nevermore Oluşturma zamanı: Kasım 30, 2011 Paylaş Oluşturma zamanı: Kasım 30, 2011 İnisiye Adayının Macerası Ezoterik bilimin esası zaten inisiyasyondur. İnisiyasyonun şimdiye kadar doğru bir tanımı yapılamamıştır. Hemen hemen her uygarlıkta kendine özgü bir inisiyasyon anlayışı vardı. İnisiyasyon, bir tür tarik'e giriş manasına gelir. Tarik, "yol" demektir. Bir öğrenim yolu. Nefsini tanımada ve terbiyede, aynı zamanda eşyayı tanımada, onun kökenini bilmede ve anlamada gereken bilgileri elde edebilmek ve uygulamaları yapabilmek için bir yol ve bir gidiş tespiti lâzımdır. İşte biz bunun, eskiden olduğu gibi, şimdi de birtakım tarikatlar aracılığıyla yapıldığını görüyoruz.Özel bir öğretim şekli yoksa da, çoğu kez, ezoterik bilgiler verildiği için, bir tür inisiyasyondur ve bizdeki inisiyasyon şekli belirli kalıplar ve kurallar içerisinde tekrar edilen bazı şartları içermez. Burada, fevkalâde geniş bir hürriyet ve serbestlik içerisinde Vakfa bağlı olan kişiler inisiyasyonu hem kendi şuurlarında hem de kendi vicdanlarında, kendi kendilerine geçirirler. Hiçbir üstat onları tutup, "Bunu şöyle yapacaksınız, bu, şu demektir, bunun sembolü budur, bundan şunu anlayacaksın..." demez. Bu tarzda hiçbir öğretide bulunulmaz. Doğrudan doğruya bilinenler, açık ve seçik olarak anlatılır. Bunun aksiyonu doğrudan doğruya üye arkadaşa aittir. Görülüyor ki, modern inisiyatik çalışmalarla, tarihsel inisiyatik çalışmalar arasında birtakım uygulama farklılıkları bulunmaktadır. Burada her ikisine de, yeri geldikçe değinmek suretiyle "inisiyasyon"u anlatmaya çalışacağız. Vakıfta verilen eski konferanslardan birinde Eski Mısır İnisiyasyonlarındaki merasimler anlatılmıştı. Bir tanım yapmamız gerekirse, "Ruhsal bir tesirin nakledilişinde hazır olmak." diyebiliriz. Burada, spirituel (ruhsal) bir tesir söz konusudur. Bu tesirin nakledilmesi lâzım. Kişiden kişiye, toplumdan topluma bu tesir nakledilecek. Zaten bütün inisiyatik çalışmaların esası, bu tesirin bir taraftan alınıp, bir tarafa naklinden ibarettir ve bu nakli kolaylaştıracak bütün çalışmalar inisiyatik çalışmalardır.Bu hem objektif manasıyla çalışmadır, hem de sübjektif manasıyla... İnisiyatik çalışmaya giren kimse önce kendinin en kaba taraflarından (içgüdülerinden) hareketle giderek en üstün şuur hâllerine kadar geçerek "insan-ı kâmil" dedikleri olgun ve tekâmül etmiş, belirli bir seviyeye kadar çıkmış insan hâline gelir. İnisiyasyonun amacı budur. Bunun da meydana gelmesi için muhakkak ruhsal bir etkinin bizden geçmiş ve başka yere gitmiş olması lâzımdır. Bu çok önemli bir husustur. Ne vakit ki, bize gelen tesir, bizde saklı kalıyor, inisiyatik bir terbiye almıyoruz demektir. Bu bir çeşit incelmiş egoizma olabilir. Spiritüel tesiri almak ve nakletmek için üstadın (guru, şeyh) görevi büyük kaynaktan aldığını müride nakletmektir. Büyük tesir kaynağını müride bağlamaktır. Mürit tek basma bu kontağı kuramaz. Aslında böyle bir üstada hayatımızın çeşitli devrelerinde muhtacız. İlk üstadımız da annemizdir. Doğa ile olan ilk kontağı annemiz verir bize. Sonra baba, öğretmen ve bilinmeyen üstatlarımız hayatımız boyunca bu işe devam ederler. Bu spiritüel tesire inisiyasyonda "zincir" ismi de verilir. Bu, sonsuz sayıda halkalardan meydana gelmiş bir zincirdir. Üstat, aşağı yukarı zamanın başlangıcına kadar götürülen bir başa, fiilen mevcut bir irtibat sayesinde bağlı kabul edilir. Üstat, bu şekilde çok eski, arkaik bir kaynağın halkasıdır.İnisiye olacak kişi de bu bağlantı halkalarından birini alır ve ona bir bağlanacak yer gösterilir. Bu da o büyük uzun zincirde bir yer işgal eder. Dolayısıyla devamlı olarak o spiritüel tesirin müritten geçmesi sağlanır. Talep edene (talip) bu tesir bir kontak aracılığıyla verilir. İnsanlar şüphesiz aynı zamanda da aksiyonla ilgili yaratıklardır.Hareketin, spiritüel tesiri birinden diğerine geçirmek bakımından büyük bir niteliği vardır. Bu yüzden merasimler icra edilir: Vücut hareketleri, vücut hareketlerinde kullanılan sembollerin şuurda bir tür çözümlenmesiyle meydana gelen psişik hareketler, astral dalgalanmalar... Mantal, fizik ve spiritik safhada olan her türlü hareketle bir nevi girdap meydana getirilir ve kontak temin edilir. Zaten bu kontak temin edilemezse, o kişi "inisiye" olarak kabul edilmez. Üstadın bir büyüklüğü de bunu anlamasıdır. Zaten üstadın, üstat oluşundaki hikmet budur. Müridin, yukarıda anlatıldığı şekilde objektif ve sübjektif hareketi meydana getirip getiremediğini anlar.Dışından görünen hareketle bellidir. Yani inisiyasyonun adabına uygun hareket edebilir. Hatta hareketinde de bir düzgünlük olabilir. Ama gerçekten psişik olarak da gereken olgunluğa gelmiş midir? Şuuraltıyla üstün şuuru arasında kontaktı temin edebilmiş midir? İç mücadelede kaba güçleri yenerek üstün güçleri galip mi getirmiştir? Bu önemlidir. Bütün bunların anlaşılması da üstada kalmaktadır. Burada Muhiddin Arabi'nin sözünü hatırlamak yerinde olacaktır: "Mürşit seçmekte çok dikkatli olunuz. Mürşidin bazı nitelikleri yoksa, o nitelikleri tamamlamak için, o nitelikler kendinde bulunan başka bir mürşide gidiniz." der. Birçok inisiyatik merasimlerde üstat çırağı öper. Aslında insanların belirli zamanlarda birbirlerini (kutlamak veya saygısını, sevgisini belirtmek üzere) öpmesinin folklorik anlamı budur. Alnından öpmek, belirli şekilde iki yanağından öpmek, küçüğün büyüğünün elini öpmesi, tarzındaki hareketlerin en eski hatıraları inisiyatik merasimlerde tesirlerin soluk vasıtasıyla iletilmek istenmesinin