Albüm Kritikleri

süper paylaşımlar umarım devam eder

sağol canım grupları araştırıp kendimce yazıyorum devam ederim maksat herkesinde böyle değişik grupları keşfetmesi okuyanlar olur umarım müzik aşkı oldukça aşkımız hiç bitmesin okuduğunuz içinde ayrı teşekkür ederim tabi

Daemon Foetal Harvest / Where It Dwells (2011)

Daemon Foetal Harvest 2006 yılında Old school death metal sahnesinde yerini aldı. Yeni albümleri çıktı ve bu albümle yakında tura çıkmaya hazırlanan grubun muhteşem albümünü dinledim ve kendi çapımda tahliller yaptım.

İntro

İntroda yarattıkları karanlık hava belphegoru hatırlatıyo

I butchered them all

Blast beat le başlayan parça başında çok hoş durmamış ancak İntro ile beraber düşünüldüğünde aynı karanlık etkiyi insanda uyandırıyor . Daha çok bateride kullanılan teknik ve ritm değişikleri dikkat çekiyor ani geçişlerle yapılan twin ve blast beat ler arası atlayış ilginç bi hava katmış şarkıya

Gitarda kullanılan teknik ise Bass ve tiz seslerin ardı ardına kullanılışı ve melodide mısır ezgisinin kullanılması şarkıya gayet uymuş .

Riddled

Aksak giden twinler ve hızlı twinlerle gelen ritimler her zamanki gibi favorim girişteki gitarlarda kullanılan akorlarsa baterinin gidişine göre çok basit kalmış

Ancak ardından girdikleri riffler ve tek gitar giderken baterinin kick atakları şarkının girişinin bu kısım olduğu hissi uyandırıyo.Daha sonra giden riffler ise ustalıkla yazılmış ancak şarkının 2. dakikadan sonraki hali 2:30 a kadar girişin yapıldığı tek gitar kısmındaki performansı vermezken 2:30 da geri gelen aksak ritimler hem gitar hemde bater adına baterinin arada chinayı kullanış biçimleri adına düşünmek gerekirse ve baterinin aniden hızlanan twinleri ile şarkı saygımı kazanmayı başardı , soloda kullandığı ani pinch girişinden etkilendim...

Hogited and Headless

Yİne hızlı giriş yapılan bi şarkı şarkının ilk girişinden bu yana hızlı söylenen sözler ritmleri ani girişi inişleri çıkışı gereği grindcore tarzına benziyo .Gindcore dan farklı olan tek kısmı vocal tarzı seçimi

Solosu da çok elektronik pedal kullanımı biraz abartıya kaçmış.

Twinlerin hızını ve yine blast beat ve twin ritmi arasındaki geçişi takdir etmeden geçemicem.

Death Before I Started

Aman tanrım baterinin attığı mükemmel atakla yaptığı giriş insanı direk havaya sokuyo

Atılan power akorlarda biraz abartıya kaçılmış olsada yerinde es'ler kullanılması ile kulağa hoş gelen bi melodi yazılmış bateri bu defa sadece düz ritimler atmış ancak ritmler arası geçişte

2:45 te yaptığı çok net atak tam yerinde kullanılmış Bateri ve gitar ritmleri gayet uyumlu

Ancak solo öncesi kısımda kullanılan Ritmin hoşluğu ve şarkının solosunda kullanılan kesik sweepler kulağı okşuyor nerdeyse .

Dismembered,Buried,Forgotten

Bateri ile gitarın kesik kesik attığı ritimlerde bateri gayet hoş duyulsada çok aşırıya kaçmışlar bence Ancak 37. saniyede giriş yaptıktan sonra gayet akıllıca kullanılan bi gitar var parçada

Gitarda kullanılan teknikteki riffler powerlar ve şarkının ilerleyen kısımlarında alttan melodiyi tamamlayan alttan gelen hafif 2. gitar sesi şarkıya dikkat etmek gerektiğini balirtiyor

Ancak atılan riflerdeki kesik yapılan geçişler (alttan gelen 2. gitar hariç) kulak tırmalayan cinsten ancak 2. gitarın girişinden sonra akıllıca kullanılan ve yazılan

akorlar mükemmellik derecesinde neredeyse.

Buckled Body Abortion

Yine güzel bir bateri atağıyla girilen şarkıda başta kullanılan teknik kulağıma tapping gibi geldi ve çok güzel yazılmış girişten sonra ise belirli aralıklarla sakinleşen bateri ritmi insanın nefes almasına

fırsat sağlıyo 2:10 da attığı scream insanın içini parçalıo acı çekio hissi uyandırıo daha sonra gayet yumuşak hızlı ve hoş bi twin in üstüne yazılan gitar

akorları kulağa gayet hoş geliyo Şarkının bitmesine yakın baterinin attığı twinle gitardaki taramanın uyumu mükemmel bi son olmuş.

