Dünya’daki En Garip 10 Dinsel Tören

Ölüm çok sıkıcı olabilirdi, eğer törende profesyonel striptizciler olmasaydı. Çin’in Donghai bölgesinde cenaze törenleri statü sembolleri olarak görülüyor. Yani bir insanın zenginliği,şöhreti ve onuru tamamen o kişinin cenaze törenine katılanların sayısıyla ölçülüyor. Bu nedenle de ölenin yakınları cenazeye insan toplamak için striptizcileri davet ediyor. Bu gelenek Çin’in Donghai bölgesinde uygulanıyor.

İnanın ya da inanmayın Madagaskarlılar ölüleri mezarlarından çıkarıp,onlarla jaz müziği eşliğinde dans ediyorlar. Bu geleneğin altında yatan inanış ise merhumun atalarıyla kavuştuktan sonra ruhunu mutlu etmek. Bu seramoni her 7 yılda bir yapılıyor ve bu buluşma ölenin yakınları için sevinçli bir olay olarak kabul ediliyor.

Bu nasıl oluyor dediğinizi duyar gibiyiz. Zaten Göğe definde onların inanışları göz önüne alınarak yapılmış bir benzetme sadece. Aslında olan şey çok daha garip . Tibet’te Budistler 7. yy’dan beri süregelen geleneklerine göre ölüleri ellerindeki palalarla parçalara ayırıp cesedi bir dağın tepesine yerleştirerek çürümeye ve sadece insan etiyle beslenen yüzlerce akbaba tarafından yenmeye terk ediyor. Kuşların yediği insanın ruhunun bu kuşlarla birlikte göklerdeki analarına gideceğine inanan Tibetli Budistler sonra da bu olayı kutluyorlar.

Endonezya’nın Tana Toraja bölgesinde defin işlemi oldukça önemli bir olay olarak görülüyor. Önemli bir olay derken şunu kastediyoruz. Tören sanki bir düğün töreni gibi düzenleniyor. Törende müzik, dans ve davetlilere verilen bir ziyafet var. Yani Tana Toraja’da cenaze törenleri oldukça maliyetli. Böylece ölünün yakınları ölüye şükranlarını bildirmiş oluyorlar. Bu törenleri hazırlaması da öyle düşündüğünüz kadar kolay olmuyor. Önce ölü sarılıyor ve kendi evinde beklemeye alınıyor. Tören için hazırlıklar başlıyor. Bu hazırlıklar bazen haftalarca bazen aylarca hatta yıllarca bile sürebiliyor. Bu zaman içerisinde de ölüye sanki hastaymış gibi davranılıp ,ölüyle günlük rutin konuşmalara devam ediliyor. Ne zamanki büyük tören için hazırlıklar tamamlanıyor işte ozaman çürümüş olan ceset tabuta konulup bu törenden sonra yakınların isteğine göre mezara, mağaraya ya da bir kayalığa asılıyor. Onlar ölülerin bu şekilde uyanacaklarına inanıyorlar.

Artık sevdiğiniz biri ölünce onu parmağınızda taşıyabiliyorsunuz. Nasıl mı? LifeGem adlı Amerikalı bir firma ölüleri yaktıktan sonra onların küllerindeki karbon atomlardan yüzük yapıyorlar.Karısından kol düğmesi, yeğeninden broş yaptıranlar, dedesinin küllerinden küpe, kolye ucu ve yüzük takımı çıkaranlar bile var. Fiyatları da taşın karatına göre 3500$ ile 20.000$ arasında değişiyor.

Eğer Elvis Gana’nın Teshi bölgesinde ölmüş olsaydı, kesinlikle gitar bir tabutun içine gömülecekti. Bu bölgede yaşayan insanlar öldüklerinde farklı şekillerdeki tabutlara gömülüyorlar. Tabut showroomunda sergilenen tabutlar arasında kola şişesi, çeşitli meyve şekilleri ve çeşitli makinalar da bulunuyor.

Bu cenaze törenleri arasında en kötü olanı. Ölüye saygı onun etini yiyerek gösterilir. Tamamen dinsel nitelikli bir yemek törenidir. Güneydoğu Avustralya’da yaşayan Dieriler, ölen akrabalarının yüz, kol, bacak ve karınlarının yağlı kısımlarını yiyorlar. Bu toplum için geçerli olan inanca göre yağ, olağanüstü birgüce sahip olan ve yiyen kişiye geçen bir unsur.Böylece, ölünün özellikleri yine kabile içinde kalıyor. Bugün Güney Amerika’da, ormanların içinde yaşayan ve sayıları hızla azalan Guayaki (Paraguay) ve Yanomami (Venezuela) yerlileri arasında yamyamlık geleneği hala uygulanıyor.

Japonya’daki budist rahipler kendilerine Sokushinbutsu adını veriyorlar. Rahipler sadece intihar etmekle kalmıyor ,kendilerini mumyalıyorlar. İlk önce sadece meyve ve çerez yiyerek vücutlarında bulunan yağları yakıyorlar. Bunun yanında çok sıkı egzersizler de yapılıyor. İkinci adım da ise kendilerine zehirli kurtlar içirerek sürekli kusuyor ve vücutlarında bulunan sıvıları boşaltıyorlar. Son adımda ise rahip taştan yapılmış bir tabutun içine giriyor. Lotus pozisyonunda oturuyor ve ölmeyi bekliyor. Toplu yapılan bu törenlerde hergün rahip canlı kaldığını gösteren bir zil çalıyor. Zilin gelmediği gün diğerleri onun öldüğünü anlıyor ve tabutu mühürliyorlar. 100 gün geçtikten sonra tabut açılıyor ve mumya kontrol ediliyor. Böylece tekrar dünyaya gelerek o bedene tekrar sahip olucacağına inanılıyor. Şaman geleneklerini sürdüren birçok toplulukta görülen mumyalama geleneği, Afrika‘nın kimi yerlerinde halen sürdürülmektedir.

Kanserle savaşan Vimla Devi adındaki Hintli kadın 2006 yılında öldü. Ama ölüm sebebi kanser değildi. Ölüm orucu ile kesin bir şekilde hayatına son vermek Hindu inancına göre kabul edilmektedir. Prayopavesa sadece arzularından kurtulmuş ihtiraslarını yok etmiş bu dünya hayatında hiçbir sorumluluğu kalmamış insanlar içindir. Bu gerçekten sadece yaşlı münzevi hayat yaşayan insanlar için uygundur. Bunun için çeşitli kurallar vardır. Öncelikle vücudun buna hazır olması gerekir. Topluma duyurulması şarttır. Bu oruç toplumsal düzen içerisinde yapılmalıdır.

Zerdüştçülük dini bilinen en eski tek tanrılı dindir. Geleneksel olarak Zerdüştiler yeryüzünün insan kalıntılarıyla bozulmaması gerektiğine inanırlardı. Ölülerini defnetmek yerine üstü açık kulelerin kuyularına atıp, cesetleri akbabalara ve doğal etkenlere karşı korumasız bir şekilde bırakırlardı. Günümüzde Zerdüştçülüğe dünya çapında inananların sayısının 250,000 civarında olduğu tahmin edilmektedir.