sembolüdür. Anadolu'da "ocak" tabir edilen birtakım küçük spirituel merkezler vardır. Ruhanî merkezlerdir bunlar. "...Bana hocam (dedem, ninem) elini verdi, ben de birçok kimseyi, onun söylediği şekilde tedavi ediyorum..." der. Burada anlatılmak istenilen şey, bir kimseden diğerine geçen spirituel bir tesirdir. Ocaklar'da spirituel bir tesirin bir kimseden diğerine (lâyık olana) geçirilmesinin bir örneğini görüyoruz. Onlarda belirli bir kültür, bilgi olmayabilir. Hatta nefsaniyetleri de vardır ama, belirli bir aksiyonu gayet sadakatle ve dürüstlükle yaparlar. Onun göreceği vazifede başka bir şey istenmez. Bu kadar dürüstlük ve egoizma onun için yeterlidir. İnisiyasyon Şartları Merasimi tamamlayan üstat bir birey olarak hareket etmez. O bir zincir halkasıdır. Kendini aşan bir tesirin, kuvvetin aktarıcısı durumundadır. Demek ki hem üstat hem de mürit bakımından hiçbir şekilde bireylik meselesi ortaya çıkmamaktadır. İnisiyasyon için üç ana şart aranır: 1- Eksiksiz bir niteliğe sahip olacak mürit. Bulunduğu ortamdaki anlayışa uygun olmak şartıyla eksiksiz nitelikleri olacak. Hiç değilse o tarikin, o inisiyasyonun aradığı şartları içermesi lâzımdır. Örneğin Ahilerin 8 -10 kadar bu şekilde giriş şartı vardır ki, oldukça ilginçtir. Ve incelendiği zaman, gerçekten "insan-ı kâmil'i aradıkları bellidir. Mütekâmil insanın niteliklerini istemektedirler. 2- Düzenli bir şekilde bilgileri ve tesirleri kabul etme yeteneğinde olacak. Karakter ve yapı bakımından birtakım mükemmel özellikleriniz olabilir. Ama bunun yanı sıra düzenli bir şekilde alıcılık da istenir. Yani bir tür iyi nitelikte medyomluk ve psişik hassasiyet istiyorlar. Hiç değilse kendi kendine revelasyonları (derin sezgisi, vahyi) olan duyarlı kişi aranıyor. Hem kendindeki hazineden, hem doğadan, hem de icap ettiği zaman ruhsal dünyadan... Bunları gerekli kılmaktalar, çünki mürit ileride, akmakta olan spirituel tesiri başkalarına aktaracaktır. Bu tesiri yansıtacak, başka istikametlere yöneltebilecek yetenekte olmalıdır. 3 - Kişisel olarak, bir şeyi gerçekleştirmek yeteneğinin bulunması lâzımdır. Kendi iç benliğini gerçekleştirdikten soma, kişiliğinin de iyice gelişmiş olması gerekir. Görüldüğü gibi, artık inisiyasyon günümüzde, bazı inisiyatik topluluklarda olduğu gibi, baştan savma merasimlerle yürüyen bir iş değildir. İnisiyasyona girecek olan müritte gerçekten fiziksel, ahlaksal ve zihinsel nitelikler olması gerekmektedir. Kişi ruhsal ahenk içerisinde olmalıdır. Kompleksli insanlar (her türlüsüyle) böyle bir inisiyasyona giremezler. Kişi hislerine hâkim olmalıdır. Yani "his realitesi"ni atlatmış olmalıdır. Bireyliği teşkil eden bütün unsurlarda bir denge bulunmalıdır. Çünki esasında inisiye kendi topluluğuna değil, kendi bireyliğine dayanır. Üstadına ya da hocasına değil. Kendi kendisini ne derecede geliştirmişse, o derecede iyi bir inisiyedir. Onun için bu çok önem verilen şartlardan biridir. Hastalık ve psişik eksiklikler hiç kabul edilmez. İnisiyasyona kabul edilmek için emredici dört şart vardır. Bunların arasında her tarikata mahsus özel şartlar da öne sürülebilir.En genel olanları dört tanedir: 1- Beden Temizliği Burada "temizlik", temizlik kelimesinden bildiğimiz olan, muntazam olarak banyo yapmak kastedilmez. Beden temizliğini asıl meydana getiren husus, bedenin beslenmesinde meydana gelen temizliktir. Kirlian metotlarıyla ortaya çıkan bedene ait tesirlerin doğru ve doğal beslenmeyle muntazam hâle getirilmesidir. Alkol, esrar, afyon gibi zehirler, aşırı ve karışık yemekler ve aşırı cinsel istek, doğal olmayan gıdalar yasaktır. Yani bedeni en iyi şekilde muhafaza etmek prensibi söz konusudur. Bildiğimiz ve hepimizin uyguladığı temizlikten başka yukarıda açıklamaya çalıştığımız anlamda bir temizliğin de bulunması şart koşulmaktadır. 2- Duygusal Bir Asalet Duygusal asalet, insanlara karşı gerçekten insanca duygular içinde kalmaktır. Şefkatiyle, merhametiyle, onların haysiyetini kendi haysiyetiymiş gibi korumakla vs. Duygu bakımından bir kişiye karşı küçük menfaat hesapları içinde bulunmamak. Örneğin, bir kimseye bir samimiyet gösteriliyorsa, en ufak bir çıkar olmadan samimiyet göstermek. Bir kimseye açıkça, onun faydası için kusuru yüzüne vurmuyorsa, en ufak bir hissi eziklik altında kalınmaz. Büyük üstatlar bunu yaparlardı. 3- Mantal Safhada Zihin Genişliği Bu, bir inisiye adayı için pek çok şey ifade eder. Zekâ ister, aklın belirli biçimde bazı kurallara bağlı olarak çalışmasını ister, çok iyi müşahede kabiliyeti ister, birbirine bağlanarak giden bir mantık kabiliyeti ister vs. Her şeyi belirli ve kaba açılardan görmek değil, daha seyyal ve çok değişik açılardan görmenin maharetini de ister. Bu zaten insanlara karşı "müsamahalı olmak" bakımından da gereklidir. Her şeyin bir tekâmül içerisinde mevcut olduğunu, her şeyin bir icabı bulunduğunu, tekâmül için her şeyin yapıldığını anlayabilmesi gerekir. Bunu başarabilecek yetenekte olması gerekir. 