Lulu bir hayat kadını - volume 7‏

Sigarayı bırakalı ondört ay, sigarayı bırakmayı bırakalı yedi hafta olmuştu.

Ağır bir koltuğu odamın balkonuna çekip güneşin altına oturmuş Sir Salvati Onnacar' dan "My boss Yulia" yı dinliyordum. Önceden sardığım küçük bir esrarlı sigarayı çıkarıp yaktım. Biramın güneşte ısınmasını önlemek için nesli tükenmekte üzere olan bir hayvanı korumaya alır gibi koltuğun altında kalan gölgelik yere özenle sakladım. Keyfime diyecek yoktu doğrusu. Sihirli lambadan dileklerimi gerçekleştirebilecek bir cin çıksa tek dileğim bu keyfin bozulmaması olurdu. Hep daha fazlasını isteyecek o arsız insanlardan değildim.

Güneşte kavrulan sakallı yüzüm ve kıllı taşaklarımla şu anda dünya üstünde benden daha mutlu birisinin olabileceğini sanmıyorum.

Böyle günlerde kısa süreliğine de olsa tanrıya inanıp bana bu kadar güzel bir gün yaşattığı için ona teşekkür ederim. Sağ ol tanrım. Beni bu güzelliğe layık görüp, kahrolası kabuslardan kurtardığın için sana minnetimi sunuyorum. Amin.

Geceleri yatağımda Lulu' nun dev vajinasının salyalar saçan köpek misali peşimden geldiğini görmeyeli uzun zaman olmuştu. O dev vajina bilgisayar oyunundaki sarı, yuvarlak varlık gibi ağzını aça kapaya beni yutmak için peşimden kovalıyordu. İşe sırf bu kabuslar yüzünden Eva' yla beraber olmuştum. 714 kiloluk bir hipopotamı andıran Eva öylesine şişmandı ki onun güzel yarığını ne kadar istesem de göremiyordum. Dar olduğunu düşündüğüm vajinasını görebilmem için bindiği arabanın içinde ağır bir trafik kazası geçirip bir kaç hızlı takla attıktan sonra kalın bacaklarının iri vücudundan kopması gerekirdi. Ve sizi temin ederim Eva' yı o haldeyken de düzebilirdim. Lulu gittiğinden beri benim için belinin altında iki deliği olan her insan bir diğerinden farksızdı. Jane, Eva, Makbule, Mualla. Duygusuzca gelebilir ama hepsiyle yatabilirdim.

Sardığım sigaranın üstüne içtiğim bira iyiden iyiye rahatlamamı sağlamıştı. Yalnızca aptallara ve dahilere özgü boş vermişlik duygusuyla Eva'nın beni 0r0spu çocuğu Veysel Kılıç yüzünden bırakmasını bile takmıyordum. Neşemi bozmaya hiç niyetim yoktu.

Hayatta bazı sihirli anlar vardır. Bir tombala oyununda, torba karıştırılıp içinden çekilen sayı okuduğunda sen küçük bir dalgınlık halindeyken söylenilen sayıyı kaçırırsan ve o sayı senin kartında bulunuyorsa oyunu asla kazanamazsın. Hayatın da buna benzer zamanları vardır ve bunu hissettiğin anda hemen harekete geçmen gerekir.