İnnocence Abortion

Her zamanki gibi mükemmel bi atakla yapmış girişi ancak burda keskin eslerle attıkları intro ritmi insanın içindeki karanlık tarafı günyüzüne çıkarıcak cinsten brutal den scream vokale geçişde vocal ustalığını göstermiş

Ancak bu defa ritimler arasında atılan atak çok kısa kalmış kanımca gitarlar melodik ve teknik açıdan gayet güzel yazılmış

ancak baterinin bu defa gitara uyumla ilgili bi problemi olmuş gibi aynı ritmi atmak için attığı ritmi fazla bozmuş ancak solodaki tapping ve devamı gayet kulağa

hoş geliyo ve gitarlar baştaki gibi doğru pinch zamanlaması seçimi ile gayet profesyonelce şarkıyı sonlandırmışlar

I'm Always Watching You

Çok kesin ve direk bi giriş yapmışlar şarkıya Ve aynı şekilde bateri blast beat leriyle gitarların power kısımlarını çok gölgede bırakmış ancak tiz telleri kullanarak

bu durumu gayet güzel kurtarmışlar Tabiki vocalin ustaca kullandığı oktav iniş çıkışlarınında şarkıda çok büyük emeği katkısı olmuş

solo kısmında gitarist yine profesyonelliğini kullanarak şarkının numarasını arttırdı gözümde

Where İt dwells

Çok temiz bi şekilde atılmış twin in mükemmel bi gitar ritmiyle buluşmasıyla başlayan şarkı vocalinde bu mükemmel şarkıya katılmasıyla devam edio ve introdan beklediğim o karanlık havayı en son şarkıda buluyorum

arkadan gele 2. gitarda atılan tapping ise sübliminal bi mesaj gibi insanın içine işliyo bu albümdeki favorim bu şarkı sanırım çok zekice kullanılmış notalar

birbiri ardına yazılmış aynı bu sadece gitar için değil bateri ve vocal içinde geçerli gitara uyumu trampetle sağladığı uyum özellikle çok güzel olmuş solosuna ise diyecek yok

solodan sonraki riffler yine iç açıcı cinsten kesinlikle gitar vocal ve bateri konusunda mükemmel bi uyum yakalanmış ve ustaca bestelenmiş karanlık bi hava var bu şarkıda

evet bu albümdeki favorim kesinlikle bu şarkı solosundaki yarım sweeplerin tatlılığıda ayrıca eklemek istediğim bi ayrıntı.

Uzun lafın kısası alın bu albümü bi şekilde edinin dinleyin hayatınızın grubu olmaya aday

9/10

Nihilistikrypt - Psykhosis (2011)

http://4.bp.blogspot.com/-wzPzMY1QRPY/TuMNXrP0dNI/AAAAAAAACWM/AaXwYZ7KxzA/s320/Nihilistikrypt+-+Psykhosis.jpg

2004 yılından bu yana death metal sahnesinde aktif olarak yer alan Nihilistikrypt , son albümleriyle sizide mest etmiştir kesin . Gelelim albümdeki akli dengesi yerinde olmayan 4’lüye , bizide kendilerine benzettiler baya .

The Rapist

Vahşet dolu bi başlangıç her zaman metal parçalar için güzel bi tema olmuştur gitardaki teknik detaylar ise power riff arasına sıkıştırılmış pinch ler ile kendini göserior taramalar ise insanın içini gıcıklayan cinsten özellikle bateri ritminin yavaşladığı yerlerdeki tarama ile devam edem ritmler ayrı bi haz verio insana ayrıca 2. dakikadan itibaren atılan ritimdeki pinch süslemeleri ayrı bi güzel görünürken arkasından gelen ritmdeki esler mükemmele yakın düzeyde profesyonel

ve teknik.

Extraterrestrial Consumption

Vokalle gitar uyumu sürekli mükemmel gitmekle birlikte baterinin hızlı ve soft teknikleri insanları fark ettirmeden etkilemeyi başarıyor gitardaki ritm arasına sıkıştırılan pinchler yine mükemmel duyuluyo ayrıca 1:55 ten sonra gelen aksak ritm insanı eksik kalmışlık dıygusuna bırakırken şarkının güzelliğini düşünmeden edemiyorum.

