Dead Can Dance

bu çok hoş paylaşımına teşekkürler..

ne demek efendim

albumlerini isteyen olursa PM atsın. belki yasaktır diye link vermiyorum

youtube videoları eklemek için youtube linkini kullanın sadece linki yapıştıracaksınız...

Lisa Gerard’ın solo albümleride çok güzeldir….

evet ama beraber daha iyi değillermi sencede

İyiler elbette. ömrümün sonuna kadar bıkmadan dinleyeceğim bir grup.daha ne olsun.;)hele "Aion" ve "into the labyrinth"albümleri...

muhtem gruppptur..ey7allah ellerine sağlık:)

bende çok severim...ellerine sağlık

http://www.youtube.com/watch?v=CclpK9yQFzk&mode=related&search=

ıkısı de tüylerimi dıken dıken edıyor

superler.. paylasimlara tesekkurler.. kata senin yolladiklarin da hakikaten dediin kadar varmis superler..

:rofl:tsk ler ama ben hala burcak tarlası dıyorum

bazı müziklerini dinlemiştim gerçekten çok güzel müzikler

İlk defa dinledim huzurlu bir ezgileri var..Teşekkürler..

muhteşem grupturrrrr..ey7allah ellerine sağlık:)

......................

http://www.anatolianrock.com/images/basin_fotograflari/298_1191241657_3693.jpg

1993” te çıkardıkları "Into the Labyrinth" ve 1995'teki ilk Lisa Gerrard solosundaki madrigallerin melodram yorumları yerini şimdi Afrika, İspanya ve Mısır ritmleri ile global-folk şarkı sözleri eşliğindeki, antropolojik bir yolculuğa bıraktı. Dead Can Dance'nin 7. Stüdyo albümü "Spirit Chaser"ın psuedoword yönetimi bu tarz için olumlu yönde. Çünkü 80'lerin başlarında meydana çıkan bu tip gruplar, -ki sayıları fazla değildir- 90'larda iniş grafiği çizerken, Dead Can Dance "Spirit Chaser" ile iyi yolda olduğunu ispatladı. Örneğin yakın kulvarda kabul edilebilecek Cocteal Twıns, 4 AD'den Polygram'a transfer olduktan sonra, yeni plak şirketlerinin siparişlerini icra etmeye başladı. Ağırlığı vurmalılara kaydıracak şekilde kadrosunu genişleten Dead Can Dance ise, İstanbul'daki tek gecelik başarılı konserde de, müzikleriyle doğru orantılı bir görüntü içindeydiler.

Gregory gotiği Dead Can Dance, "Into the Labyrinth" ile fiyakalı bir çıkış yapmıştı, ilk bakışta, hele bir rock grubu ile kıyaslandığında, biraz huysuz, soğuk ve aşırı titiz görünmekteydiler. On beş yıl süresince, ingiliz müzik çevrelerinin karekteristik eğilimlerinden ve harala gürelesinden uzak durdular, izole yaşadılar, pek fazla temsilcisi bulunmayan nevi şahsına münhasır bir türü icat ettiler, düşün ve sanatta ince beğeni sahibi olan elitlerin ilgilendiği nadide örneklerden biri olarak kaldılar. Buna karşılık bağlı oldukları 3 AD plak şirketinin -Cocteau Twins ve Pixies dahil-tüm diğer gruplarından daha fazla satmaya başladılar.

İlk önemli çıkışları "Spleen and İdeal "in gücü ve zayıflığı aynı noktaya dayanır. İkilinin hobisi dünya folk müzikleri üzerinde yoğunlaşmakta. Asya, İrlanda ve Bulgaristan müzikleri çok iyi etüd etmiş, fakat rafine olmayan bir müzik ortaya koymuşlardı. 1,5-2 yıl ara ile çıkan albümlerinde deneyimleri entellektüel ilgi alanlarına paralel olarak sürekli artar. "Aion" kendisini, Joy Division'ın "Closer"ındaki Kadersiz İngiliz post punk'ının, Global-folk müziği ile harmanlanmasında garanti altına alır. Aslında bu analoji ilk albümleri için daha çok geçerlidir. Dead Can Dance'ın aslına sadık kaldığı, köklerini bulduğu biçimleri, dokuları ve bunun nasıl yaratıldığı bir kaç yüzyıl öncesinin meraklıları için meçhul değildir. Bu esin kaynağı, Elizabeth dönemi oda müziği, Latin Hymnleri, Gregoryan şarkıları ve altın çağın Yeni Platonik Felsefeli içerisinde mevcuttur. Fakat yine de Dead Can Dance müziği, Kraliçe 1. Elizabeth'in huzurunda gerçekleştirilen 400 yaşındaki JanSession'ların ötesinde birşeydir.

