Rant...

Rant uğruna çıkan bir silahlı çatışmanın ortasında sevmiştim seni, laf arasında sevişirdik, laf aralıklarını uzun tuttuğum yegane tekil kişisiydin hayatımın, bilirsin kalabalıklar arasında suskunumdur oldum olası.

Çoğul şahıslarımdın, çoğu zaman çocuksu;

Karanlıklarımdın, kanla karışık;

Adsızımdın, adı olan adilikler arasında;

Ha bir de söylemiş miydim? Laf arasında sevişirdik seninle. Belki bu yüzden, uzun uzun susar, birbirimize bakardık.

Bakışlarınla severdin beni,

Bakışlarını severdim,

Seni bakışlarımla severdim

ve sevinirdik birbirimize bakarken

bütün traji-komik afişlerin afişe edildiği düşük tirajlı

-ihtimal ki birilerince mimlenmiş-

muzır neşriyatlarda.

Ama korkma! Asayiş henüz berkemal....

Durup dururken fişlenirdik, estettik, tutarsız bir esneklikle birbirine yaslanan bedenlerin devinimsellikten uzak.... her neyse, gözlerini gözlerimden ayırma hiç yeter.... Ay’ı yakalamak ve ellerimin arasında eritmek, daha sonra bir daha, bir daha... Ama söylemeden edemeyeceğim; tiksindiriyor işte bizi onlar...

Dişe dokunurluk ölçütümün “hatırı sayılır” mertebesiydin, birlikteyken komalık zamanların yoğun bakımı olmakla suçlanırdık, asılırdık, arka sokaklarda suikastlere kurban giderdik. Ben elindeki pimdim, sense benim bombam.Kah gülüşün, kah bakışlarım;

Ha patladı, ha patlayacak....

Aşk aramızdaki servis yolunda açmış, ezileceğini bilmeden ezilişini sezen çiçekti, ilkeldi, ilkesel değil! Tutkuydu;

Hiç bir zaman tutukluk yapmayan bir tevkif emriydi;

Halihazırda yürürlükte olan.

Okul servisinden rant elde etmek isteyen iki grubun arasında vuku bulan bir silahlı çatışmada sevmiştim ben seni. Sahi, söylemiş miydim?

Ama onlar....Onların ahlakı pekiyi, onlarca asayiş berkemal...

Güzelmiş... Gece gece anlam kattı teşekkürler eline sağlık

güzel yorumun için esas ben teşekkür ederim