Rotting from Within

Yavaş ritimle ve güzel atak ve zil darbeleriyle başlayan parçaları her zaman severim bu şarkıda bunun bi örneği kararlı ilerleyen vokal ve aksamadan giden ritmse insanı gaza getiriyor tondaki sertlik ise kavgacı duygularını kabartıyor ardından gelen yavaş bateri ritmi eşliğindeki riffler bu duyguyu dahada güçlendirio zil darbeleriyle beklenmedik anlarda denk gelen esler ardından aksak giden bateri çok hoş duyuluyor.

Perpetum Cruoris

Yine direk girilmiz bir şarkı ancak trampetin profesyonlece kullanılması ve orjinal ritme geçmeden önce gitarla birlikte giden aksak twin hemen ardından gelen bass gitar solosu ve vocalin gırtlağını parçalarcasına aşkla yaptığı vocal karşısında saygıyla eğiliorum gitarlarındaki aksaklık ise bize mark mortonun (lamb of god ) gitarlarını hatırlatıyor.

Hydrogenic Mutants

Yine aksak twin ve ardından gelen blast beat ler mükemmel duyulan bi gitar taraması ve sonundaki pinch ile bende bişeyleri kırıp yıkma isteği oluşturuyo aksak ritm gitarın arasına serpilmiş pinchler ve aksak giden davulla vocalin uyumu mükemmel' dakikada gelen mükemmel ritm gitar ve bateri kick uyumu grubun bu işin hakkını gerçekten verdiğini gösteriyor.

Sane İnsanity

Direk blastla girilen şarkıları sevmiorum ancak gitarı tarama şekli belki başlangıcı kurtarabilir ayrıca iki gitarın ayrı ritmler attığı yerler gerçekten özellikle kulaklıkla dinlerken insanda karmaşaya sebep olabiliyo 1:20 den sonra giren yavaş ritimli twin atılırkense kalp atışlarım ritmi takip edio nerdeyse ve önceki şarkılardaki gibi burdada gayet profesyonelce pinch kullanımı dikkatimizi çekiyor.

Mental Brakedown

Bu direk blastla girişi ancak vocal kurtarabilir o da ne kadar kurtarırsa direk girişlerde şarkının duygusunu alamadığınız için bi eksiklikle başlıosunuz şarkıya önce işlenmek istenen konuya uygun duygusal altyapı oluşturulmalı bence şarkıda ancak headbang için 1 numara olan gitar ritmine uyumlu aksak twin bu şarkınında imdadına yetişti 2:20 bateriste saygılarımı iletiyorum ve ritm duygusuna hayranlıkla ağzım açık dinliorum şarkıyı.

Amateur Surgeon

En azından direk blast beatle girilmemiş ancak başlangıç için fazla hızlı bi atakla başlıyor şarkı ritmlerdeki bilek kullanılışına ancak saygı duymak düşer bana gitarist e diyebilicek bişey bulamıorum hem güzel hemde teknik melodiler arada atılan atak tam uymuş şarkının gidişatına 1:42 den itibaren aksak twinle yine gönlümü çalıor 2:01 deki es ve daha sonra devam eden ritmiyle ise göz bebeklerim patlama noktasına geliyor.3:53 teki narin zil dokunuşu ile mükemmel bi son yaşatıyor.

Fleshmaker

Yine kavga isteği uyandıran bi şarkı içimde tamamen batı ezgisiyle yazılmış bass ve tiz tonlar arası geçişin gayet hoş olarak kullanıldığı bir melodi

Aradaki es ten sonra duraklamanın hakkını veren bi hızla girior bateri ve gitar şarkıya yeniden .

C.O.D Autopsy

Doğruyu sölemek gerekirse büyük beklentiyle başladım şarkıyı dinlemeye ve gidişatı teknik detayları pinchlerin kullanımı çoğunlukta ve tiz taramalar çok net .Başta basılan akor seçimleri şarkının patlama olasılığıyla ilgili bilgi veriyo zaten arada yine gitarla beraber bateri ritmi atıldığındaysa yine enerji en üst düzeye çıkıo bünyemde ardından gelen ritmin sonuna yerleştirilen pinch ise bize belli etmeden hoş bi duygu tattırıyor.

Mutlaka dinlemeniz sindirmeniz gereken bir yapıt.