4 - Spirituel Yükseklik Burada ruh yüksekliği değişik anlamlar içeriyor ama, esas anlatılmak istenen "olgun bir varlık" olmaktır. Yeteneksiz insan inisiye edilmez. İşte bundan dolayı da halka uygun inisiyasyonlar meydana getirilmiştir. Halk için özel sihirli kılıçlar, hayat suları vs. Bu şekilde halk da düşünülmüştür. Ama bütün bu sembollerin yüzeysel anlamını bilebilirler. Örneğin, sıradan sade bir vatandaş için "kılıç" sembolü gerçekten "yedi başlı canavar"! öldürmek için güzel bir silahtır. Ama inisiye edilmiş bir yetenekli mürit, bu sembollerle anlatılmak istenen daha kapsamlı manayı bilir. Sade insan bir sembolü olduğu gibi bilir, inisiye daha başka bilir. İşte gizli öğreti buradan ortaya çıkmaktadır. Folklorik anlamda inisiyasyonla, bilimsel anlamdaki inisiyasyon arasındaki fark bu şekilde ortaya çıkmaktadır. Esasında Hint'te Guru, Müslümanlarda Şeyh, Lâtinlerde Jeron, gerçek spirituel babalardır. Hz. İsa'nın babası gibi... O, kendi inisiyatörüne "baba" derdi. O, İsa'nın rabbi (mürebbiî)dir aynı zamanda. Spirituel tesirleri O'ndan alıp insanlara dağıtırdı. Onun için inisiyasyondan geçmek ikinci bir doğuş anlamına gelir. İkinci doğuş belirli ham insanın ölümüyle başlar. Burada ölürsünüz, burada doğarsınız. Örneğin, şimdiki modern inisiyasyonlarda (Roz Kruva, Tampliye, Fran Masonlar'da) bunun sembolik çalışmaları yapılır. Bunun için bir tabut kullanılır. İnisiye tabuta yatırılır. İnisiyatör gelir, ona birtakım şeyler söyler, gözlerini kapatır. Orada yarım saat kalır. Eski Mısır'da bir gün taburun içinde kalınırdı. Fakat Mısır'daki inisiyasyonda (zaten yetenekli olan) müride astral seyahat yaptırılırdı. Bu devrede rahibin rehberliği altoda mürit daha diriyken bizzat ölümü tadar. Bunun deneyini yapar. Bu, doğrudan doğruya ruh ve beden ilişkisinin gevşetilmesi dolayısıyla psişik varlığın astrale geçirilmesi suretiyle oranın varlıklarıyla irtibat kurulmasıdır. Bir dizi astral seyahatlerde mürit hayatında o zamana kadar görmediği şeyleri görür. Tekrar tabuttaki bedeniyle irtibatım kuvvetlendirir ve gözlerini açtığı zaman âdeta artık o bambaşka bir insandır. Büyük bir merasimle tabuttan çıkarılır. Ve kendisine, "artık sen dirildin," denir. Burada kendisine yardım eden inisiyatör onun "babasıdır." Biyolojik babası değil, spirituel babasıdır. Ezoterizmde Merkez ve Kalp Nedir? Bütün spirituel etkilerin geldiği kaynağa merkez denir. Tesirler zinciri bu merkezden insanlara doğru uzanıp gelir. Hatta derler ki, spirituel bir coğrafya vardır. Bu ruhsal coğrafyanın tepeleri, dağları, ovaları da vardır. Elbette bu, görünenin ötesinde, anlaşılan, hissedilen, fakat sonradan birçok noktalarda objektifleşmiş hâldedir. Coğrafya olarak bazı öyle yerler vardır ki, yukarıda belirtilen spirituel tesirleri taşımak bakımından diğerlerine nazaran daha yeteneklidir. Kutsal coğrafya hemen hemen mabetlerin kurulma yerlerim tayin etmiş bir coğrafyadır. Fakat burada söz konusu mabet önemli mabetlerdendir. Bunlar çok ilginç, çok değişik mabetlerdir ve yeryüzünde çok az vardır. Eskinin Delf Mabedi bu merkezlerden biridir (Yunanistan'da Trakya bölgesinde).Meşhur Örfe ve Fisagorün insanları yetiştirdikleri büyük mabet Delf büyük bir merkezdi ve oradan dünyanın hemen hemen her tarafına spirituel etki yayılırdı. Böyle merkezleri daha önceleri Mısır'da da görüyoruz. Onlar daha etkili inisiyasyonlar veriyorlardı. Bizim çağımıza ait inisiyasyonlar Delfle başlar. Daha sonraları Dünya'da büyük merkez görevini Kudüs, üzerine almıştır. Kudüs gerçekten pek çok dinin ortaya çıkışında spirituel tesirlerin birikim yeri olarak çalışıyordu. Hatta Hz. Muhammed için de bir rezervuar vazifesi görmüştür. Aynı şekilde bu Kutsal Coğrafya'da Mekke, Roma, Yukatan bölgesindeki bazı yerler, Peru, Tibet'in (Himalaya'ların) güneyine bakan eteklerinde birçok yerler hâlâ vardır ve vazifelerini görmektedirler. Orta Fransa'da büyük katedrallerin vaktiyle bu görevi yürüttükleri bilinmektedir. Çünki onların yapılışında bile inisiyatik bilgiler kullanılmıştır. O devrin bilinen matematik ve geometrisiyle böyle eserleri inşa etmeye imkân yoktu. Bu merkezlere bağlılık, oralara yönelmek, hac etmekle sembolize edilmiştir. Mürit için merkez önce şeyhidir. Hatta ilk çalışmalarda üstat müride kendi simasını yansıtır. Kendi suretini vererek, "Beni düşüneceksin." der. Mürit, bu şekilde kendini şeyhine teslim eder. Bu merkez sonraları (mürit geliştikçe) yavaş yavaş gelişir. Nihayet bu semboller de ortadan kalktıktan soma, doğrudan doğruya Tanrı'ya bağlanılır. En büyük merkez, Tanrı'ya teveccüh edilir. Bu seviyeye geldikten sonrası için Muhiddin Arabî şunları söyler: "Arif için din yoktur." Burada "Ariften maksat, kendi kişiliği üzerine tamamen oturmuş bir inisiyedir. Bu duruma gelen bir bireyin hiçbir şeriatle alâkası yoktur. O fert artık şeriatın üzerine çıkmıştır.Şeriat, henüz daha oraya ulaşamamışlar içindir. Gelişmemiş, şartlara bağlı olarak yürümek zorunda olanlar içindir. Alt benliği ile üst benliği arasındaki irtibatı kuramamış olanlar için şeriat gereklidir. Üstün şuuruyla hareket etmeye başladığı zaman bireye, onu sürçmekten, sapkınlıktan koruyan şeriate ne gerek var? Sürçmez çünki bilgisi vardır. Gelişmiştir. Şeriat, insanı belirli bir yol içerisinde takılmadan, saplanmadan, oyalanmadan, sağa sola yalpalamadan, mümkün olduğu kadar belirli bir hızla belirli bir hedefe götürmek için vasıtadır. Trafik kuralları gibi. Ama artık siz uçakla gidiyorsanız, karadaki trafiğin sizinle ne ilgisi var? Onu karadakiler kullansın. Siz artık havadaki trafiğe bağlısınız. Hint'te bir Meru Dağı vardır. Hz. Musa'nın Sina Dağı vardır. Hz. Muhammed'in bir Hira Dağı vardır. Hz. İsa'nın bir Zeytinlik Dağı vardır. Bunlar hep ilk kurbanların, ilk spirituel temasların yapıldığı yerlerdir. Bunlar Kutsal Coğrafya'da belirli noktalardır. Kim bilir daha bilmediğimiz ne mihrak noktalan var... Delfte aynı şekilde Onfalos Dağı vardır. Orada rahibeler büyük kehanetlerde bulunurlardı. Onlar gerçekten büyük bir kütleyi yöneten kâhinelerdi; önceleri açıkta bulunan mabetler, sonraları yapma mağaralara çekildi. Şüphesiz, bu dolaylı irtibat hâli giderek geleneğin kararmasına sebep oldu. Önceleri inisiyatör, inisiye ve inisiyasyon ortadayken, sonradan bu faaliyetler kapalı hâle gelmiştir.Doğal ya da yapma mağaralara çekildiler. Bu sefer bilgi dışarıya dolaylı şekilde yansımaya başladı. Açıkça, görerek alınmıyor bilgi; örneğin mağaranın kapısında bekleyen adamdan almıyor,. Bir, iki veya üçüncü kuşaktan geldiği için bilgi gitgide kapanıyor. Nihayet, daha sonraları efsaneleşmeler ortaya çıkıyor. İçeride neler olduğundan hiç kimsenin haberi yok; dışarıda bir söylentidir gidiyor. Gizli öğreticilik bu şekilde, kelimenin tam anlamıyla, zaman geçtikçe daha da gizlileşmiştir. Aslında eskiden gizli değildi.