Yeni Başlayan Birine Yardım

Dinim & Felsefem

Bir kaç ay önce müslüman idim ancak şuan çok farklı bir görüşe sahibim.Bence insanların ortaya sunduğu hiç bir tanrı motifi doğru değil, bir sürü yönden yanlış ya da pozitif bir açı ile bir kaç yönden doğru.Yine de büyüye ve evrensel enerjiye inanıyorum.Ancak bir wiccan olmadan cadı olunabilir mi ? Sanırım mod'lardan biri bu konu tartışılırken hayır demişti - emin değilim - çünkü paganizm büyü ile sıkı fıkı.Benim düşünceme göre bütün mitolojideki tanrılar, tanrı olgusunun farklı yanlarını gösteriyor.Ancak pür doğru değiller.Yani bir pagan ya da wiccan değilim.Ama yine de paganizmin kabul ettiği şeylerin çoğunu kabul ediyorum.Mesela hayatın kutsallığı, öldürmemek, saygı duymak... Ancak başka bir sorun yine patlak veriyor.Böceklere ve ağaçlara karşı mantalite de büyük saygı duyuyorum, öldürülmemesi gerektiğine inanıyorum fakat iş gerçek hayata ve pratiğe gelince değişiyor.Özellikle böceklere karşı psikolojik ve fizyolojik (?) alerjim var.Örnek vermek gerekirse, geçen gün 3-4 saatliğine doğa içinde bir yere gittik ve tahmin ettiğiniz gibi çok böcek vardı.Oramda buramda dolanıyorlar ve etrafta hareket ediyorlardı ki bu beni inanılmaz huylandırıp rahatsız eder.Fakat gün boyunca böceklere zarar vermemeye çalıştım, aynı gün uykumda böcekleri görmekle beraber üstüme ayaklarıyla basışlarını bire bir hissettim, uyandığımda iki elimde bileklerime kadar ara ara beyaz kabarcıklarla dolmuştu.İnanılmaz bir şekil de korktum.Böceklerle olan münasebetim sadece bu kadar da değil, bu konu da tavsiye açığım ve çok ihtiyacım var.

İmajinasyon & Meditasyon

Meditasyon fikri çok doğru geliyor bana, ancak yine de günlük koşuşturmaca içinde neredeyse hiç yapamıyorum ve yaptıklarımda çok düzensiz seyrediyor.İmajine etmedeyse, kendim için ne diyeyim bilemiyorum.Arada istemsiz olarak bazı resimler ve şekiller çok belirgin olarak gözümde canlanıyor bazen de saatlerce imajine etmeye çalışsam da bir türlü olmuyor sadece küçük noktalar şekiller vesaire vesaire.Ayrıca iç alemim ve iç dengem çok büyük bir darbe almış durumda bu yüzden kendimi odaklayamıyorum.Ve genellikle öfke duygusu hakim oluyor.

Büyü

Evet büyü de ilerlemek istiyorum ancak benim etik kurallarım var bu konu üzerinde.Benim açımdan yapılan lanetten aşk büyüsene kadar hepsi karanlık ve kötüdür.İnsanlara zarar vermeyi amaçlayan ve onların özgür iradesini alan her şey yanlıştır.Bu yüzden ben bir şifacı olmak istiyorum.Ancak yukarıda belirttiğim gibi iç dengem çok bozuk ve şifacılık için gerekli olan duygulara inemiyorum hep öfke önümü kesiyor.Bu konuda da biraz yardıma ihtiyacım var.Ayrıca tam olarak nasıl çalışmam gerekir bilmiyorum.Şifacı bir arkadaş varsa aramızda bana öm atabilir ya da buradan yazabilir, çok işe yarar.

Not

Ben bu işi ciddiye alıyorum ve aynı ciddiyetle cevap bekliyorum.Lütfen konu dışı yazılar yazmayınız.Bir de konuyu tam olarak doğru yere açtığımdan emin değilim.İyi günler

Ancak bir wiccan olmadan cadı olunabilir mi ? Sanırım mod'lardan biri bu konu tartışılırken hayır demişti - emin değilim - çünkü paganizm büyü ile sıkı fıkı.Benim düşünceme göre bütün mitolojideki tanrılar, tanrı olgusunun farklı yanlarını gösteriyor.Ancak pür doğru değiller.

Wicca ve cadı kavramları farklıdır. Bu konu ile ilgili açtığım başlığı okuyabilirsiniz. (http://www.gnoxis.com/cadilik-ve-wicca-arasindaki-farklar-46182.html) Evet bir wiccan olmadan cadı olabilirsiniz. Wiccan dini bazı gerekliliklere dayanır, cadılık ise pratiklere ve kişisel kurallara. Hatta ben dahil olmak üzere birçok cadı, wicca dinine pek sıcak bakmayız.

Tanrı ve Tanrıçalar, Yaratıcı'nın çevremizdeki farklı yüzleridir. Yine bu konuyla ilgili detaylı bir başlık paylaşmıştım. Onu okumanız faydalı olacaktır. (http://www.gnoxis.com/tanri-tanrica-gelenegi-ve-soru-cevap-49099.html)

Böceklere ve ağaçlara karşı mantalite de büyük saygı duyuyorum, öldürülmemesi gerektiğine inanıyorum fakat iş gerçek hayata ve pratiğe gelince değişiyor.Özellikle böceklere karşı psikolojik ve fizyolojik (?) alerjim var.