10/10

yeni download edilecek albümler teşekkürler tanıtımlar için paylaşım için devamlılık dilerim

aynen forumdaşım hepsini dinleyin fırsat buldukça paylaşmaya devam baya güzel albümler çıkıyor buara piyasa çoştu

nezamandır yazamıyorum Nile son albümü üzerinde birkaç birşey karaladım umarım bitince eklerim sizleri albümsüz bıraktım peh bana

Senin boşluğunu ben doldurayım. Önceden yapmış olduğum birkaç kritiği atayım. Okumak isteyen olursa tabi

Moribund Oblivion – K.i. N. (Killer is Nowhere)

http://www.metaltr.net/images/reviews/mob-kin_.jpg

“Türk Black Metal’ini destekleyen herkese…” Albümün iç kapak tasarımında yer alan güzel bir sözle başlamak istedim kritiğe. Moribund Oblivion, yayınladıkları dördüncü stüdyo çalışması K.İ. N. (Killer is Nowhere) ile yaklaşık bir buçuk senelik ardan sonra 1 Aralık itibariyle tekrar dinleyici karşısında. Albüm hakkındaki genel görüşüme geçmeden önce albüm detaylarıyla ilgili biraz bilgi vermek istiyorum. Albüm biri intro biri outro olmak üzere toplam 11 parçadan oluşuyor. Intro haricinde tüm albümün müzikleri ve sözleri grubun beyni Bahadır Uludağlar tarafından yazılmış. Ayrıca albümde yer alan tüm elektro gitar ve klavye performansları (yine intro hariç) Bahadır Uludağlar’ın parmaklarında şekillenmiş. Intro içeriği ise grubun klavyecisi Can Ağrıboz tarafından düzenlenmiş. Albümün tüm bass performansları ise Onur Burgaz tarafından icra edilmiş. 2008 yılında Ankarada bulunan Midasın Kulaklığı stüdyolarında yapılan kayıtların Mix ve Mastering çalışmaları ise Erkan Tatoğlu tarafından yürütülmüş. Block Action Music tarafından kayıtları, New Music Distribution tarafından tanıtımı ve dağıtımı yapılan albümün prodüktörlüğünü önceki albümlerde olduğu gibi yine Bahadır Uludağlar yapmakta.

Albümün içeriğine geçmeden önce grup kadrosunu bilmeyenler için;

Bahadır Uludağlar: Vokal & Gitar

Savaş Sungur: Gitar

Onur Burgaz: Bass Gitar

Can Ağrıboz: Klavye

Emre Kutucularoğlu: Davullar

Albümün parça listesi ise;

1) Intro

2) God Send

3) You Are Not Contented

4) Come Back

5) Your Life is Done

6) Blind Guide

7) Never Forgot

8) I Will Bury

9) Did Your Soul Tell Lies to You?

10) Geriye Dön

11) Outro

Albümün kapak tasarımından başlayarak içeriğini de şöyle bir elden geçirelim. Belirtmeden geçemeyeceğim. Albüm kapak tasarımı yine Bahadır Uludağlar’a ait. (Maşallah) İç kapak tasarımında yer alan fotoğraflar ise Görkem Güngör’ün objektifinden dökülmüş. İç kapak on sayfadan oluşuyor. Şarkı sözlerinin ve grup elemanlarının fotoğraflarının yer aldığı sade çok fazla caf caflı olmayan bir tasarım seçilmiş. Görsellik olarak gayet hoş. Parçalara geçecek olursak;

Albümün genel yapısına göre değerlendirecek olursak Intro bana çokta çarpıcı gelmedi. Vasat kaldığını söylemeden geçemeyeceğim. 1.19 zamanlı intro bir çok grubun kullandığı standart klavye girişten pekte farklı bir konumda değil.

“God Send” sözler olarak ölümle yaşam arasında yaşanan gidiş gelişleri içeriyor. Müzikal yapısına değinirsek, albüme giriş için son derece uygun bir parça. Bahadır Uludağlar parça başlarında scream ve brutal vokali geçişli olarak kullanmış ve buda parçanın ilgi çekiciliğini daha da arttıran bir unsur olmuş. Ancak parçanın bana göre en can alıcı kısmı başlardaki sürekli ritmin ani yavaşlaması ve dipten gelen “You may be saved” haykırışlarının ardından sanki bir rüyadan uyanırmışçasına parçaya geri dönmeniz. Parçanın bundan sonrası içten dinleyen birine acı verebilecek düzeyde. Son bir dakika da akustik gitar ritmi pek yerine oturmamış olsa da yinede dinleyiciye farklı bir içerik sunuyor.

“You Are Not Contented” girişte yer alan kısa çığlığın ardından sürekliliği olan ritimler ile ilk kıta sözlerin sonuna kadar devam eden sert bir kıvama sahip. Ancak bu parçanın albümdeki favorilerimden biri olmasını sağlayan asıl unsur, insanı kendinden geçirip bir şekilde eşlik etmeye zorlayan nakarat öncesi başlayıp o andan sonra parçanın geneline ve dinleyiciye hâkim olan dehşet ritimler.

