Yaşamaktan zevk almamak.

Bu konuyu yaşamaktan zevk almayanlar için açtım çünkü bende o evreden geçtim. Bu his, ergenlikle başlar ve sen dur diyene kadar devam eder. 30 yaşında bir tanıdığım da hala bu his yüzünden işsiz, asker kaçağı, asosyal birisi.(Tabi esprisi yeteneği tartışılmaz.) Size tavsiyem bu hissi geride bırakıp geleceğe bakın, geleceğe bakarken maya takvimi, yaşlılık, sevdiklerini kaybetme gibi şeylere bakmayın. Sadece önünüze ve istediğiniz bir şeye. Eğer bir bölüm, ya da iş istiyorum diyorsan artık kimse karışamaz size.

Umutsuzluk hissine asla kapılmayın. (Hiç bir şey zor değildir, ölürsen zaten ölmüşsün demektir.) Hayata her yanıyla pozitif bakın,bu sizi umutsuzluktan kurtarıcaktır.

(Cümlelerim dağınık ve bozuk olmuş olabilir ama yorumlardanda destek gelirse daha anlaşılır olacaktır.)

zaten ölecez ne gerek var gelecekmiş şuymuş buymuş paraymış pulmuş yaşa gitsin