İnsanların hamlığı, egoizması giderek arttığından, geleneğin de giderek kararmasına sebep olmuştur. İnisiyasyon yerleri, sır mahalleri hâline gelmiştir. İlk geleneklerde çok geçen "Kutsal Topraklar", "Ulvî Topraklar", "Paradesa", "Bahçe", "Mabet", "Saray", "Kutup" kelimesi kullanılır ki, aslında Brahmanik uygulamalardan bize geçmiştir. Ayrıca inisiyasyon merkezlerine "Saf Topraklar", "Ölümsüz Topraklar", "Dirilerin Toprağı", "Güneşin Toprağı" denildiğini biliyoruz. Yukarıdan gelen tesirin ışığını yansıtan bu ayrıcalıklı (rüçhanlı) yerlerde zıtlıklar hallolur, insanlar birleşirler. Biz bugün bu yerlerin nereleri olduğunu bilmiyoruz. Çünki bizler hâlâ "Demir Çağı"nın insanları olduğumuz için, sert ve hırçın bir tekâmül seyri içindeyiz. Bize yumuşaklık, incelik gerekmez, yaramaz. Bu devrenin atlatılmasından sonra bu kutsal yerlerin yeniden bulunacağına inanıyoruz. Eski Çin'de buna "Değişmez Muhit", İslâmda "İlâhî Durak" denir. Buralar yukarıda belirtildiği gibi zıtlıkların ortadan kalktığı yerlerdir. Hakikatin realitesi çoktur, fakat hakikatin kendisi birdir. Görünüşü çoktur, ama bilinçli olarak toplandığı zaman bir tane çıkar ortaya. Bunların ortaya çıktığı yerlerdir İlâhî Duraklar. Kabala (Yahudi Okültizmi)'da böyle yerler için "Saray" tabiri kullanılır.' İnisiyasyonda Büyük ve Küçük Sırlar İnisiyasyon safhaları bir mertebeler silsilesidir. Tam bir inisiyasyonda üç büyük safha vardır: Müride önce küçük sırlar, sonra büyük sırlar ve nihayet gerçek sırlar gösterilir. Küçük sırlara ermiş kişilere Eski Mısır'da "Mist" ismi verilirdi. (Mister de oradan gelmektedir.) Küçük sırlar, Mist'lere kozmolojiyi yöneten ve ilk hâli kuran oluş kanunlarını göstermeyi konu edinmiştir. Bu aynı zamanda büyük sırlar için bir hazırlık devresi olmaktadır. Bazen buna yolculuk ya da imtihanlar da denilen saflaşma merasimleri de eklenir. Mist bu bilgileri alırken, bir taraftan da kendini saflaştırmaya çalışırdı. Bu saflaşmadan maksat hem bedensel hem de ruhsal saflaşmadır. Ateş, su, şehvet, yemek, imtihanları vs. gibi... Eski Mısır'dan buna bir örnek verelim: Sfenks heykelini gözünüzün önüne getiriniz. Onun giriş kapısı ayaklarının altındaydı. İnisiye olmak isteyen biri bu kapıdan müracaat ederdi. İçerideki öğretimin zorluğu daha kapıdayken karşılayıcı tarafından kendisine bildirilir ve içeri alınırdı. Ve belirli bir aşamadan sonra da başarılsın, başarılmasın geri dönüşün mümkün olmadığı açıklanırdı. Mürit adayı bunlara rağmen içeride kalıp inisiye olmayı isterse, birtakım koridorlardan geçirilerek içerilere doğru götürülürdü. Bu karanlık koridorlardan mürit adayı, elinde ışıkla 5-6 metre önünden giden görevliyi takip ederdi. Bu sembolik bir manzaradır aslında... Aday, önce başkasının ışığıyla aydınlanan yolda yürümektedir. Işık daha kendi elinde değildir. Kapıdan içeri girdiği andan itibaren, her iş, artık daha anlamlıdır ve mürit adayının bütün bunları kavraması lâzımdır. İleride bu hareketler kendisine sorulacaktır. Bir kapıdan geçtikten sonra kendisine özel giysiler verilir, eşyaları alınır ve orada kalması, beklemesi söylenir. Aradan iki gün üç gün geçer, kimse yanma uğramadığı gibi doğru dürüst yiyecek bir şey de bulamaz. Beklemenin dördüncü günü kapısı çalınır, alınıp bir başka görevlinin yanma götürülür. Burada kendisi, ailesi, yaşadığı yerler hakkında sorular sorulur. Ve daha sonra verdiği cevaplar dışarıdan soruşturulur. Aslında mürit adayı, oraya adımını attığı ilk günden beri, gizli olarak gözetim altında bulundurulur. Bu sorgulama da bittikten sonra kendisine birtakım imtihanlardan geçirileceği, istediği takdirde buradan da dönmesinin mümkün olduğu, fakat imtihanlardan sonra basarsa da başarmasa da buradan bir daha çıkamayacağı tekrar kendisine söylenir. Bunlar aslında yürek/iman ve cesaret denemeleridir.Bundan soma mürit adayı (eğer içeride kalmayı kabul ediyorsa) çeşitli imtihanlara tâbi tutulur. Örneğin, eline bir mum verilir ve karşıda mihrapta yanan başka bir mumla yakması istenir. Gideceği yer aslında 50-60 metrelik bir mesafedir. Oraya kadar gitmesi için etrafında boylu boyunca ateşlerin yanmakta olduğu incecik bir yoldan geçmesi gerekir. Fakat o kadar dar ve ince hesaplı geçiş yerleri var ki, kafasını çalıştırabilirse, buralardan yolunu sürdürebilir. Bütün cesaretini ve aklını kullanmak zorundadır. Bunu başarabildiği sürece amaca ulaşacak, yoksa her an yanma tehlikesiyle karşı karşıya bulunacaktır. Diyelim ki mürit adayımız bu ateş imtihanında başarılı olmuş olsun. Belirli bir süre dinlenme ve gerekirse tedavisi yapıldıktan sonra başka bir imtihana alınır. Örneğin, 40 sütunlu oda... Burada üzerleri işlemeli 40 sütun ve duvarlarda çeşitli hiyeroglif yazılar ve resimler vardır. Bunların her birinin ne anlama geldiğini düşünmesi ve sonradan anlatması istenir. Yine