“Come Back” ise albümdeki asıl favorim. Bu parçayı mutlaka ve mutlaka dinleyin derim. Akustik ritimleriyle başlayan parça asıl tonların girmesiyle depresif bir hava veriyor ortama. Kısa süre sonra parça her ne kadar hızlansa da ritimlerdeki o depresif hava sonuna kadar sizi esiri edebilecek tonlara sahip. Parçanın Türkçe versiyonu “Geri Dön”ü dinlediğinizde parçanın sözel içeriğini daha iyi kavrayıp ne demek istediğimi daha net anlayabilirsiniz. Parçanın sonlarına doğru başta bahsettiğin sade melankolik hava clean vokalinde olaya dahil olmasıyla doruk noktasına ulaşıyor. Son nokta budur artık…

“Come Back” ile yaşadığımız ufak çaplı bunalım havadan sonra “Your Life is Done” ile Black Metal’in sert ve sürekli melodilerine tekrar dönüş yapıyoruz derken parçanın ortalarında giren ve uzun bir süre devam eden clean vokal ve akustik yapı tüm hareketimizi bozuyor. Açıkçası bu parçanın baştan aşa ilk giriş tonlarıyla devam etmesini daha çok isterdim. Parçanın son bölümünde Viking/Black gruplarının çalışmalarını andıran bir koro vokal söz konusu. Ayrı bir hava katmış parçaya ancak dediğim gibi ben parçanın sertliğinin bozulmaması taraftarıyım.

“Blind Guide” Onur Burgaz’ın güzel Bass ritmiyle başlayan ancak diğer parçalara göre biraz daha extreme bir havada gidişat gösteren, albümün 6. parçası. Yalnız dikkat ettiğim bir nokta bu parçada Bahadır Uludağlar’ın vokal yapısı biraz daha değişik ve daha etkileyici gibi. Ayrıca parça genelinde diğer parçalarda olduğu gibi uzun soluklu ritimlerden çok daha kısa süreli solo gitar tonları dikkat çeken bir diğer etken.

“Never Forgot”, CNN mi yoksa BBC mi alındığını ayırt edemediğim kısa bir haber sunumundan sonra sert tonajda bir giriş ile parça her ne kadar iyi başlasa da sonlara doğru giren clean vokal parça için çok yetersiz kalmış açıkçası. Hem ses olarak yetişmemiş hem de çok fazla kaçmış. Albümde yegane eleştiri alacak parça bence Never Forgot. Neyse ki albümdeki en kısa parça…

“I Will Bury” müzikal açıdan klasik Black Metal ruhuna en uygun parça. Sade, sürekli ve sert ritimlere nadiren sakinleşen anlarda akustik bir hava eşlik ediyor. Ancak bu durumlar çok kısa süreli. Buda parçanın genel sert yapısını bozmamış ve çok iyi oturmuş.

“Did Your Soul Tell Lies to You?” ise “I Will Bury”i tamamlar nitelikte baştan sona durmaksızın sert bir gidişata sahip, taş gibi bir çalışma olmuş. Bu iki parça üzerine çok fazla yorum yapmak istemiyorum aslında daha önceki parça yapıları hakkında Moribund Oblivion’u eleştirenler için bir cevap niteliğinde olacağı inancındayım bu iki parçanın. Biraz sürpriz katalım olayın içine

Geriye dön az öncede bahsettiğimiz gibi “Come Back” parçasının Türkçe versiyonu. “Come Back” için yaptığım tüm yorumlar bu parça içinde geçerli. Son olarak Türkçe sözlü Black Metal parçalarının gelmesi temennimi iletmek istiyorum bu parçayla ilgili yorumumda.

…ve geldik sona. Outro karanlık bir yolda arkanızdan birinin gelip gelmediği hakkında kaygılarınız varsa dinlememeniz gereken bir çalışma. Introya göre klavye çok daha iyi kullanışmış ve daha fazla duygu hissettiriyor insana. İç gıcıklayıcı bir yapısı var…

Son olarak albümün geneli hakkında ufak bir yorum eklemek gerekirse, clean vokalin geçmişe göre daha yoğun kullanılmasından ve bazı parçalardaki aşırı duraklamadan şikayetçiyim. Bunun haricinde albümün gidişatı çok iyi. K.İ.N. gerek yapılan tanıtım çalışmalarıyla gerekse de grubun başarılı performansıyla dünya çapında olumlu eleştiriler alan bir çalışma oldu. Ancak ülkemizde halen Moribund Oblivion’a karşı bazı tepkiler mevcut. “Black Metal’in özünü yansıtmıyor” yada “Destekçi olmuyorlar” gibi eleştiriler artık belle bir noktada durmalı. Dünya çapında ülkemizin adını duyurmak için mücadele veren diğer gruplarımız gibi artık Moribund Oblivion’a da gerekli saygının gösterilmesi dileğiyle…

