Birth Control

Yazıya başlamadan önce Birth Control’ün Alman Progressive Rock’ına getirtiği Hard Rock bakış açısına değinmek istiyorum. Deep Purple’ın 1970 Almanya konserinde alt grup olarak sahne aldıktan sonra profesyonel olarak ilk plak anlaşmasını imzalayan Birth Control 1968 senesinde kuruldu. Çekirdek kadro Org’da Reinhold Sobotta, bas gitar’da Bernd Koschmidder, saksafon ve vokal’de Rolf Gurra ve davul’da Egon Balder’den oluşuyordu. İlk dönemlerinde ağırlıklı olarak Brian Auger, Graham Bond tarzı Jazz Rock çalan grup, bu tarzda ilk 45 plağını 1969 senesinde çıkardı.

Bu çalışma sonrası gruptan Koschmidder ve Sobotta dışında herkes ayrıldı. Gruba yeni katılan gitarist Bruno Frenzel ve vokalist davulcu Bernd Noske ile Birth Control rotayı Hard Rock kökenli bir progressive anlayışa doğru kaydırdı. Bu kadro ile grubun ismini taşıyan ilk albüm piyasaya çıktı. Bu albümde halen Jazz Rock tınıları olsada, grubun sound’u sertleşmeye başlamıştı. Albümde yer alan Jazz ağırliklı parçalar Reinhold Sobota, Hard Rock parçalar ise yeni eleman Bernd Noske tarafından bestelenmişti. Albümde ayrıca The Doors’un “Light My Fire”ının da bir cover’ı yer almaktaydı.

Bir sonraki albüm 1971 tarihinde “Operation” ismi ile piyasaya çıktı. Bu albümde müzikleri iyice olgunlaşan grup, Deep Purple (ilk dönemler) ve Spooky Tooth tarzı grupların da izinden gitmekteydi. Albümün hit parçası açılışta yer alan “Stop Little Lady” olmuştur. Albümde yer alan tüm parçalar gitarist Bruno Frenzel tarafından bestelenmişti. 1972 senesinde ilk iki albümde yer alan parçaların farklı versiyonları ve single’ların B yüzlerinden oluşan “Believe In Pill” isimli bir albümü yayınladılar. Daha önce single’lar da yer alan parçalar ise gerçekten müthiş : 1970 tarihli “Hope”, 1972 tarihli “What’s Your Name” ve 1972 tarihli, albüme ismini veren “Believe In Pill” gerçekten sağlam parçalar…

Bu arada grubun kurucu elamanlarından Reinhold Sobotta gruptan ayrıldığını açıkladı. Liderlik konusunda Koschmidder ve Noske ile sorun yaşayan Sobotta’nın ayrılması grupta şok etkisi yaratmıştı, zira Sobotta’nın orgu Birth Control’ün en önemli müzikal olgusuydu. Noske, Frenzel, Koschmidder ve Sobotta, hepsi liderliğe oynayan elemanlardı. Bu gerilime dayanamayıp ilk pes eden ise Sobotta oldu. Grup elamanları hemen yeni bir klavyeci ile anlaştılar, ve gruba Wolfgang Neuser katıldı. 1973 senesinde grubun diskografisinde en tepelerde yer alacak olan “Hoodoo Man”piyasaya çıktı. Bu albümde öne çıkan isim ise Alman rock tarihinin en önemli vokalistlerinden biri olan grubun davulcusu Bern Noske olmuştu. Ayrıca bu albümde davul tekniğinide fazlasıyla geliştirdiğini görüyoruz. Sadece 6 parçanın yer aldığı albümde her nasılsa farklı kutuplarda olan grup elemanları bestelere ortak imza atmışlardı. Bu albüm aynı zamanda grubun Almanya sınırlarına da çıkmasına neden oldu.

Birth Control büyük bir Almanya turnesinin hazırlıklarını sürdürüken grubun orijinal kadrosunda yer alan son eleman olan bascı Bernd Koschmidder’de ayrıldığını açıkladı. Koschmidder’in yerine ise yine Hard Rock ağırlıklı bir müzisyen olan Peter Föller gruba dahil oldu. Fakat grupta kopmalar bununla da sınırlı kalmadı. Hoodoo Man albümünde çok sağlam bir performans gösteren klavyeci Wolfgang Neuser’de, grubun liderliğini tamamen ele geçirmiş olan Bernd Noske’nin baskıları sonucu gruptan ayrıldı. Yerine apar topar Noske’nin önceden tanıdığı Zeus B. Held geldi. Bu arada ikinci gitarist olarak Dirk Steffens Birth Control’a katıldı. Noske, Frenzel, Steffens, Held ve Föller’den oluşan kadro ile “Rebirth” 1973’de piyasaya çıktı.

Çift gitar ile birlikte Birth Control’ün bu albümde ki soundu iyice sertleşti, ve artık grup saf hard rock çalmaya başladı. Avarupa turnesi öncesi Dirk Steffens kendi hard rock trio’sunu kurmak üzere gruptan ayrıldı. Diğer elenamların çıktığı Avrupa turnesi kayıtları 1974 senesinde 2 plaklık bir live album olarak çıktı. 1975 senesinde Birth Control keskin bir U dönüşü yaparak, Progressive bir albüme imza attı. “Plastic People”da gruba, Progressive/Folk rock grubu Hölderlin’den Jochen Von Grumbkow (Çello), Christoph Noppeneney (Viola) ve Friedemann Leinert (Flüt) eşlik etmişti. Bu albüm Hard Rock’a ısınan hayranları dahi tatmin eden bir çalışma oldu, ve “Hoodoo Man” ile grubun en önemli albümü olarak kayıtlara geçti. Bu başarının verdiği güven ile Birth Control bir sonraki albümlerinde daha da deneysel çalışmalara imza attı.

Rock müziğin zor günler geçirdiği 1976 senesinde grup Jazz ve Klasik müzik tınılarının bolca kullanıldığı, fakat yine hard rock temelli “Backdoor Possibilities”i piyasaya çıkardı. Grup için sürtüşmeler de tamamen yok olmuş, ve Bernd Noske kesin olarak liderlik koltuğuna oturmuştu. 1977 senesinde grup oldukça sert bir hard rock albüm olan “Increase” ile dinleyenlerin karşısına çıktı. Maalesf bu çalışma hiç de iyi eleştiriler almadı. Bir önceki iki albümde jazz/progressive/klasik müzik gibi farlı seslerden beslenen grup, özensizce hazırlanmış ve sadece piyasa şartlarına uyum sağlamak adına yapılmış gibi duran bir albüm yapmıştı.

Bu arada bascı Peter Föller geçirdiği bir trafik kazası sonucu sol kolunu kaybedince gruba Horst Stachelhaus dahil oldu. Fakat Noske, Föller’in bestecilik yönü ile gruba destek olmasını istedi, ve Föller plaklar da besteci olarak yer aldı. Bu arada vokalleri daha serbest yapabilmek adına Noske bagetlerini Manfred von Bohr’a teslim etti. 1978 tarihli yine hard rock “Titanic” sonrası bir dizi konser veren grup bu konser kayıtlarını “Live 1979” da topladı. 1980 tarihli “Count of Dracula” ve 1981 tarihli “Deal Done At Night” albümlerinde dönemin Heavy Meta etkilerinden pay alan Birth Control, 1983 tarihli tam bir hayal kırıklığı olan “Bang” sonrası dağıldı.

Alıntıdır