hatırlatalım ki, aday gerek imtihanlarda gerek istirahat anlarında devamlı olarak gözetim altında tutulur. İmtihanların ardı arkası kesilmez. Su imtihanı, vahşî hayvanlarla imtihan, vs. Her imtihanı başardıkça mürit adayı o uzun yeraltı koridorunda ilerlemektedir. Ve bir yerde, arkasındaki bütün kapıların artık kapandığı, geri dönmesinin olanaksız olduğu, başaramadığı takdirde ömrünün sonuna kadar hademe olarak o mabedde kalacağı, başarırsa, yetenekleri ve liyakatine göre yükseleceği kendisine tekrar hatırlatılır.Bu şekilde örneğin, 20 kişi müracaat ediyorsa, sonunda ya bir kişi kalıyor ya da iki... en sonunda bütün imtihanları, zaman zaman (tam ümidini yitirdiği anlarda) yardım alarak da başaran mürit adayı tebrik ve takdis edilerek ahundan öpülür. Özel kokular sürülür. İşte o andan itibaren o artık sıradan bir kişi değildir. Kendine has bir odası, kendisini eğitecek hocaları vardır ve derslere, asıl inisiyasyona küçük sırlardan başlanarak geçilir.Aslında yolculuk ve imtihanlar "Küçük Sırlar" döneminde geçen bölümlerdir. "Büyük Sırlar' daha soma gelinir. Soma "saflaşma" törenleri yapılır. Bütün bunlardan amaç müridi bir "çocuk kadar saflaştırmaktır". Böylece bir mistik saflaşmaya kavuşabilecektir. Aslında bu, bildiğimiz çocuk kadar saf hâlde olmak, demek değil. Fevkalâde bir temizlik hâli ifade edilmek isteniyor. O kişide herhangi bir ahenksizlik hüküm sürüyorsa, gelen ruhsal tesiri nakletmek mümkün olamayacaktır. Tesiri polarize edecek hiçbir ahenksizliğe sahip olmamalıdır mist. Tam anlamıyla nefse hâkimiyet ve nefis mücadelesi geçirmek gerekir. Modern psikolojinin deyimiyle, şuuraltıyla dış şuuru dengede tutmak demektir. Şuuraltı problemlerini halletmiş olmak gerekir. Bu saflaşma, "kabuk"un kırılması demektir. Çünki o kabuk, içinde özü muhafaza etmektedir. Öz, kendini ancak, "kabuk"un kırılmasından sonra tezahür ettirebilecektir. Kabuk, geçmiş ruh hâllerinin psişik tortusudur. Bu psişik tortu atılınca "kabuk kırılmış" olur. Ergün ARIKDAL ayrıca http://www.gnoxis.com/inisiyasyon-ve-sembolizm-39471.html http://www.gnoxis.com/budadan-inisiyasyon-37781.html http://www.gnoxis.com/ezoterik-toplulular-ve-inisiyasyon-21505.html http://www.gnoxis.com/yolculuk-ve-inisiyasyon-35421.html http://www.gnoxis.com/inisiyasyon-torenlerinin-nitelik-ve-amaclari-34139.html başlıklarda ilginizi çekebilir. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
ReaLPiLLS Yanıtlama zamanı: Nisan 22, 2012 Paylaş Yanıtlama zamanı: Nisan 22, 2012 Güzel paylaşım olmuş eline sağlık Nevermore Vikipediden bakmak isteyenler içinde birde ben paylaşıyım Buyrun: http://tr.wikipedia.org/wiki/%C4%B0nisiyasyon Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
nevermore Yanıtlama zamanı: Kasım 13, 2012 Yazar Paylaş Yanıtlama zamanı: Kasım 13, 2012 İnisiyasyon kelimesi, kök olarak Lâtince "initiatio"dan gelir. Fransızcada ve İngilizcede "initiation" olarak geçer. Osmanlıca karşılığı "tedris, irşat"; Türkçe anlamı ise "öğretme, doğru yolu gösterme" şeklindedir. İnsanlık tarihi boyunca oluşmuş birtakım eski gelenekler vardır. Bunlar, genellikle ezoterik (içrek, gizli) yapıdadırlar. İnisiyasyon; bu ezoterik bilgilerin, bunları öğrenmeye talip olanlara, yani "inisiye"lere, "inisiyatör'ler tarafından bir takım özel şartlara bağlı olmak kaydıyla aktarıldığı merkezlerdeki eğitim biçimidir. Bu eğitimin ezoterik olması, bilinenlerin herkese açıklanmamasını gerektirmektedir. Pek çok şeyler gizli tutulur, herkese söylenmez. Bunlar ancak bu eğitimi alabilmeye lâyık olan sınırlı sayıda kişiye (inisiyeler) açıklanır. Bu, ana prensiplerden biridir. İnisiyasyon, sadece bazı sırların öğretilmesinde izlenen yöntemlerden, merasimlerden ibaret değildir. İnisiyatör, inisiyeyi gayet kontrollü bir şekilde yetiştirir. Ona belirli uygulamaları yaptırır, birtakım imtihanlardan geçirir. Kişilerin bu imtihanlar sırasında yaşamış oldukları hâller de, inisiyasyonu meydana getirmektedir. İnisiyatik öğretilerde temel olarak üç esas konu vardır: Tanrı, İnsan, Doğa. Diğer tüm konular bunlar arasındaki ilişkilerin derecelerinin ve niteliklerinin araştırılmasıdır. Ezoterizm Nedir? Ezoterizmin Osmanlıca karşılığı "Batınîlik'tir. Batın; iç yüz, içteki anlamındadır. Bunun Türkçe karşılığı "içreklik" sözcüğüdür. "Ezoterik", "içrek" demektir. Bu sözcük "içte kalan, saklı" anlamına gelir. "Ezoterik bilgiler" denildiği zaman, herkese açıklanmayan, ancak belli eğitimlerden geçip o bilgileri almaya hak kazanmış kişilere verilen bilgiler kastedilmektedir. Ezoterizm ile inisiyasyon arasındaki ilişkiye gelecek olursak şunları söyleyebiliriz: inisiyasyon, ezoterik bilgilerin bir mürşit (yol gösterici) tarafından müritlere (öğrencilere) belirli bir program dahilinde aktarılıp uygulatılmasıdır. Bu inisiyasyonu hakkıyla tamamlayabilen müritler de daha sonra mürşit olacaklardır. Şimdi bir de ezoterizmin tersi olan "egzoterizm" kavramını ve konumuzla bağlantısını ele alalım. Egzoterizmin Türkçe karşılığı "dışrak", Osmanlıca karşılığı ise "haricî"dir. Egzoterik bilgiler, inisiyasyonların herkesçe bilinebilen, sıradan başlangıç bilgileri olmaktadır. Zaten tüm inisiyasyonlarda öğrenci, eğitime önce "egzoterik" bilgilerle başlayıp, zaman içerisinde göstermiş olduğu samimî çabalarına göre yükselerek daha derin, ezoterik bilgileri almaya hak kazanırdı. Bu yüzden pek çok tarikatlarda kişiler, haricî ve batınî olarak ikiye ayrılmaktadırlar: Yani dışrak ve içrek. Batınî olanlar, hakikati daha yakından sezip kavramış olanlardır. Haricî olanlar