Bitti! Her bitiş, yeni bir başlangıncın fragmanıydı!

GELDİN (Mİ?)

Kalbimde bıraktığın acı henüz soğumadan, morarmadan daha dokunduğun yerler, beni akan kanımla yer etmişken sere serpe, boylu boyuna...

GİT!!

Sıcağı sıcağına kalp sızılarımla, mosmor vucudumla, akan kanlarım durulmuş, kabuk bağlamışken yaralarım, gözlerimden kaçak yaşlar boşalıyorken gelirsen eğer sürgün ettiğin dudaklarım, dudaklarına kilit vurur. İsyanından kendini zincirler. Ellerim uzanır vucuduna, ojeleri soyuk, kırık, yenmiş tırnaklarım, her parseline saldırır. Eşeler her hücreni. Kayıp hazineni, saklı ruhunu bulmaya...

GEL(ME)!!

Şaha kalkmışlığımın ruhunu şah(d)etmesine izin verme. Yaklaş(ma) bana, dudaklarım dudaklarından boynuna kayabilir.Kalbinin kanat çırpışlarını sır edemeden şah damarın. Dilim boynunda erimiş. Sen ve ben biz olmaktan çıkıp, bir olmuşken. Dişlerim parçalarcasına küçük ısırıklarla boynunu. Ağzıma boşaltığın kanını yutmam. Tükürürüm yüzüne, yere, paçavralar içine. Tükürürüm dilim tadını henüz al(ma)mışken, lezzetini hazzı doruklara ulaş(ma)mışken, içimdeki vampir uyan(ma)mışken uykusundan, kanın susuzluğum ol(ma)mışken daha...

GELİRSİN...

Sonra, sütyenini çıkar acının dersin. Ben sana gerçeği anadan doğma soyunurum. Sen yalanlara giyinikken sıkı sıkıya, ben karşında çırılçıplak. Şartsız, savunmasız bir teslimiyet bu derken, sen. Bil(e)mezsin çok direndim. Uğruna ne kanlar akıttığım, ne canlar feda ettiğim yüreğim ellerine geç(me)sin diye, ben.

GİDER MİSİN?

Sanar mısın kalbim kalbindeyken bedenim senin olmuşta gitmişsin, acıtır canımı? Kalbimin sancısı beyin kıvrımlarımda karın ağrısı yapıyorken ruhuma, parçala istersen bedenimi ne çıkar. Acıtmak iste(mi)yorsan eğer bırakıpta git(me) çaldığın kalbimi, gasp ettiğin benliğimi, harcadığın dünümü, kaybettiğin geleceğimi.Sonra kıstığın kelimelerimin sesini aç. Al cümlelerimin kıçındaki üç noktaları çünkü sen giderken sonunu yazacağım. Gitti ve bitti (mi?) diye.

GİT(ME)MİŞKEN...

Ellerim, ellerini bırakır. Boynunun sıcaklığını sarmalar, katil parmaklarım. Yüreğin, avucumda sakladığım kuş gibi çırpınırken, sıkar ellerim boynunun narinliğini, bozar ritmini soluğunun sonra keser nefes alış verişlerini. Bir damla kan akar gözlerimden, gözlerin son defa gözlerimden geçerken. Kayıp gidersin avuçlarımdan.

YOKSUN...

Açılır aniden gözlerim. Karsımda kırık bir ayna. Ellerim boynumda. Dudaklarım morarmış. Öksürürken, gözlerim takılıyor boynumdaki kızarıklıklara. Ağlamaktan şişmiş gözlerime bakıyorum, aynadaki kırıkta. Anlıyorum daha sonra, beni sev(e)mediğini. içimdeki senin nefs-i müdafayi intiharını durdurmama yet(me)mişti diyorum, dirilte(me)mişti aşkımızı verdiğim hayat öpücüğü dudaklarına. Hiç gelmemişsin ki gidesin, nasıl geri dönersin adresini bil(me)diğin metruk şahısa. Diyorum ki sonra kalabalığım ben. Aşkımızı oynamış olsamda tek başıma,oynan(a)mıyor şizofreni yalnız başına.

GEL...

Bak aynadaki kırık görüntüme, sen diye boğazladığım boynumdaki tırnak izlerine. Söyleniyorum, kendi kendime ''sev(e)medim ben hiç kırılmayı'' diye. Ya sen? Mutlu musun şimdi? Değdi mi herşeyi paramparça etmesine, giderken devirdiğin cümlerinin? Oysa benimsin sanmıştım, dudaklarını dudaklarıma konuk etmişken ama sen beni baştan şah deyip mat etmişsin. Oyun bitmiş ve gitmişsin.

UNUTMA!!

Ben zekadan geriysem, sende kalpte gitmiyorsun ileriden.

emeğine sağlık ....

harikaaa çok çok beğendim her kelime her cümle sanki benden bir kesit

+ veremiyorum borcum olsun

Teşekkür ettim