Beni içine çeken bataklık çamuruyla döşenmiş koltuktan zorlukla kalkıp içeriye, Lulu 'nun iç çamaşırlarının durduğu çekmeceye gidip onun minicik, fırfırlı turuncu külotunu ağzıma tıktım. Sonra siyah külotlu çoraplarından birini aldım ve ağ kısmını tam burnumun üstüne gelecek şekilde başıma geçirdim. Neredeyse unuttuğum, Lulu' ya ait kadınlık kokusunu, en yüksek devirde çalışan bir davlumbaz gibi içime çektim. Pantolonumu paçalarıma kadar indirdim. Kendimi, tanınmamak için kafasına külotlu çorap geçiren hırsızlara benzettim ve vücudumdan çıkan sıvıyı çalmak için sol elimi önümdeki gençlik bastonuna attım. Diğer elimle kumandaya uzanıp televizyonu açtım. Kaslı bir adam ekranda gözükünceye kadar zayıflama aleti pazarlamaya çalışan yalancı bir 0r0spuya diktim gözlerimi. Satmaya çalıştığı ürünü kullanmadan önceki halini daha güzeldi. Yağları, selülitleri ve çatlaklarıyla başka gezegenlerden gelmiş gerçeküstü bir yaratığa değil de sade, sokakta yürürken kaldırımda karşılaşılabilecek bir insana benziyordu. Kanalı değiştirip içlerinde en az bir ibne, en az bir kokana kadın ve hiçbir şeyi beğenmeyen diğer insanlardan oluşan yemek programını açtım. İbnenin şık mutfağında hazırladığı sarmaların her biri zenci penisine benziyordu. İtalya'ya yaptığı bir seyahat sırasında yerel halktan öğrenip bizim kültürümüze uyarladığını iddia ettiği ana yemekse vajinayı andırıyordu. Buzdolabından çıkardığı tatlının üstüne koyduğu bademler bana Lulu'nun göğüs uçlarını hatırlattığı anda boşaldım.

Lulu'nun göğüs uçları, kirli iç çamaşırları, içtiği sigaraların izmaritleri, izmaritlerde duran ruj izleri, tuvaletteki çöp kutusundan alıp rengini korusun diye buzdolabına koyduğum kanlı pedleri, çektiği resimler, kitapları... Ona ait her şey ama gerçekten her şey çabucak boşalmama yetiyordu. Hatta kavga sırasında bana fırlattığı ve beni ıskalayıp duvarda patlayan vazoların, kültablalarının, bardakların yerde duran kırıklarının ayağıma batıp kanatması bile heyecanlanmamı sağlıyordu.

Şimdi karşıma çıksa ve yüzümün ortasına bir yumruk atıp burnumu kırsa yine de hastaneye gitmeden önce onunla sevişmeyi dilerdim.

Lulu'yla ben böyleydik işte. Kızdırılıp ringe bırakıldığı anda birbirini parçalamaya hazır iki pitbull dövüş köpeğine benziyorduk. Önce birbirimize dişlerimizi gösterip hırlıyor sonra üstümüze bahse girip para kazanmayı bekleyen seyircilere aldırmayarak orada çiftleşiyorduk.

Deri değiştiren yılanlar gibi kafamda duran çorabı vücudumdan sıyırdım. Ağzımın içinde sırılsıklam olan külotu çıkarıp ellerimi yıkamak için banyoya gittim.

Lulu, birlikte yaşadığımız süre boyunca ikimize ait olan bütün alanları kendi eşyalarıyla kaplayarak ruhumu da bedenimi de kendine benzetmişti. Aynadan yüzüme bakıp uzun saçlı, ince kaşlı halimi hayal ettim. Hiç fena değildim. Bir jilet alıp sakallarımı kestim. Lulu' nun makyaj çantasında duran kırmızı rujuyla dudaklarımı belirginleştirdim. Fondöten süngerini yanaklarımda hafifçe gezdirdim. Ona teninin kokusunu veren kremi elime boca edip her yerime sürdüm.

Islak turuncu külotuna sığamadığım için sadece sağ bacağıma geçirip kasıklarıma kadar çektim. Kıyafet dolabında kalan elbiselerinden birini çıkarıp fermuarını kapatmadığım halde içine zorla girebildim.

Televizyonun karşısında duran koltuğu alıp balkonda oturduğum diğer koltuğun yanına çektim. Küçük bir sigara hazırlayıp Lulu'nun sabırsızlığına bürünerek hemen yaktım. İki duman çektikten sonra eski oturduğum koltuğa dönerek "Gepp, bebeğim söylesene seni gerçekten bırakıp gittiğimi düşünmedin değil mi? Bu kadar büyük bir aptal değilsin değil mi?" dedim.

Eğilip rujlu kadın dudaklarımla, kıllı erkek ellerimi öptüm.

Enterasan, ama başarılı eline saglık.

eyvallah üstadım. sağol.

uykusuzda sanırım..bu anlatıya benzer bir çizim vardı..penguen miydi yoksa..unuttum.