---------

Marduk - Rom 5:12

http://www.metaltr.net/images/reviews/Rom5.12.jpg

Ocak ayında haberini aldığımdan beri rüyalarıma giren ve hatta kabuslarım olan "Rom 5:12" en sonunda elime geçti sayın seyirciler... Beklemekten usanmadığım ve beklediğime fazlasıyla değen bir albüm olan "Rom 5:12" ile en kötü haber ise albümün kayıtlarından sonra albümü dinlediğim şu son 4 5 saatte bol bol küfür ettiğim insan hayvanı davulcu Emil Dragutinovic gruptan ayrılmış olması... Ama yerine gelen isminde gaet sağlam olduğu duyumları bir çok sitede çalkalanmakta Lars Broddesson

şimdi işin özüne dönecek olursak önce bi kaç hatırlatmayla başlayalım.

Grubun kayıttaki kadrosu ;

Morgan Steinmeyer Håkansson - Gitar

Mortuus Arioch - Vokal

Magnus Devo Andersson - Bass

Emil Dragutinovic - Davul

ve "Rom 5:12" albümünün parça listesi ;

1.The Levelling Dust

2.Cold Mouth Prayer

3.Imago Mortis

4.Through The Belly Of Damnation

5.1651

6.Limbs Of Worship

7.Accuser/Opposer

8.Vanity Of Vanities

9.Womb Of Perishableness

10.Voices From Avignon

şeklinde...

"Cold Mouth Prayer" güzel bir girişten sonra Emil'in ne kadar hayvan olduğunu gösterdiği bir nevi şov parçası kıvamında inatla bu iş böyle yapılır demeye devam ediyorlar sanki. Parçanın bir anda durakladığı ve kısa trampet ataklarıyla sanki düşmana vurur gibi sert vuruşlarla kaplı bir parça "Cold Mouth Prayer"...

"Imago Mortis" her ne kadar girişteki davul perkisyonuyla alternatif bi tarza benzesede parça tamanıyla kaptırdıktan sonra aşırı dinlenesi bir parça oluyor. Arada çaktırmadan atılan Morgan soloları parçanın gidişhatını tamamen değiştirmiş. Kuzeyin karanlık ve eski yüzünü gösteren bir başyapıt Black Metal'in ilk zamanlarına geri dönüş niteliğinde bir parça...

"Through The Belly Of Damnation" Marduk'un artık bokunu çıkardığı parçadır sanırım. Bir parçada azcık kesersin hızını be kardeşim ama bunda yok ne dense baştan nasıl kaptırdılarsa sonunda öyle çıkıyorlar derken afalladığım bir an gelip çatıyor. Bir bass solosu böylemi atılır kardeşim ilk bakışta çok kısa gibi görünsede bu saatten sonra parçanın alt katmanlarında sürekli o bass. Magnus gerçekten mükemmel bir iş çıkartmıış diyebilirim. Birde arada ufak bir clean vokal girince parçanın sertliğin acık almış gibi ama fazlasıyla iş yapacak bir parça hatta diyebilirimki bu albümdeki favorim...

"1651" giriş kısmı gaet kilise kıvamında bir girişle bezenmiş Mortuus'un vokali parçaya eklendiğinde insanı vicdan azabı çekmeye zorlayan bir nevi geçiş parçası.

"Limbs Of Worship" gaet sert ve ilk dinlemede grubun kim olduğunu bilmesenizde "Aha bu Marduk" diyebileceğiniz bir parça. Vokal olarak davuldaki sürrat ve teknik olarak gerekse gitar üzerinde akan parmaklar olarak tam bir Marduk parçası. Ayrıyetten Morgan'ın parçadaki performansı "bu parça tek elektro ile çalındıysa bende ne olayım" dedirtecek cinsten.

"Accuser Opposer" latince diye tahmin ettiğim bir dilde dualarla başlayan tempo olarak düşük ama gerçekten sürükleyici bir parça arada bu mübarek kişinin dualarını sıkça duysakta Mortuus'un vokali bi hayli unutturmakta heleki bir noktada clean a dönen vokal ile konuk arkadaşımız Irish Primorial grubundan ARDITI Alan Marduk'un kendini aşarak yeniliklere vasıl olduğunun bir göstergesi gibi... Unutmadan parçanın sonundaki ilahimsi eklemede gaet hoş olmuş...

