Ruh hastasımıyım yoksa düşündüğüm şey mi? Yardımlarınızı rica ediyorum.

aynı durum bende de var sanki içimde bir başkası varmış gibi. böyle ben birisiyle konuşurken bile sanki dışarıdan kendimi izliyorum başkası benim bedenimde konuşuyormuş gibi. bakışlarıma, hareketlerime bile söz geçiremediğim oluyo. duygusuz bi insanımdır elimde olarak duygu, bilinci sıfıra indirebiliyorum.ürkütücü bişe ama böyle yaşamayı öğrendim.içimde konuşan birisi olduğunu düşünüyorum. ne olduğunu pek çözemedim

Genel olarak kişilik bölünmesi gibi bir durum var, kişilik bölünmesi yanlızca çocuklukta başlayan bir durum değildir buna neden olan şeylerin listesi oldukça kabarıktır yaşadığın her hangi bir olay veya çocukken kurduğun fantazi bile belli bir olayın tetiklemesi sonucu kişiliği bölmeye neden olabilir veya hayattan mecbur kaldığın ortamlarda bulunmak istememen ama mecbur olmanda farklı bir kişilik oluşturmana neden olabilir. Ancak bunun nefretle dolu olması gerçekten ilginç bir durumdur belli bir psikiyatra gitmen sonucu belli haplarla düzelebilirsin bu kişilik bölünmesi veya ruhsal bir depresyon nedeniyle olduğunu gösterir, zaten psikiyatrlar bu konuya her zaman bu şekil yaklaşır her hangi bir parapsikolojik konu söz konusu olamaz onlar için yinede öncelik bu olmalı sizin için...

Bunun dışında gördüğüm insanlardan edindiğim tecrübelere göre insanlara cin musallat olabilir bu dünya üzerinde var olan bir durumdur ve ciddi sıkıntıları olabilir, belli yaşam şekline cinler biraz fazla yakınlık gösterir, yaşantınızı eleştirmem mümkün değil ama dağınık, bakımsız ve pis ortamlarda cinler daha fazla yaşarlar ve bazın cinler bazı insanlara bağlanabilirler, onları kendilerine eş bile seçebilirler bu musallat durumu gerçekten sıkıntı verebilir, göründüğü gibi evlisiniz, eğer eşinizde özellikle geceleri, yanlızken veya sizinle fazla yakınken sıkıntılı bir durumu oluyormu? veya çocuğunuza çok bağlısınız, onun belli noktaya dalıp gittiği veya geceleri bir noktaya bakarak ağladığı oluyormu (bebeğiniz olduğunu düşündüğüm için söylüyorum), bebekler belli yaşa kadar bu tür varlıkları görebilirler... eğer bu gibi durumlar var ise bu dediğimide ihtimal dahiline almalısınız ki malesef bunun çözümüde inancınız ne olursa olsun bağlı olduğunuz inanca aşırı derecede bağlı olmalısınız ve acaba mı düşüncesine kesinlikle düşmemelisiniz, bu durumlarda arapçanın ve dini muskaların etkisi vardır ama siz bununla ilgilenmezsiniz bu yüzden kendi iradenize güveniniz tam olmalı ve ondan üstün olduğunuz düşüncesine bağlanmalısınız eğer insan istemezse hiçbir varlık ona yaklaşamaz, tereddüt dahi olsa varlıklara yol açılmış olur... Belli varlıklar tarafından ilişkiye zorlanan hatta belli dönem hamilelik belirtileri gösteren durumlar bile olabiliyormuş bu konu biraz daha dikkat edilmesi gereken bir konu...

Şunu kesinlikle unutmayın bedeniniz size aittir ve sizden başkası ona girip hükmedemez, sadece bazı şeylerin etkisinde kalabilirsiniz... benim tavsiyem ilk söylediğime odaklanmanızdır...

ucakk kardeşim senin yaptığın zararsız birşey sadece kendine farklı bir karakter yaratmışsın ve onunla kendi kendini sorguluyorsun, benim böyle onlarca karakterim vardır bu iyi birşeydir beyni geliştirmek adına yararlıdır bunun bu gibi bir durum olduğu düşüncesinde değilim, dini konulara forumda pek girmek istemiyorum herkezin inancı kendinedir ve kimse kimsenin inancını yargılama veya zorlama hakkına sahip değildir...

Evet bende de var konuşuyor (genelde kötü olan) bende ona kapa çeneni ve beni rahat bırak çık kalbimden diyorum.Ben bildiğimi yaparım diyorum ve inadına oun dediklerininn tersini yapıyorum.Ve hep başarılı oluyorum.Aranız Allah 'a inanmayanlar var ama bence bu nefsimiz.Çünkü nefis en çok bizim gibilerle uğraşıyor.Sonuçlar kalbi kötüler zaten onun iyilerle de uğraşamaz.Bizim içimizde iyi ve kötü çatışıyor arakadaşlar benim fikrim eleştirilere açığım...

arkadaşlar merhaba.forumu uzun zamandır takip ediyorum.yorum yazmıyorum fakat elimden geldiğince yazılarınızı okumaya çalışıyorum.

