En Dayanılmaz 10 Fobi

“Yürüme veya ayakta durma fobisi”

Öyle bir fobi düşünün ki, ayakta durmanın veya yürümenin düşüncesi bile içinizi korkuyla doldurmaya yetiyor. Kanatlanıp uçamayacağınıza göre heryere tekerlekli sandalyeyle gitmek zorundasınız. Nasıl normal bir hayatınız olabilir ki? Hergün birçok kez bu korkuyla yüzleşmek zorundasınızdır. Kulağa pek de eğlenceli gelmiyor.

“Bir karar verme korkusu”

Bazı fobilerin insan psikolojisini derinden etkilediği gayet açık. Eğer herhangi bir karar vermekten ölesiye korkuyor olsaydınız hayat nasıl olurdu? Sizin için karar vermesini başka birinden mi isterdiniz? Bu da bir karar olmaz mıydı? Yoksa hiçbirşeye karışmadan kendinizi hayatın akışına mı bırakırdınız? Bu da başka bir karar değil mi zaten? Decidofobik kişiler, çevreleriyle yaşadıkları her etkileşimde bu korkunun üstesinden gelmek zorundalar.

“Bilgi korkusu”

Yok artık, bilgi korkusu mu? Aynen öyle. Okul yok, eğitim yok, yeni herhangi bir gerçekle tanışmak yok! Epistemofobiye yakalanmak demek, kişisel gelişiminizin neredeyse durması demek. Yeni birşey öğrenebilmenizin tek yolu, bitmek bilmeyen bir korkuya göğüs germenizdir ki bu şekilde öğrenilen bir bilgiden de pek bir hayır gelmeyecektir.

“Yemek yeme korkusu”

Seçenekleriniz şöyle, yemekten uzak durup açlıktan ve susuzluktan ölmek veya ağzınıza yaklaşan her kaşıkta korkudan titremek! Tadına bayılsanız bile eğer sibofobik biriyseniz en sevdiğiniz yemeği bir avuç tuzla yemiş kadar olursunuz.

“Uyuma korkusu”

Yemek fobisinde olduğu gibi bu fobi de temel ihtiyaçlarımızdan biriyle ilgili. Ama daha kötüsü. Birkaç gün aç kalarak yemek fobisini hafifletebilirsiniz ancak bir günlük uykusuzluk bile yapmanız gereken her işi kat kat daha zor hale getirecektir. Bu fobinin sebep olduğu genel, fiziksel ve zihinsel yorgunluğu bir düşünün. Uyku korkusu asla tam olarak uykuya dalmanıza izin vermez. Akıllara zarar.

“Seslerden korkmak. Kendinizinki de dahil.”

En acayip fobilerden biri. Ses-yalıtımlı bir odada yaşamak, kulaklıkla dolaşmak ve sağır olmak için bir doktora başvurmak gibi çözümler düşünebilirsiniz. Peki bu şekilde yaşayabilir miydiniz? Sinek vızıltısından uzaklarda çakan bir şimşeğin sesine kadar herşeyden korkmak. Kulaklarınızı kapatmanızın bile bir faydası yok çünkü kafanızın içindeki kan akışını duymaya başlarsınız. Korkunç bir durum.

“Zamanın geçmesinden ve genel anlamda zamanın kendisinden korkmak”

Bu fobinin, zamanla ilgili herşeyi kapsadığını düşünebilirsiniz ama korkuya sebep olan şey “sonra”, “gelecek”, “geçmiş”, “şimdi” gibi kavramlar değildir. Korkuya sebep olan şey tam olarak zamanın kendisidir ve her insan zamanın sürekli olarak akmakta olduğunu bilir. Kronofobik biri olarak eski analog bir duvar saatine baktığınızı düşünün. Tik tak tik tak… Geçen her saniye sizi tekrar şoka sokar.

“Fobisi olan birinin, korkacağı bir duruma girmeyi seçmesi.”

Fobisi olan kişi tam olarak onu korkutan nesne veya durumun peşindedir. Bu fobi size saçma ve mazoşist gelebilir fakat bunu yapmalarının sebebinin fobileriyle mücadele etmek olduğu düşünülmektedir. “Korkularınla yüzleş” lafını duymuşsunuzdur. Fobiniz yokken söylemesi kolay tabi. Fakat fobisi olan biri için bu, sürekli bir mücadele anlamına gelmektedir. Zira fobinizin sebep olduğu psikolojik yıkımı bir üst seviyeye taşımak başka bir işe yaramaz.

“Bir fobiye yakalanma korkusu”

Bir saniye… Bu zaten kendi başına bir fobi değil mi? Bu durumda korku, kendisinden güç alan kısır bir döngü oluşturuyor. Bu kişiler için asıl üzücü olan şey, fobinin saçma derecede karmaşık olması ve bir fobiden çok bir bilmeceyi veya paradoksu andırması.

“Herşeyden korkmak”

İlk başta kulağa gülünç geliyor olabilir. “Herşey korkusu mu? Ne kullandın sen?” Ama durumun gerçekliğini idrak etmeye başladığınızda bu fobinin ne derece ağır bir yük getirdiğini anlarsınız. Bir düşünün: HERŞEYDEN! korkmak. Bir kaynakta bu fobi “nereden geldiği belirsiz ve tükenmek bilmez bir korku” şeklinde tanımlanmıştır. Yani teorik olarak pantofobik biri hayatına tamamen normal bir şekilde devam edebilir. Tek farkla: Etrafınızda biryerlerde sürekli olarak sizinle uğraşan ve asla yorulmayan bir kötülüğün dolaştığını hissetmeniz. Diğer tüm fobiler belli sebeplere dayanıyor olsalar da pantofobik biri her nereye giderse gitsin ne yaparsa yapsın hayatının her saniyesinde ensesinde bu kötülüğü hissetmek zorunda kalacaktır. Öldüğü ana dek…

nasıl anlyacaz ki bunu

Dentofobi çekilmez. Nozokomefobi de öyle. Çok zor bunları çekmek. Bir de Anatidaefobi bence çok çekilmez bir şeydir kesin. Son söylediğim bende yok ama diğerleri var.

ay bende uyuma fobisi var