ise, henüz o hakikate temas etmemiş, ama onu elde etme yolunda çalışanlardan oluşur. Bu öğrenim şekli yaşamın hemen hemen tüm alanlarında karşımıza çıkar. Bu ayrım, anlayış farklılıklarından doğmaktadır. Herkesin zihin seviyesi ve anlayış yeteneği farklı olduğundan, ezoterik bilgiler ancak onları anlayıp insanlığın hayrına kullanabilecek kişilere verilmekteydi. İçinde yaşadığımız çağda artık elbette böyle bir durum söz konusu değildir. Eski zamanlarda mabetlerde büyük bir gizlilikle öğretilen ezoterik ve okült bilgiler, artık herkesin ulaşabileceği kitapların sayfalarında yer almaktadır. Çünki insanlığın ortalama seviyesi o devirlere göre çok yükselmiştir. Tarihte İnisiyasyonlar Eski Yunan'da dinler, ezoterik mahiyetteydiler. Yani o dine mensup olanlar, o dine ait bilgileri saklamak zorundaydılar. Bunlar üyelerini özel bir inisiyasyona tâbi tutarlar ve onların evrimini hızlandırmak maksadıyla belli bir hiyerarşiyi göz önünde tutarak bazı sırları açıklarlardı. Yunan dini mitolojik bir dindi. Mitolojik olaylar, kahramanlar ve ilâhlar... Bunların kendi aralarında ve insanlarla olan ilişkileri, doğaya olan etkileri, mitolojik efsanelerle hikâye edilmiştir. Bu, işin dışrak, yani egzoterik yönüdür. Halk bu olaylardan kendi anlayış seviyesine göre bir anlam çıkaracaktır. Halbuki işin bir de ezoterik yönü vardır. İşte bunları da o devrin büyük inisiyasyon merkezleri incelemiş ve bu bilgileri inisiyelere aktarmışlardır. Eski Yunan'da yapılan bu ezoterik çalışmalar, günümüze kadar ulaşmış pek çok inisiyatik bilginin kaynağını oluşturması bakımından önemlidir. Çünki bunlar Mısır kökenlidir. Mısır'da yapılan ezoterik çalışmalar tüm Yunan'ı etkilemiştir. Örneğin büyük inisiye Fisagor tam 22 yıl Mısır'da, 16 yıl da Pers ülkesinde inisiyasyon hayatı geçirdikten sonra döndüğünde kendi mezhebini kurarak, öğretisini aktarmıştır. Zaten bir inisiyenin en büyük özelliği, öğrendiklerini kendinde saklamaması, uygun zaman ve mekânda, uygun kişilere bunu aktararak bilginin devamını sağlamasıdır. Aksi takdirde o bilgi, kendisiyle birlikte gömülür gider. Halbuki öbür türlü, insanlıkla birlikte var olmuş o eski geleneğin aktarılmak suretiyle devamı sağlanmakta ve bunu yapan inisiye de o zincirin bir halkası hâline gelmektedir. Ezoterizm ve egzoterizm, yani iç yüz ve dış yüz meselesi hemen hemen bütün dinler için geçerlidir. Bütün büyük dinlerin daima biri haricî (şeklî ibadetler, törenler, hikâyeler, şeriatler vs.) diğeri gizli (öze ait gerçek bilgiler ve ilkeler) olmak üzere iki yüzleri olmuştur. Birinci yüzü şekil veya harf, diğer yüzü ise ruh oluşturmuştur. Derin anlam, maddesel sembolün altında yatmaktadır. Dinleri dış görünüşleri yönünden incelemeye kalkmak, bir insanın ruhsal değeri hakkında kılığına kıyafetine bakarak fikir yürütmek gibi bir şeydir. Onları iyi tanımak için, bunları hazırlayan ve amaçlarını oluşturan temel düşünceyi tam kavramak; mitlerin ve dogmaların içinden, bunlara güç ve hayat veren yaratıcı prensibi çekip su yüzüne çıkarmak gereklidir. İşte ancak o zaman üstün ve değişmez nitelikli tek doktrin gözler önüne serilebilecektir. Tüm dinlerin, ezoterik ve okült öğretilerin temelinde aynı gerçekler yatmaktadır. Bu gerçekler zamanın ve ortamın ihtiyaçlarına göre farklı kaplarda sunulsalar da, öz olarak aynı gerçekleri ifade etmektedirler. Tüm bu anlatılanlardan sonra vurgulamak istediğimiz esas nokta şudur: Ezoterizm, okültizm, teozofi, spiritüalizm vs... Bu bilgi sistemlerinin hepsi de özünde aynı gerçekleri taşıyan bir öğretinin zamana ve ortamın şartlarına göre farklı biçimlerde ifadelerinden ibarettir. Çünki tüm bunların hepsinin ardında yatan gerçek, ruh varlığı ve onun ebedîliği meselesidir. Temel gerçek budur. Çünki görünen görünmeyen her şey ruhun eseridir ve her şey onun tezahürüdür. Ezoterik ve okült bilgileri ve uygulamaları dünyanın yalnızca belirli bölgelerinde ya da belirli uluslarında görmemekteyiz. Gelmiş geçmiş tüm topluluklarda, Amerika'dan Uzak Doğu'ya kadar her bölgede böyle bilgilere rastlamaktayız. Çünki nasıl Güneş her yeri aydınlatıyorsa, bilgi de bir şekilde her yere ulaşmıştır. İnsanlık hiçbir zaman, hiçbir yerde yalnız bırakılmamış, daima bilgi almıştır. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Poscin Yanıtlama zamanı: Ocak 16, 2013 Paylaş Yanıtlama zamanı: Ocak 16, 2013 İnisiyasyon (Süluk) kimi ansiklopedilerde bireyin spiritüel gelişimi için, ‘spiritüel tesir’i alıp aktarabilen bir üstadın sert ve sürekli kontrolü altında, bir düzen ve disiplin içinde, sınavlara dayalı tarzda, metodlu olarak eğitimi şeklinde tanımlanmaktadır. İnisiyasyon sözcüğünün kökeni, Latincede “bir yere girme, iştirak etme, kabul edilme, başlama” anlamındaki “initium” sözcüğüdür. Osmanlı tarikat geleneğinde bulunan “süluk” kelimesi de, “iplik, sıra, dizi, yol, meslek, tutulan yol” anlamlarındaki Arapça “silk” sözcüğünden gelmektedir.