Bu durum hep yanlış anlaşılıyor. Biz her daim doğaya büyük bir saygı besler ve doğayı ve canlıları korumak için elimizden geleni yaparız. Ve onlara "gerekmedikçe" zarar vermeyiz. Ama bu pespembe bir dünya'da yaşadığımız anlamına gelmiyor. Haliyle hiçbir konuda net bir katılığa sahip değiliz. Eğer bir hayvan veya canlı bizim sağlığımızı tehdit ediyorsa, bizde gerekli önlemleri almak durumundayız. Hiçbir aslan, "bütün doğayı seviyorum geyikleri yemeyeyim" deyip açlıktan ölmez, "gerektiği" kadarını avlayıp beslenir ama fazlasını değil. Bizim felsefemiz de bu, mesela vejetaryen olmak zorunda değiliz, hiçbir canlıya zarar vermeyeceğim diye ölüm kalım savaşına girmek zorunda da değiliz. Sadece gerekmedikçe zarar vermemek çok önemlidir. Yoksa bir böcek sizin sağlığınızı tehdit ediyorsa, ona karşı önlem almanız gayet doğaldır. Bu doğanın kendisinde "av-avcı" ilişkisi olarak zaten yer alır. Ama bizim bu durumlarda, karşı atağa geçmeden önce -eğer yapılabilirse- bir alternatif tavsiyemiz daha vardır; doğayla konuşun, irtibata geçin. Canlıya zarar vermeden önce onun bilincine temas edip ondan zarar vermemesini rica edin. (Genelde içten yapıldığında işe yarar) İşe yaramazsa, alternatif olarak savunmaya geçebilirsiniz.

Meditasyon fikri çok doğru geliyor bana, ancak yine de günlük koşuşturmaca içinde neredeyse hiç yapamıyorum ve yaptıklarımda çok düzensiz seyrediyor.

Ben buna pek inanmıyorum. Bunun asıl nedeni meditasyonu "alışkanlık" haline getirmemekte. Herkes muhakkak gün içinde en az 15 dakikasını meditasyon için ayırabilir. Yatmadan önce 15 dakika veya sabah 15 dakika erken kalkmak çözümlerden bazıları. Bende ve benim çevremdekilerde günlük koşuşturmaca içerisindeler, ama her gün istisnasız meditasyon yapabiliyoruz. Otobüste giderken bile günlük topraklanma meditasyonumu yapabiliyorum. Sadece bunu hayatınıza endeksleyin, bu bir hobi değil, hayatınızda elzem bir alışkanlık olsun. Yemek yemeyi nasıl unutmuyor ve temel bir ihtiyaç olarak hayatınızda neredeyse bir merkeze oturtuyorsanız, meditasyonda öyle olmalı.

Evet büyü de ilerlemek istiyorum ancak benim etik kurallarım var bu konu üzerinde.Benim açımdan yapılan lanetten aşk büyüsene kadar hepsi karanlık ve kötüdür.İnsanlara zarar vermeyi amaçlayan ve onların özgür iradesini alan her şey yanlıştır.Bu yüzden ben bir şifacı olmak istiyorum.Ancak yukarıda belirttiğim gibi iç dengem çok bozuk ve şifacılık için gerekli olan duygulara inemiyorum hep öfke önümü kesiyor.Bu konuda da biraz yardıma ihtiyacım var.Ayrıca tam olarak nasıl çalışmam gerekir bilmiyorum.Şifacı bir arkadaş varsa aramızda bana öm atabilir ya da buradan yazabilir, çok işe yarar.

Büyü de iki önemli nokta vardır; bir üçler yasası ikincisi ise başkasının iradesine karışmama. Bu ikisi dışında oldukça özgür olduğunu söyleyebilirim. Burada bir dipnot geçmek istiyorum, karanlık bizim için en az aydınlık kadar önemlidir. Biz kötü=karanlık bağlantısı kurmayız. Karanlık ve aydınlık evrenin iki dengesidir ve kendi içinde bilgelikleri vardır. Haliyle hepimiz içimizde bu dengeyi sağlamalıyız.

Şifa konusunda çok önemli noktalar var; Empati, Sevgi, Merhamet, Esnek fikirli ve Olumlu olmak. Bu erdemler -eğer istediğin yol buysa- ilk başta edinmen gerekenlerdir. Öfke duygunla ilk başta baş etmeli ve onu merhamete, şefkate ve sevgiye dönüştürmelisin. Bu duygular hep çalışmalar ve evrenin sınamaları ile olacaktır.

Benim sana tavsiyem, reiki uyumlaması alman. Reiki, aynı zamanda bir şifa enerjisi olduğu için sana şifanın temel mantığını da öğretecektir. Böylelikle emin ve güzel (Hem de zor olmayan) bir başlangıç yapabilirsin.

Sirius, söylediğin şeyler beni çok rahatlattı.Paganizm ve böcekler konusunu ise çözüme ulaştırman benim için çok önemliydi.Teşekkür ederim, önerilerini bir bir uygulayacağım.Ve meditasyonu da tam olarak oturttuktan sonra, reikiye geçeceğim.

Bu arada forumumuza hoşgeldin HayatNehri

Anlattıkların tamamıyla Şamanların kişilik özelliklerine uyuyor.Bir bak istersen şamanlara.

Ben de sen söyleyince benzerliği gördüm, şifacı şamanlardan bahsediyorsun değil mi ? Ve hoş bulduk

evet neyse ben taşları nasıl kutsayabilirim onları araştırıyım size iyi forumlar