 

Konuya geçeyim,

 

nasıl tanımlayacağımı bilmiyorum ama içimde ruhani bir varlık olduğunu düşünüyorum.sanki 2 tane ruhum varmış ve bunlardan birisi iyi diğeri ise çok çok kötü.iyi olan bana ait, kötü olan ise bana ait değilmiş te sonradan eklenmiş gibi hissediyorum

sürekli olarak kendimle konuşuyorum.sanki karşımda başka bir insanla konuşuyormuş gibi kendi kendimle tartışıyorum.bu sırada çevrem ile bağlantım kesiliyor.kendime geldiğimde ellerimin havada olduğunu farkediyorum.hani konuşurken, birine birşey anlatırken elleriniz de oynar ya.o şekilde buluyorum kendimi.

En kötüsü de hiç istemediğim şeyleri olmasını istiyormuş gibi içimden söylüyorum.geçen gün oğlumu kucağıma aldım seviyordum.bir anda "keşke ölsen" dedim içimden.bu daha öncede oldu.bunu sadece oğlum değil ailemden veya arkadaşlarımdan birileri içinde söyledim.ama bunu ben demedim aslında.bunu kendim değilde sanki başkası söylemiş gibi hissediyorum.bunu içimde olduğunu düşündüğüm varlığın yaptığını düşünüyorum şahsen öyle birşey asla ve asla istemem.oğlumu canımdan çok seviyorum çünkü.oğlum için yapamayacağım şey yoktur.

Birde tv,radyo veya canlı olarak arapça dua okunan bir ortamda olduğum an çok rahatsız oluyorum.ya hemen kanalı değiştiriyorum yada o ortamdan kaçmaya çalışıyorum.bu rahatsızlığı içimde hissediyorum.dua devam ettiği sürece hafiften acı çekiyor gibi hissediyorum kendimi.

Bu durum 6-7 yıldır var.6-7 yıl önce gayet hareketli, hayatı seven bir insandım.şimdi ise hayattan zevk almıyorum.gün geçtikçe.hayat bana sıkıcı ve boş geliyor.bazı zamanlar kendimi öldürmek bile istiyorum.çok üşengeç oldum.hiçbirşey yapmıyorum ve yapmakta istemiyorum.evimden çıkmak istemiyorum.

 

Bu bilgiler doğrultusunda yardımlarınızı rica ediyorum.ruh hastası, şizofren falan mıyım yoksa gerçekten yukarıda anlattığım olay mı gerçekleşti.bu anlamak için ne yapabilirim.deneyebileceğim bir yöntem var mı?

 

 

Aşğıdakileride bilgi amaçlı yazıyorum.belki ilgisi vardır.

 

- herhangi bir dine mensup değilim.tanrı veya tanrıların varlığı yada yokluğu benim için hiç önemli değil.tanrıya karçı içimde bir düşmanlık besliyorum.gözümle görsem yinede ona tapınmam.onun iyi olmadığını düşünüyorum.

 

-orta okul yıllarımda ruh, cin yada herneyse çağırma girişiminde bulunduk.bir arkadalımla yaptık bunu.tabi benim ilgim yoktu bu işle.sadece ortamda bulundum ve yardım ettim.arkadaş çağırdı,soruları o sordu.kibrit çöplerini kullanarak yaptı bunu.ben ise sadece çöpleri tuttum.gerçektende geldi.işimiz bittikten sonra gönderdi.o şekilde de kaldı.

 

- 6-7 yıl önce karabasan olayı yaşadım.hayatımda sadece 1 defa oldu ve o gün oldu.yanlız uyurken değil de uyumaya çalışırken oldu.yüzüm duvara dönük yatıyordum.sırtım boşluğa bakıyordu.arka tarafımdan bir ses geldi.dönüp bakmaya çalışırken sırt üstü olduğum an üstüme bir ağırlık çöktü.sesim çıkmadı.hareket edemedim.düşük volt elektrik veriyorlarmış gibi hissettim o an.10 saniye civarı sürdü.sonra kalktım ayağa, ışığı açtım birşey göremedim.