[1] Bir inisiyasyonda üstad (inisiyatör, mürşid) tektir, öğrenci (inisiye adayı, mürit) ancak inisiyasyonu tamamladığı zaman inisiye olur. İnisiyasyonu tamamlamamış olanlara inisiye denmez. Aday seçimi Tüm eski inisiyasyonlarda gizliliğe ve aday seçimine dikkat edilmiştir. İnisiyatik bir organizasyona her önüne gelen giremezdi, böyle bir organizasyon talip olan adayları kendi kriterlerine göre bir elemeden geçirirdi. Adayda geçmişinden getirdiği birtakım yeteneklerin, belirli bir moral (manevi) ve zihinsel düzeyin olup olmadığına bakılırdı. Adayda aranan gereken koşullar, gereken kapasite yeterli görüldüğünde aday birtakım sınavlardan geçirilirdi. Bu sınavlar her inisiyasyonda farklı olmuştur. Hakkında az çok bilgi sahibi olunan inisiyasyonlar arasında, eski Mısır, Moğolistan,Şamanizm, Maya, Mitraizm, Eleusis, Orfe ve Pisagor inisiyasyonları sayılabilir. Eski Mısır’daki gibi sert inisiyasyonlarda bazı sınavların ölümle sonuç verdiği anlatılmaktadır. Eğitim İnisiyasyonlarda üstad, bilgileri modern eğitimdeki gibi öğretmezdi. Yani bilgilerin hafızaya depolanması tarzında bir eğitim vermezdi. Yalnızca yolu ve yöntemleri gösterirdi. Öğrenci kurtuluş ya da aydınlanma denilen hedefe kendi iç çalışmasıyla erişmek zorundaydı. Nadiren de olsa, inisiyasyonu tamamlamadan ayrılmış olanların var olduğu belirtilmektedir. Bir inisiyatör, öğrencisinin kalbinden ve aklından geçenleri bilebilir ve hatta onun rüyalarını denetleyebilirdi. Bu yetenekten M.T.İ.A.D. eski başkanı Ergün Arıkdal "psikoskopi" adıyla söz eder. Asya’nın şamanist inisiyasyonlarında da üstadların öğrencisini öte-aleme götürüp geri getirdiği hakkında sayısız bilgi vardır. Mircea Eliade kitaplarıyla bu bilgilerin bir kısmını aktarmıştır. Benzer yetenekler Tibet’in eski Bon dininin şamanlarında da görülür. İlk Aşama ve İkinci Doğuş İlk eleme sınavlarını başarıyla atlatan öğrenciyi üç temel aşamanın ya da yedi tali aşamanın sözkonusu olduğu bir eğitim beklerdi. Bu üç temel aşamanın içerdiği ilahi hakikat bilgileri “sırlar” anlamına gelen misterler sözcüğüyle ifade edilir. Bunlar küçük misterler, büyük misterler ve hakiki misterler olarak bilinir. Kimileri küçük sırları çıraklık sırları, büyük sırları kalfalık sırları, hakiki (hakikata ait) sırları da ustalık sırları olarak adlandırır. Evrensel yasalar ile imajinasyon denetlemesi, nefs denetlemesi ve psişik yetenekler hakkındaki teorik bilgilerin verildiği birinci aşamanın sonlarina dogru aday ogrendikleri konusunda cesitli sinavlardan gecirilirdi. Bu sinavlardan basariyla gecen aday,sonunda “cehenneme iniş”,”yeraltına iniş” ya da “ölüm deneyimi” adı verilen, derin bir trans halinde geçmişiyle yüz yüze kaldığı bir gece geçirirdi. Bu tüm gerçek inisiyasyonlarda uygulanan bir deneyimdir. “İnisiyatik ölüm” de denilen bu deneyim sırasında trans halindeki aday, kimilerinin spatyum, kimilerinin "esîrî", kimilerinin "astral", kimilerinin "gayb alemi" dediği öte-alemde, görünmeyen alemde geçmişten getirmiş olduğu menfi birikimlerden vicdanî hesaplaşmayla kurtulmak zorundadır. Bu çok sarsıcı deneyimi sırasında, psişik yetenekleri çok güçlü olan üstadı onu yalnız bırakmaz, öte-alemdeki bu hesaplaşması sırasında kimilerinin astral seyahat, kimilerinin şuur projeksiyonu dediği yolla yanında olur. Platon ve Orfe, “vicdani hesaplaşma” da denilen bu deneyimin ilk etabını, zaten her insanın öldükten sonra yaşayacağı bir “kendi kendini yargılama” ve kefaretini ödeme olarak betimler. Deneyim sonunda aday, menfiliklerinden arınarak, yeryüzünde doğmadan önceki “saf şuur hali”ni elde etmiş bulunmaktadır. Kendisi ölüm-ötesi alemde yaşadıklarından sonra öyle büyük bir değişim ve dönüşüm geçirmiştir ki, bir çocuk kadar, yeni doğmuş bir bebek kadar saflaşmış durumdadır. Aslında inisiyatik dilde “birinci doğuş” denilen bu deneyime, sonradan, egzoterik kesimce, anneden doğuş ilk doğuş olarak kabul edildiğinden, ikinci doğuş adı verilmiştir. İkinci ve Üçüncü Aşama İkinci aşama inisiye adayının teorik olarak öğrendiklerini uygulama aşamasıdır. Adayın yüksek şuur hallerini, görünmez alemi ve birtakım realiteleri bizzat deneyimleyerek tanımasıyla edindiği bilgilerdir. Psişik yeteneklerin de geliştirildiği bir aşamadır. Tarihteki büyük majisyenlerin hepsi inisiyelerin içinden çıkmıştır. Fakat nefislerini denetleyebildikleri için bu güçlerini çıkarları için kullanmamışlardır. Aslında inisiyatik dildeki ikinci doğuş bu aşamanın sonunda sözkonusu olurdu. Üçüncü aşama ise adayın spiritüel tesiri manevi alemden kendi başına, yani üstadı olmaksızın çekip aktarmayı başarmasıyla, daha doğrusu bu aktarıcılık halinin süreklilik kazanmasıyla tamamlanırdı. Bunun en belirgin belirtisi sezgi yoluyla (ilham, vahiy tarzında) bilgiler ifade etmesiydi. Artık karanlıkta yolunu görebilmesi için üstadının ışığına ihtiyacı yoktu kendi yolunu kendisi aydınlatabilir, hatta karanlıktaki diğerlerine de ışık tutabilirdi. Kendisine üç kez doğuş yaşatmış inisiyatörü elbette onun için “baba”ydı, o da “oğul”du. Bu yüzden inisiyelerden söz eden pek çok tradisyonda inisiyeler “oğullar” sözcüğüyle nitelendirilir. Ustasından manevi diplomasını alan inisiye isterse başka bir yerde kendi inisiyasyonunu kurabilirdi. Buna Anadolu’da el almak denir. İnisiye olmuş kişinin kendisi de başkalarını inisiye ettiği takdirde bir zincir meydana getirilmiş olur ki, bu zincire hermetik zincir, inisiyatik zincir, guru-parampara gibi çeşitli adlar verilmiştir. İnisiyatik unvanlar Antik Yunan'daki inisiyasyonlarda kutsal misterleri açıklama fonksiyonunu belirtmek üzere, üstada verilen unvanlardan biri "hiyerofant"tır. Bu unvan “kutsal” anlamındaki “hiereos” sözcüğü ile “göstermek” anlamındaki “phainein” sözcüklerinden türetilmiş olup, “kutsalı gösteren” anlamına gelmektedir. "Mistagog" ise üstada verilen bir başka unvan olup, ilk aşamayı tamamlayan adayları sevk etme fonksiyonunu belirtir. “İnisiye edilen kişi” anlamına gelen “mystes” sözcüğü ile “sevk eden” anlamına gelen “agogos” sözcüklerinden türetilmiştir. Mist (mystes) sözcüğü kimilerine göre Grek tradisyonuna eski Mısır’dan geçmiş olup, ilk aşamayı tamamlayanlar için kullanılırdı. Fakat antik