"Vanity Of Vanities" kusarcasına bir Mortuus çığlığıyla başlayıp sonrasını sert ve sürekliliği olan riflerin getirdiği bir parça. Sonlara doğru başlayan ve insanın kanını kaynatan senkronize melodi parçanın son kısmını gaet çekici hale getirmiş...

"Womb Of Perishableness" ağır bir tempoyla başlayan ve giriş kısmı bana biraz "Opus Nocturna"yı anımsatan parça daha sonralarda sabit davul gidişatı ve bass gitarın albümde yoğunluğunu hissettirdiği sürükleyici parçalardan biri bence "Womb Of Perishableness". Çok iyi bir solo ki bu Marduk'un pek yapmadığı bir olay parçaya ayrı bir hava katmış sanki biraz tarzlarının dışında gibi ama genede sağlam parça...

"Voices From Avignon" albümümüzün kapanış parçası olarak dipten gelerek bir anda yüzeye çıkan bir parça Parçanın sonunda ne kadar absürt sesler olsada parça baştan aşa Emil'in vedası gibi sanki bu parçadan sonra muhtemelen kitlenmiştir diye tahmin ediyorum ben şahsen...

Sonuç olarak "Rom 5:12" bir Marduk Efsanesi olabilecek kapasitede bir albüm sadece Black Metal dinleyicileri değil her Metali benimsemiş herkezin en az bir kez dinlemesi gereken ve seveceğbiiip inandığım bir baş yapıt diyebilirim.

---------

Seth Ect. / Godspeak

http://www.metaltr.net/kopuk/KAPAK-Metal-tr.jpg

Öncelikle belirtmek isterim ki bu albümü Türkiye’de ilk dinleyenlerden biri olmaktan çok mutluyum. Türkiye’de çok fazla örneğini görmediğimiz deneysel müziğin uç noktalarına varan, sadece yaptıkları müzikle değil ayrıca sahne şovlarıyla da izleyiciyi büyüleyen Seth Ect. “Experimental Chaos Theory” demosundan sonra ilk albümü “Godspeak” ile tekrar karşımızda… “Dağıldılar”, “yok oldular”, “ses çıkmıyor” falan filan gibi söylemlerin arasında icraatlarına devam eden grup 2010 yılı başından beri bu albüm için hazırlanan 3 parçasını myspace adreslerinde paylaşmıştı. Geçtiğimiz günlerde albümün tamamının internet üzerinden ücretsiz dağıtılacağı haberini almıştık. Nisan ayı içerisinde yayınlanması planlanan albümün ayrıntılarına gelince;

Demoda olduğu gibi yine çok sesli bir müzikaliteye sahip albüm, genel olarak oryantal, death, core, endüstriyel ve elektronik gibi birçok öğeyi harmanlıyor. Benzetmeler çok doğru değil aslında ancak belirtmeden geçemeyeceğim albümü ilk dinlediğim anda bir Betray My Secrets havası sezinledim. Bugüne kadar Türkiye standartları üzerinde olarak nitelendirdiğim iki tane albüm olmuştur. “Godspeak” için kesinlikle “üç” diyebilirim. “Orison” parçasındaki davullar hariç albümde herhangi bir kusur bulamadım. Davullar çok önde gidiyor sanki melodiyi kesiyor gibi…

Neyse.. Albüm daha önceden duyurulduğu gibi 11 parçadan oluşuyor. Toplamda 46:03 süreli bir müzik ziyafeti diyebiliriz. Genelde Mısır’ın egzotik müzikleri klavye, ud ve ney gibi enstrümanlarla iyi yansıtılmış. Demoda olduğu gibi bu albümde de Ney üstadı Arkın Allen namı değer “Mercan Dede” konuk sanatçı olarak albüme destek vermiş. Ayrıca elektronik müzik teknolojisinin sağladığı olanaklar müziğe çok olumlu bir şekilde yansıtılmış. Parçalara biraz değinecek olursak;

Albümün ilk parçası “ECT” Techno etkisiyle başlayıp sonradan dinleyiciye albümün sonraki parçalarında neler olabileceğini düşündüren bir yapıt… Giriş için son derece ideal, hareketli bir parça. Özellikle parça içerisinde kullanılan kısa tekrarlı gitar soloları çok akılda kalıcı… Endüstriyel öğeleri sıkça barındıran bir yapıya sahip “ECT”

İkinci parça “B.L.A.S.T.” daha sert tonlara sahip. Sadece ritimler değil, vokal yapısı da bu sert tavırdan nasibini almış tabii ki… Araya serpiştirilen klavye parçaya çok farklı bir hava katmış. Sonrasında devreye giren sololarla tam bir uyum içerisinde…