benim derdim de seninle ayni

hatta özelliklerde de ayni

bende tanriya inanmam

okul yillarinda bizde cin çağirmayi denedik

karabasn miydi bilmem ama bende öyle bi olay yaşadim

vede geçen gün durup dururken arkadaşimi öldürmek istedim hiç bi sebep yokken herşeyden korkmaya başladim geceleri sanki biri sürekli beni takip ediyormuş gibi geliyor

vede bu olayin kişilik bölünmesine bağli olduğunu pek sanmiyorum

bir psikiyatri yada (her zaman tercihim) hipnoterapi merkezine gitmeni öneririm. ufak düzeyde herkes de olur,olabilir dye düşünüyorum. kendi kendine konuşmak çok da anormal birşey değil ama yaşam kaliteni etkileyecek boyuttaysa karabasan mı inmi cinmi diye düşünüp kafanı iyice karıştırıp başka başka korkular edinmeden, hemen bir uzmandan destek almanı öneririm yaşadığımız her olayı hemen metafizik şeylere yoruyoruz, bende yapıyorum bunu normal, korku, bilinmeyen bu tür sorguları peşinden getiriyor. ama sağlıklı olarak düşünüldüğünde, bu tür konularda öncelikle bir danışmana derhal başvurmak çok daha sağlıklı bir çözüm arayışıdır. kafanı bu tür metafizik korkularla meşgul ederek kendini daha fazla çıkmaza sokmamanı tavsiye ederim... en azından erken müdehale hayat kurtarır:D baktın ki bu çözüm olmuyor. o zaman hep birlikte oturup seni karabasanlardan o bu şu varlıklardan kurtarmanın bir yolunu tartışırız. burda kimse psikiyatri uzmanı değil.olsa bile burda seni tahlil edemez:) birisi sana bende aynısını yaşadım cindir o cin desede inanmaman gerekir çünkü o kişide seninle (şayet öyle isen) benzer bir psikiyatrik sorun içinde olabilir vs. vs. ikilemde isen. ilk çözüm arayışını tıptan, bilimden, somut olarak çözülmüş olandan yana kullanmalısın:) ordan bir sonuç elde edene kadarda kafanı hiçbirşekilde alternatif senaryolara yormamalısın:) akıl sağlığı önemlidir....

grip olunca nasıl ki doktora gidiyoruz. grip olmanın sebebini inlere cinlere bağlamıyoruz.teşhisimizi alıp ilacımızı alıp evimizde dinleniyoruz atlatıyoruz gidiyor:D buda aynı mantık:)

Aynı şeyler bende de mevcut.Eskiden çok sık oluyordu,şimdi pek olmuyor.Yalnız kaldığımda birden başlıyordu.Sanki kafamda biri iyi biri kötü iki kişi vardı.Kötü olan sürekli olumsuz şeyler,iyi olan ise olumlu konuşuyordu hep,gülüyordu...Bir kaç kişiye sordum.Ölülerin sesi olabileceğini söylediler lakin inanmıyorum.Sonra bunlar kalabalıklaştı,cümleleri birbirinin üstüne bindi.Konuştuklarından hiçbir şey anlayamıyordum.Konuşmak istedim lakin iyi bir fikir gibi gelmedi bana.

Ruh hastası ya da şizofrensin.

Ki bende şizofrenlik var. Aksakallı dedeyle konuşurum. Bana kendime söylemeye cesaretim olmadığım şeyleri söyler. Ama aslında O benimdir.

Ruh hastası falan değilsin.

Olsan olsan şizofrensindir bana kalırsa.

ben çevremdeki gölgelerle konuşurum duvarlarda ki insanlarla konuşurum ama bu şizofrenlik olmak zorunda değil.şizofreni çok ağır bir hastalıktır.Bir arkadaşımın annesi şizofren ve her gece elinde balta her yeri yıkıyormuş.

Şizofreni sadece pasif değildir.Aktif bir şeylerin olması gerekir.

Mesela bende kronik seyirli majör depresyon var-mış.Yüzü aşkın kere intahar teşebbüsüm oldu.Karanlık odamdan çıkmazdım.Uyuyamazdım.Çünkü uyurken gelip beni kaçıracaklarını düşünürdüm.Çok ağır ilaçlar kullandım.Bu ilaçlar esnasında cüceler develer gördüm ama bu beni şizofren yapmadı.

Eğer kendimi düzeltmeseydim şizofrene yolum varmış.

Yani açıklayacağım şu şizofren çok basit bir durum değil.Gerçi şu an çoğu psikiyatrimizde önüne gelene şizofren der durumda ama olsun.Çoğu ruhsal hastalık birbirine benzer ve belirtiler karıştırılabilir.

Arkadaşın durumuna gelecek olursakk.Şunu sormak istiyorum.

Çocukluğunda ağır fiziksel,ruhsal ve ya cinsel baskıya maruz kaldın mı? Çünkü bu durumlarda önce ağır bir depresyon dönemine girersin ve bununla beraber dissosiyatif kişilik bozukluğu yaşarsın.

Ruh hastası ya da şizofrensin.

 

Ki bende şizofrenlik var. Aksakallı dedeyle konuşurum. Bana kendime söylemeye cesaretim olmadığım şeyleri söyler. Ama aslında O benimdir.

 

Ruh hastası falan değilsin.

 

Olsan olsan şizofrensindir bana kalırsa.

Mesajında modern psikolojiyi katletmişsin tebrik ederim.

bence uyuşturucu madde kullanıyorsan ondan kaynaklıdır.

Hiç kendini tamamen korumaya alıp- dua ile vesaire -uyumayı denedin mi ?