Yunan'da, ilk aşamayı tamamlayanlar için, “yeni yetişen bitki” anlamındaki neofit sözcüğü tercih edilmiştir. Büyük İnisiyeler René Guénon gibi kimi yazarlar, İsa Peygamber ve Sakyamuni Buda’nın da aslında birer inisiye olduklarını ve onların üstad oldukları organizasyondan egzoterik kesime (avamı beşere) sızan bilgilerin sonradan birer din haline dönüşmüş olduklarından söz ederler. Batı kaynaklarında bilinen büyük inisiyeler arasında geçen belli başlı isimler Hermes Trismegistus, Sakyamuni Buda, Musa Peygamber, Pisagor, Platon, Orfe ve İsa Peygamber olarak belirtilir. Kuşkusuz bu isimlere Sufilik’ten, İslam ezoterizminden (Batınilik) birçok ismi eklemek gerekir. Bu liste aslında daha uzun olmalıdır. Çünkü inisiyasyonlarda gizlenme temel bir ilke olduğundan pek çok inisiyasyon ardında fazla kimlik bilgisi bırakmadan yok olmuştur. Sahte İnisiyatörler René Guénon gibi birçok yazar sahte inisiyasyonlarla dolu bir çağda yaşadığımıza dikkat çekmektedir. Günümüzde bunalan ve arayış içinde olan kitleleri obsedör karakterli birçok sahte inisiyatör kandırabilmektedir. Kimilerine göre çağımız eski inisiyasyonların yapıldığı dönemlerin koşullarına sahip olmadığından, eskisi gibi güçlü ustaların var olmadığı bir döneme girmiş bulunmaktayız. Kali-Yuga çağında olduğumuzu bildiren Hint kültüründe konuya ilişkin olarak, belki de acı deneyimlerin sonucunda, şöyle bir atasözü yerleşmiştir: “Her insanın en iyi gurusu (üstadı) kendi içindedir.” İslami ezoterizmde inisiyasyon İnisiyasyon denilen eğitim, İslam geleneğinde, genel olarak “tedris, irşat” olarak ifade edilmekle birlikte, inisiyasyon sözcüğünün özel anlamdaki karşılığının tasavvuf olduğu kabul edilmektedir. Bir inisiyasyonda tek olan üstad inisiyatör adı ile ifade edilir. İnisiye adı sözcük anlamıyla başlamış, kabul edilmiş anlamına gelmekteyse de terim günümüzde, inisiyasyonu tamamlayanları ifade etmek üzere kullanılan bir terim haline gelmiştir. Tasavvufta üstad için mürşit, öğrencileri için mürit terimi kullanılır. İnisiyasyon, tradisyonel ezoterik bilgilerin belli şartları taşıyanlar arasından seçilenlere uygulanan bazı deneysel sınavlar sonucunda başarılı olanlara aktarımı olarak da ifade edilebilmekle birlikte, inisiyasyon bilgi aktarımından ibaret değildir; hedef öğrencinin iç çalışmasıyla kendini geliştirerek, “kurtuluş” denilen hale ulaştırması ve spiritüel tesiri kendi başına aktarabilecek olgunluğa ulaşmasıdır. Bu tür seçimler inisiyatörün sahip olduğu manevi nitelikleri taşıyanlar arasında yapılır; bu manevi nitelikler, kişinin irfanı kabul edip edemeyeceğini belli eden vasıflardır. Bu niteliklere sahip kişimanevi tekamül yoluna girmek üzere kendisi bizzat inisiyasyon merkezine gidebileceği gibi, bazen inisiyatör bu tür kişileri uzaktan takip edebilir ve belli bir noktadan sonra eğitim için yanına alabileceği gibi uzaktan da eğitebilir. Mevzu bahis vasıflara sahip kişiler belirli bazı yöntemlerle imtihan addedilen bir deneme sürecine sokulur; bunlar genelde manevi niteliklerin açığa çıkarılıp uygulanmasına dönük fiili sınavlardır. Sınavlardan sonraki aşamada inisiyelere gizli sırlar öğretisi öğretilerek kişinin bilmek'le değil olmak'la sırları çözeceği gösterilir. Bununla birlikte inisiyasyon sürecinde devam eden eğitim üç ana başlık altında toplanır: Yaratıcı Mutlak Güç, İnsan ve Sırları, Kozmoloji. Ezoterik bilgi ile egzoterik bilginin kıyası İnisiyatik bilgi, onun dışında kalan profan ya da egzoterik bilgiden tamamen farklı bir yapıda ve haldedir. Profan bilginin fiilen yaşama dahil edilmesi zor veya dolaylıdır. Oysa inisiyatik bilgi yaşamla daima iç içe olan belli bir tahakkuk süreci gerektiren bir bilgi türüdür. Zaten profan bilginin algı merkezi bilinçteki rasyonel akıl diyebileceğimiz dünyevi zeka ve kavrayışken inisiyatik bilgi kişinin hakikati idrak kabiliyeti olan müdrike, intelect'tir. Zaten entelektüel kelimesinin gerçek anlamı da bu irfanı kavramış yetkin kişilere işaret eder. İntelect rasyonelite gibi zekaya dayalı olarak değil bizzat idrake dayalı olarak hakikati sezer ve sonrasında açıkça görür. İnisiyasyonun temel konusu olan Yaratıcı Mutlak Güç insanı kendi kemali üzre var ettiği için inisiye eğitim sürecinde esasen öğrenmeye değil zaten kendi gerçekliğinde mevcut olanı hatırlamaya çalışır ve insanın bu yönüyle Kainat'ı incelemesi dahi aslında kendindeki bilgiye ulaşma çabasıdır. Bunun içinde tüm gayretini kendini tanımaya vererek kıyaslamalı olarak Kozmolojide gördüğü manaların kendindeki sembollerini bir bir açığa çıkararak kendini gerçekleştirir. Gizlilik ilkesi İnisiyatik bilginin avama anlatılamayacak sır nitelikli yapısı nedeniyle bu eğitimi aktaran merkezler tarih boyunca gizlilik ilkesiyle saklanmışlardır. Aksi taktirde aktarılan irfanın, dinin ezoterik yani içrek-batıni yönünü taşıması nedeniyle yanlış anlamalara ve inanç sapkınlıklarına yolaçacağı biliniyordu. Bu nedenle inisiyatik merkezler; 1.İnisiyelerin gizli seçimlerine dayalı bir yapısal genişlemeye sahip,2.İnisiyatik öğrenimi tamamlamış inisiyelerin başkalarını yetiştirmek üzere oluşturulan hiyerarşik yapısı sayesinde öğretisi silsile ile aktarılan,3.Öğretinin aktarımında hem kozmolojik varoluşla yapılacak olan kıyaslamalarda kolaylık sağlamaya hem de yine gizliliği devam ettirme de rol oynaması bakımından sembolizmin ağırlıklı olarak kullanıldığı toplumdan uzak merkezlerdir. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Önerilen Mesajlar
Sohbete katıl
Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.