“For Se7en Years” albümün oryantal ağırlıklı iki parçasından birisi. Parça girişte yaklaşık bir dakika kadar süren mistik bir müzikle başlıyor. Sonrasında parçaya hâkim olan twinler ve zaman zaman devreye giren klavye bu mistik havanın tüm ihtişamını Metal öğeleriyle harmanlıyor…

“Hollow Earth” girişiyle sizi her ne kadar disco’da hissettirecek olsa da siz buna aldanmayın… Sonrasında kendinizi kıvırtmakla head-bang yapmak arasında saçmalarken bulabilirsiniz. Açıkçası albümde en çok beğendiğim ve insanın içini en çok kıpır kıpır ettiren parça sanırım “Hollow Earth”. Klasik 9/8’lik ritim parçaya mükemmel oturtulmuş. Tam dansöz oynatılacak bir parça

“Heart Beat” girişiyle 80’s disco ruhunu yansıtsa da sonrasında işler bir hayli değişiyor. Günümüz modern Metal soundunun en iyi örneklerinden birini dinlemek için hazır olun. Bu parça kesinlikle anlatılabilir bir parça değil bence. Dinlenmesi, hatta dinlerken o ruh halinin yaşanması gereken bir parça…

“Call of Ancients” müziğe yansıtılabilecek elektronik öğelerin en iyi şekilde kullanıldığı parçalardan biri olarak literatürlere geçebilir. Intro vokallerde yapılan ses efektleri ve sonrasında klavye ile bilgisayar yardımının iyi harmanlanması sonucu güzel şeyler çıkmış ortaya.

“Orison” her ne kadar albümdeki diğer parçalardan farklı bir yapıya sahip olsa da davulların çok önde gitmesi parçayı biraz gölgede bıraktı benim gözümde. Bilmiyorum belki de benim kulaklarımda bir problem var. Çok sesli vokallerle renklenen parça özellikle nakarat kısmında çok etkileyici bir hava bırakıyor dinleyici üzerinde… Ayrıca Mercan Dede’nin parçadaki katkısı da yadsınamaz…

“Earth Rise” değişken müzik yapısıyla biraz daha teknik bir parça albümdeki diğer parçalarla kıyaslandığında… Çok fazla söyleyecek bir şey bulamadım açıkçası… Mazur görün

“Keops” gitarların en sağlam soundunu sergilediği çalışma. Bol soloların olduğu ve ritimlerin süreklilik sağladığı ama yapısıyla da bir o kadar kafa karıştıran bir yapıt. Piramitten bir esinlenme var sanırım…

“When the Simurg Collapse” albümün en sert parçası olarak dikkat çekiyor. Baştan sona durmak bilmeyen sert ve sürekliliği olan bir yapıda… Gitarların en baskın olduğu klavyeyi ve efektleri gölgede bırakan sertliğin sonuna kadar hissedildiği güzel bir düzenleme yapılmış.

Albümün son parçası “Orison II” enstrümantal bir çalışma. Endüstriyel ve Techno’nun harmanlanmasıyla kapanışı yapmışlar.

Dikkat ettiyseniz kritikte sözlerden pek bahsetmedim ki bunun özel bir nedeni var. Albümün asıl olay yaratacak kısmı sözel içerik. Bu konuda biraz sabırsızlanmanız en iyisi olacak sanırım. Tepki alacağını düşündüğüm aynı zamanda da son derece takdir ettiğim farklı bir yapıda sözler… Nihayetinde başta da belirttiğim gibi ülkemiz standartlarının “çok” üzerinde bir albümle karşı karşıyayız. Demo çalışmalarıyla gerek ülkemizde gerekse yurtdışında hak ettikleri ilgiden daha azı ile karşılandıklarını düşündüğüm Seth Ect. umarım bu albümde çok daha iyi yerlere ulaşır.

Son olarak grup kadrosunu da hatırlatıyor ve huzurlarınızdan ayrılıyorum. Nisan’a kadar bol sabırlar…

Aybars ALTAY

All Vocals,Synth Composing

Mert TARTAC

Guitars & Bass

Murat ALKAN

Guitars & Bass

Izmael

Guitar & Bass

Semih ÖRNEK

Session & Drums

aa tabıki olur süper senle Auroracıgımın müzik bilgisi muhteşem zaten faydalanalım sağolasın

yeni albümlerinde olsa süper olurdu

Bu aralar iş yoğunluğundan yeni albümleri pek takip edemiyorum. Ancak fırsat bulursam yaparım 3-5 kritik.

eyvallah önce iş gerisi gelir zaten kolay gelsin

az laf çok iş hadi bakalım gelsin kritikler