schizophrana Oluşturma zamanı: Mayıs 5, 2010 Paylaş Oluşturma zamanı: Mayıs 5, 2010 Hüzün altında yürüdük saatlerce elele, seni şimdi görsem,kendimi bir yerlerden hatırlar ama asla çıkartamam! Bir deniz kabuğu gibiydin.Kulağımı dayayıp sana,garip sesler dinlerdim.Acımasız,acımayan sesler! Yaşlanan,yaşlandığını kabul etmeyen sesler! Cesur! Haddini bilmeyen sesler! En çok göğsünden duyulurdu çocukluğun.Eli ayağı titreyen bir çocuk dolanırdı oralarda.Annesi tarafından terkedilmiş,babası tarafından tacize uğramış pırıltılı bir oğlan.Göğsünden.Memelerinden dışarı haykırırdı.Duyardım.Utangaçtı.Sevişmeyi beceremezdi.Orgazm olurken yüzü kızarırdı. Bir deniz kabuğu gibiydin. Yaşadığın okyanus seni reddetmiş,kıyıya fırlatmıştı.Bir tek sesini geri almamıştı senden! Kalbinin bir deniz kabuğu olduğunu sen bile anlamamıştın. O büyülü, o coşkulu yüreği sökememişti senden.Bu sırrı bir ben biliyordum.Yatıyordum gövdene ve bana seslenen o oğlanın çığlıklarına kulak kabartıyordum.HANGİMİZ OKYANUSA KIZGINDIK ŞİMDİ HATIRLAMIYORUM! Bana küçük deniz fenerinden söz ediyordun.Annenin yolculuğa çıktığı gemiyi bekliyordun.Kendini bir deniz feneri sanan bir deniz kabuğu gibi.. Balıklarla geçmişti gençliğin.Çeşit çeşit balık.Öyle, isimsiz,şekilsiz,basit balıklarla.Hani şu büyüklerince daima yutulan balıklarla. O şişko babanın bir balina olduğunu iddia ediyordun.Su püskürten,arada bir yukarı çıkıp insanlara hava atan bir balina.İnanamıyordum.Senin baban en iyi ihtimal,bir deniz hıyarı olabilirdi. On altı yaşlarındayken bir deniz kızına aşık olmuştun.Kız büyüdüğünde lakerda gibi yaşamak istiyordu.Sen karşı çıkıyordun.Hayır diyordun seni benden başkası yiyemez! Oysa o güzel denizkızı dediğinde kararlıydı.Hayatını bir deniz kabuğuyla geçiremezdi.Büyüdü ve lakerda oldu. Bunu hatırladıkça ağlardın;kalbinden gelen o uğultuyu dinlemek,bunu yağmura eklemek,şarkılara eklemek,hayatın gürültüsüne eklemek beni kahrederdi.Kırılmandan korkardım.Çatlamandan erimenden.Zamana direnememenden.DENİZE KAVUŞMAYI ARZULAMANDAN,SENİ KAYBETMEKTEN KORKARDIM!. Bir daha göğsüne yatamadım.İçindeki su gitgide çekildi;tarihe karıştı.Gözlerinde kara görünmez oldu.Kurudun.Bir taş parçasına yapışıp fosilleşmeye başlayan değerli,nadide bir taş parçası gibi,aşkıma yerleşip kurudun. Şimdi nerelerdesin,neler yapıyorsun?! Ailenden haber alabiliyor musun,HALA ÖZLÜYOR MUSUN OKYANUSU?! Kim bilir bir koleksiyoncunun arşivindesindir belki de.. Her masal biter,her masaldan bir ders çıkarılır.Ben de bir ders çıkarttım senden: Artık farkındaydım! Farkındaydım! OKYNUSTAN GELEN VE OKYANUSU UNUTAMAYAN HİCBİR SEY, SEVGİLİ OLAMAZ İNSANA!.. Küçük İskender Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Önerilen Mesajlar
Sohbete katıl
Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.