Mavi Gözlü Dev

Kavganın, sevdanın ve Türkçe nin büyük şairi Nâzım Hikmet, 1941 yılında Bursa Hapishanesi ne nakledilir. Komünizm propagandası nedeniyle mahkûm olan usta şairin ünü içeride kulaktan kulağa yayılır. İbrahim Balaban ve Yusuf, mahkumların portresini yapan ustanın odasına desen çizeceği aynaları taşırlar. Nâzım ın aklı ise karısı Piraye dedir. Günlerdir ondan ne bir mektup, ne bir telgraf almıştır. Hasretin dinmeyen sızısı siyatik ağrılarından beterdir. 2. Dünya Savaşı nın vahşeti ve sefaleti tırmanırken; Müdür Tahsin Bey den hakkında verilen 28 yıl hapis cezasının onaylandığı haberini alır. Ve sonunda Piraye gelir; mahzun, hüzünlü, çaresiz. Kısacık görüşmede, gardiyanın evinde gizlice buluşma teklifine şiddetle karşı çıkar.

Nazım ın öğrencisi Raşit, üç yıl sonra özgürlüğüne kavuştuğunda Orhan Kemal adıyla 72. Koğuş hikâyesinin yazarı olur. Balaban içeride şair baba sının yanında ressamlığı ilerletir. Açlıktan ölenlerin çoğaldığı günlerde dokumacılık sayesinde karısına para yollayan şairin son umudu, dayısı Ali Fuat Paşa dır. Celile Hanım ise oğlunu kurtarmanın yollarını aramaktadır. 1945 yılında savaş biter ama hapishane müdürü, şaire hoşgörülü davrandığı gerekçesiyle koltuğunu despot bir müdüre bırakmak zorunda kalır. Kırbaçlı gardiyanlar Nâzım ın odasını basınca kıyamet kopar.

Ekim 1948 de dayı kızı Münevver ziyaretine gelir. Nâzım yeni bir sevdanın coşkusuna kapılıp iki aşk arasında bocalarken, Münevver in kocasından ayrılmayı ertelemesiyle bunalıma girer. Karaciğerinden sonra kalbi de yorulmuştur. Piraye ye yazdığı mektuplarda ona yalvarır. Karısıyla zoraki buluşmasında buzları eritmeye uğraşırken; Münevver in de hapishaneye gelmesi başka bir kâbusa sürükler şairi. 10 yıldır hapistedir, artık tükenme noktasındadır, yaşamına son vermeyi tasarlar.

Tür: Dram

Süre: 118 dakika

Yönetmen: Biket İlhan

Senaryo: Metin Belgin

Müzik: Cem İdiz

Görüntü Yönetmeni: Claudio Bolivar

Oyuncular: Yetkin Dikinciler, Dolunay Soysert, Özge Özberk, Uğur Polat, Ferit Kaya, Suna Keskin, Rıza Sönmez, Ahmet Mümtaz Taylan

Yapım: 2006, Türkiye

Dağıtımcı: Kenda Film

MAVİ GÖZLÜ DEV

O mavi gözlü bir devdi.

Minnacık bir kadın sevdi.

Kadının hayali minnacık bir evdi,

bahçesinde ebruliii

hanımeli

açan bir ev.

Bir dev gibi seviyordu dev.

Ve elleri öyle büyük işler için

hazırlanmıştı ki devin,

yapamazdı yapısını,

çalamazdı kapısını

bahçesinde ebruliiii

hanımeli

açan evin.

O mavi gözlü bir devdi.

Minnacık bir kadın sevdi.

Mini minnacıktı kadın.

Rahata acıktı kadın

yoruldu devin büyük yolunda.

Ve elveda! deyip mavi gözlü deve,

girdi zengin bir cücenin kolunda

bahçesinde ebruliiii

hanımeli

açan eve.

Şimdi anlıyor ki mavi gözlü dev,

dev gibi sevgilere mezar bile olamaz:

bahçesinde ebruliiiii

hanımeli

açan ev..

Nazım HİKMET

http://www.mavigozludev.net

merakla beklediğim bir filmdi ve yarın izlemeyi düşünyorum.Yetkin Dikiciler iyi bir oyuncu ve bir o kadar da Nazım a benziyor:) İyi bir iş çıkarmışa benziyorlar...

Senaryosundan şikayetçi olan eleştirmenler varmış filmin ama benimde uzun süredir beklediğim bir film.

"Nazım Hikmet vatan hainliğine devam ediyor hala"

filmle ilgili eleştirilerden biri de Nazım'ın ideolojik yönünün hasıraltı edilerek filme sadece iki erkeğin arasında kalan bir adam havası verilmiş olduğu yönünde. açıkçası izlemeden bir yorumda bulunamıyorum ama böyle olduğunu da sanmıyorum. bu arada Hikmet' in bu şiiri Atatürk için yazdığı söylenir.

O mavi gözlü bir devdi.

Minnacık bir kadın sevdi.

Mini minnacıktı kadın.

Rahata acıktı kadın

yoruldu devin büyük yolunda.

Ve elveda! deyip mavi gözlü deve,

girdi zengin bir cücenin kolunda

bahçesinde ebruliiii

hanımeli

açan eve.

film ideolojik olarak Nazım'ı es geçiyor ve bir dönemini daha çokta aşk üzerinden anlatıyor ama sanatsal anlamda iyi bir film. İzlenmeyi hakediyor. Bu arada, filmin adı da olan "Mavi Gözlü Dev" kendi ve aşkı için yazılmış bir şiirdir..

Filmin adı eksik olmuş.. Mavi Gözlü Dev - Cezaevindeki Yılları ve Piraye ' si olsa , daha uygun olacakmış.. Biyografi tarzında olan film sadece cezaevi yıllarından bahsetmiş.. Belki konsept böyleydi ama..Bu kısmını iyice irdeleyerek yapsa film güzel olurdu.. Ancak cezaevinde sadece insanların ona sevgisini göstermiş ve Piraye ' yle bir dönem ilişkisini , bundan sonra da kuzeni Münevver ile olan yakınlaşmasını '' yansıtmış ''.. Filmde hiç konuşma olmayan , sessiz sahneler vardı.. O sahnelere bir Memleketim şiiri , bir Vatan Haini şiiri ne güzel giderdi.. Sonuçta Nazım Hikmet RAN neden hapise girmişti?.. Ancak bu anlatılmayıp , '' onu tanıyanların anlayacağı derecede çiziktirilmiş '' gibi bir ifade ortaya çıkmış filmde.. İdeolojik yönü de es geçilmiş.. Sadece cezaevinde komünist olmasından dolayı boş yere uğradığı hakaretler , tavırlar anlatılmış..

Kısacası.. Film , şairimizin insancıllığını ortaya koymuş ancak kendisinin fikirlerine ve hayatına yön veren ideolojisine bağlılığını es geçmiş , bir nevi ''sanat için film '' amacını taşımaktadır.. İzlenmeli midir?.. Bence , RAN ' ın insan sevgisini anlamak açısından izlenebilir..