostumun vicdanı benim de vicdanımdır.'' dedi.

Dalgalar pek bir metaneliydiler bedeni alırlarken ve kayalara ''Üzülmeyin artık o bizimle , o arayıs icinde olan tatlı bir esinti artık''dediler ve beden acıklarda deniz tarafından bagrına basılırken hafif bir rüzgar esti adı Meltemdi.

Yalanın pis hancerini yemisti sırtından Meltem.Özlemle yanan yüregi bir ölü icin yanıyordu halbuki o kisi daha gecmemisti ölülerin arasına,uzaklarda bir adada efsunlu aklı ve yüregiyle ölü olmasa da bir ölüden cok da farkı yoktu.Karayel'in aslında gercek olmayan ölümünün haberiyle yanmıstı Meltem'in yüregi.Uzaklarda bir cadının efsunu altındaydı karayel geri dönemiyordu.

Gemisiyle yolculuk ederken yakalandıgı fırtınadan geminin mürettebatından farklı bir kader izlemis, kurtulmus bir adaya cıkmıstı Karayel fakat cadının güzelliginin pencesi altına girmekten kendini alıkoyamamıs sonrasında tam anlamıyla efsunlanmıstı.Cadı Meltemi ögrenmis ve hizmetkarlarından biri olan Kuzgun'a Karayel'in ölüm haberini iletmesini istemisti.Kuzgun Karayelin gemisinde calısan denizcilerden birinin kılıgına girip yalanı tasıdı Meltem'e sonrasında bildiginiz gibi yalanın Meltem'în omuzlarına yükledigi agır yükü ölüm sırtladı.

Cok uzun zaman gecmesi gerekti Karayel'in kendisine gelmesi icin cünkü cadı o zaman bıkmıs ve efsunu kaldırmıstı.Evine döndü Karayel ufak bir tekneyle ve ögrendi ki cennet zannettigi seyi yasarken aslında kendi cehenneminin mimarı olmustu!

Hemen yasadıgı yerdeki insanlara ölümün ne zaman meltem icin geldigini ve nerde geldigini sordu.Yıllar önce dediler, ucurumu gösterdiler.Ucuruma kostu ve sordu karayel meltem'in ölümünün nedenini.Ucurum ölümün gelisini iyi hatırlıyordu anlattı lakin nedenini bilmedigini söyledi.Karayel tam arkasını dönüp gidicekti ki ucurum kadim dostu denize ''Neden?'' diye sordu.

Deniz gayet sakin bir bicimde ''Bir kuzgunun yalanı akıttı kanını'' dedi.Bunun üzerine Karayel kahrından ucurumun üstüne yıgıldı.Ucurum korkarak ve ölmedigini umarak karayele dikkatle bakarken kuzeyden esen cok kuvvetli ve öfkeli bir rüzgar tarafından bedeni denize fırlatıldı.Deniz bedeni bagrına basarken ''iste intikamın icin sana bir sans verdim'' dedi.Karayel olaganca hısmıyla eserek cadının adasına geldi ve burda öyle gürledi ki intikam atesiyle ugursuz adadan geriye hicbir sey kalmadı.

Ve sonrasında basladı iki rüzgarın dansı,birbirlerini hissedemedikleri,göremedikleri bir dansla dönüp durdular dünya üzerinde bilinmezliklerin zamanına kadar.