"Into the Labyointh", 90'ların ciddi ve irkiltici çalışması "Aion "dan beri, "Spintehaser"ın habercisi olan malzemelerle yapılan ilk albüm. Albümün en dikkate değer çalışması ise, şüphesiz "How Fortunate the Man With None". Kapanışta yeralan görkemli ağıtta şarkı sözü olarak Berthold Brecht'in Cesaret Ana oyunundan bir metin kullanılıyor. Parça insanın benliğine bozucu etkide bulunan işkence sesleri ve ürkünç bir atmosfere sahip."

Dead Can Dance'ler (Brendan Perry ve Lisa Gerrard) İngiltere'de, Hindistan ve Pakistan gibi ülkelerden gelen insanların oturduğu blok binalardan bir tanesinin 13. katında çalışıyorlar. Bir parmak kalınlığındaki, demir çubuklardan oluşan dış koruma kapıları var. Böylesi bir dünyada yaşayan herkesin muhakkak korunma gereksinimi var ve bunun diğer önlemlerden daha ucuza geldiği kesin. İngiltere'nin bu yöresinde gerek sınıfsal, gerekse yapısal açıdan, birbirlerinden çok farklı iki dünya var. Birbirleriyle çok ayrıksı olmalarına karşın, parmaklığın içinde kalan yaşamda, dışarıdaki kadar gerçek. Ancak bir başka gezegenden gelip de burada yaşayan insanlarınki kadar gerçek. Ve bu dünyanın çocukları da evlerinin önlerinde tıpkı başka yerdeki çocuklar gibi oyun oynuyorlar. Onları diğerlerinden ayıran tek fark, mülteci izolasyonu yaşıyor olmaları.

Pencereden bu görüntüye tanık olarak müzik üretiyor ikili. Bir santimlik demir parmaklığın, ne denli kalın bir manevi duvar oluşturabileceğini, ancak içeri girdiğinizde farkedebilirsiniz. İçerideki özerklik alanı tam bir Dead Can Dance dünyası. Evdeki en çok kullanılan odada, duvarın birini halılar, Afrika maskları ve İra suretleri süslüyor. Bir başka duvarı ikilinin konser afişleri ve Fransa'da Sisters of Mercy ile çektirdikleri bir fotoğraf doldurmakta. Yanındakinde Dead Can Dance'i bir orkestra ile birlikte görmekteyiz. Son duvarda ise kirli, ağır bir havanın altında ezilen "endüstri sonrası toplum "un güneş batımına ardına dek açılan bir pencere bulunuyor. Işığı seviyorlar, bu yüzden siyah perdeleri her zaman açık.

Brendan Perry ve Liza Gerrard, bu eşitsizlikler toplumunda karşılaşılabilecek garip ve özel şahsiyetler.

The Host Of Seraphim

http://www.youtube.com/watch?v=Tluogv9EGTQ&feature=related

Laurent Boutonnat

http://www.youtube.com/watch?v=tfBxIxfnueA&feature=related

The Carnival is Over

Yulunga

http://www.youtube.com/watch?v=NQvu0XiwZk4&feature=related

Fatal Impact

Anywhere Out Of The World

http://www.youtube.com/watch?v=NO-_UiDTtkk&feature=related

Flesh Eating Zombies

kült bir oluşumdur kanımca.tütsüler mumlar eşliğinde dinlemek gerek.yoksa haksızlık,terbiyesizlik edebilirsiniz bu gruba karşı...cezanız ne mi olur? ölüler mezarlarından kalkıp dans edebilir ve size hesap sorarlar:)

eyvallah fuck...

Dead Can Dance kendi grup ismiyle aynı adı taşıyan 1984 albümünde Ocean diye bir parça var tek kelimeyle mükemmel. Tabi bu benim kişisel görüşüm youtube ta berbat çekimli bir tane var ondan eklemiyorum ama bence bulmalısınız

bırgun benden yaka sılkecek grup:D

Müzik arşivinde olması gereken bir gruptu ellerine sağlık başlık için. gerçekten normalin çok çok üzerinde bir grup, dinlerken dünyadan kısa bir süreliğine kopmamak imkansız.

Teşekkür ederim.. Kesinlikle farklı yerlere taşıyor insanı..

http://www.youtube.com/watch?v=tfBxIxfnueA

çok etkilendiğim bi klip izlemenizi istedim...

gerçekten çok farklı ve hoşmuş paylaşım için tşkler

beğenmene çoook sewindim;)