Hayvan "Köpek" İle Evlenme Ritüeli Üzerine

Pek uzak olmayan bir dönemde, Mezopotamya toplumlarında da olduğu gibi, Hindistan'da da, toplum birimler arası evlilik ilişkisi, onların kullandığı totem isimler arası bir evlilik olarak gerçekleşiyor olmalıydı. Zaten bu nedenle, neredeyse bütün toplumların "varoluş" anlatımlarında, bir ağaç ile evlilik, bir hayvan ile evlilik, bir meyve ile evlilik yer alır. Aynı nedenlerle, hayvan veya bitkiler kutsal kabul edilerek, ya ritüellerde mutlaka yenir, ya da yenmesi mutlaka günah kabul edilir.

Eski Avesta inancına sahip toplumlarda da, "it-köpek" tanımı, daha doğru bir ifade ile, kendilerini it-köpek kavramıyla tanımlayan toplum birimleri bulunuyordu.

Köpeği tabu-dokunulmaz/mekruh hayvan kabul etme tutumu, Mezopotamya'da hala var. Korumacılık yapanlara "... iti" deme alışkanlığı var... İslam'da kara köpek/kırmızı köpek ayrımı hala var... Dışardan alınan geline "itin kızı..." deme deyimi hala var..

Anlıyoruz ki,kendilerini "insan", evlendikleri topluluğu "köpek" olarak tanıyan toplum birimler, zaman içinde, "köpek topluluğu" ile evlilik ilişkisini, hayvan köpekle evlilik ilişkisi olarak anımsama noktasına gerilemişler ve günümüze bu garip kalıntıları taşımışlardır.

Bir köpekle evlenmenin koruyucu, sağaltıcı, bereket getirici yanlar taşıdığına olan inanç, bunun bir ritüel olarak ele alındığına şüphe bırakmıyor.

Bütün ritler, aslında geçmişte reel olan uygulamaların soyutlanmış, sembolize edilmiş yansıtıcıları olduğu için, bu örneklere bakarak, Hindistan'da da, geçmişte köpek tanımlı toplulukların bulunduğunu ve bu topluluklarla farklı hayvan-bitki adı taşıyan topluluklar arasında evlenme kuralları bulunduğunu; bu kurallara bağlılığın da önemsendiğini düşünebiliyoruz.